Το παιδί του Λούσιφερ #MA19 #BBC17 #WSA17 #BEC #FBC2017 #AAC #LDC

Κεφάλαιο 25

Λούσιφερ's pov
Με ένα χτύπημα από τα δάχτυλά μου έφτασα ξανά στη γη ύστερα από 2 μήνες. Δεν θέλω να την βλέπω, αλλά δεν μπορώ να κάνω αλλιώς. Αυτή είναι που κρατάει τον γιο μου μέσα στην κοιλιά της. Τώρα βρίσκομαι για άλλη μια φορά έξω από την πόρτα της και διστάζω να χτυπήσω γιατί δεν ξέρω τι μπορεί να δω μέσα. Και αν είναι τώρα με άλλον? Ποιος νοιάζεται? Θα σηκωθεί να φύγει όπως ήρθε. Και αν δεν με δεχτεί επειδή έλειπα τόσο καιρό? Δεν με νοιάζει ας μην φιλούσε τον άλλον. Και τώρα πάμε να μπούμε μέσα. Αν είναι και ο πατέρας της μέσα όμως? Από πότε φοβάμαι πως εγώ τους ανθρώπους? Άλλωστε ξέρω να τους καλμάρω με κάποια κόλπα μου, οπότε τώρα μπαίνω μέσα. Χτυπάω την πόρτα και ύστερα από λίγα δευτερόλεπτα ανοίγει και μπροστά μου εμφανίζεται ο πατέρας της νευριασμένος όταν με βλέπει. "Πως τολμάς και έρχεσαι σε αυτό το σπίτι ενώ έχεις παρατήσει την κόρη μου εδώ και δύο μήνες?" "Χαλάρωσε δεν χρειάζεται να νευριάζεις μαζί μου. Σου έχει εξηγήσει η κόρη σου γιατί έφυγα?". Εκείνος με κοίταξε παραξενεμένος και τώρα είναι η ευκαιρία μου να χρησιμοποιήσω ένα από τα κόλπα μου για να χαλαρώνω τους ανθρώπους. "Μπορείς να μου φέρεις ένα ποτήρι κρασί για να σου εξηγήσω τι έγινε?" ρώτησα και μου έγνεψε θετικά. Όταν γύρισε είχε φέρει και ένα ποτήρι για τον ίδιο. Μου έδωσε το δικό μου ποτήρι και πριν κάτσει του ζήτησα και ένα ποτήρι νερό για να πιω υποτίθεται το χάπι μου για τον λαιμό. Μόλις ξανά πήγε στην κουζίνα εγώ βρήκα λίγο χρόνο και έβαλα ένα υπνωτικό χάπι που διαρκεί για όλο το βράδυ στο κρασί του και το ανακάτεψα καλά. Όταν γύρισε πίσω έκατσε στην καρέκλα του και ήπιε την πρώτη γουλιά από το ποτό του και άρχισε να ηρεμεί λίγο περισσότερο από πριν. "Λοιπόν θα μου πεις τι έγινε?" "Πριν 2 μήνες ήμασταν επάνω στο δωμάτιο της και *συζητούσαμε* μέχρι που χτύπησε το κουδούνι σε αυτόν τον όροφο και η Έμμα κατέβηκε για να ανοίξει. Για λίγο δεν ακουγόταν τίποτα και υπέθεσα πως είχε γίνει κάτι κακό οπότε κατέβηκα και εγώ σε αυτόν τον όροφο και την είδα να φιλιέται με κάποιον άλλον. Νευρίασα πάρα πολύ και για αυτό έφυγα, αλλά τώρα ύστερα από τόσο καιρό είμαι και πάλι εδώ". Μόλις τελείωσα την αφήγηση μου ο πατέρας της ήπιε την τελευταία γουλιά από το κρασί του και άρχισε να χασμουριέται. Ωραία τουλάχιστον δεν θα μας ενοχλήσει για το υπόλοιπο βράδυ. "Επειδή κουράστηκα πάω να κοιμηθώ, εσύ πήγαινε και μίλα της γιατί αυτόν τον καιρό δεν είναι καλά. Σε αναζηταεί και έχει και πολύ πυρετό, πράγμα που δεν είναι καλό για το παιδί που κουβαλάει μέσα της" είπε και πήγε στο δωμάτιό του κουρασμένος. Έχει πυρετό? Αυτό δεν είναι καλό, σκέφτομαι και ανεβαίνω γρήγορα πάνω. Ανοίγω την πόρτα του δωματίου της και την βλέπω έτσι ακριβώς όπως μου είπε ο πατέρας της και τρέχω δίπλα της. Γαμώ το ακόμα και άρρωστη είναι τόσο όμορφη, αλλά έχει χάσει το χρώμα της. Πρέπει να την βοηθήσω. Άφησα για λίγο στην άκρη τον εγωισμό μου και αποφάσισα να την βοηθήσω. Την σκούντηξα για να ξυπνήσει και εκείνη άνοιξε τα μάτια της τα οποία γούρλωσαν μόλις με είδε. "Λούσιφερ εσύ?" "Ναι εγώ είμαι. Μπορείς να σηκωθείς?" "Νομίζω πως ναι" είπε και προσπάθησε να σηκωθεί αλλά τελικά παραπάτησε στο πρώτο της βήμα. Την πήρα αγκαλιά και την έβαλα μέσα στην μπανιέρα ενώ μόλις μπήκε της έβγαλα τα ρούχα. Η κοιλιά της είχε φουσκώσει λίγο παραπάνω από την τελευταία φορά που την είδα και μου φαίνεται φυσιολογικό μιας και τώρα κόντευε τον 5ο μήνα της εγκυμοσύνης της. Άνοιξα το νερό και το έβαλα στο χλιαρό και το άφησα να γεμίσει μέχρι επάνω. Μόλις γέμισε έκλεισα το νερό, πήρα ένα τυχαίο σαμπουάν και άρχισα να της λούζω τα μαλλιά. Μύριζε όμορφα και επειδή δεν άντεχα όλη αυτή την ησυχία την έσπασα λέγοντας "Γιατί?". Με κοίταξε στα μάτια με απορία. "Γιατί τον φίλησες?". Κοίταξε κάτω και απάντησε "Μα δεν τον φίλησα, αυτός με φίλησε και εξαιτίας της δύναμής του δεν μπορούσα να τον διώξω από πάνω μου, αλλά πραγματικά εγώ δεν ανταποκρίθηκα" είπε και έβγαλε έναν λυγμό μετά από τα λεγόμενά της. Σταμάτησα να της κάνω μασάζ στο κεφάλι της και σειρά είχε το υπόλοιπο σώμα της. Την σήκωσα πάνω και πήρα ένα άλλο σαμπουάν μαζί με ένα σφουγγάρι και ξεκίνησα να της κάνω μασάζ και στο σώμα της. "Ποιος ήταν?" ρώτησα και της σήκωσα το κεφάλι βλέποντας τα δακρυσμένα μάτια της. Κατάλαβα πως έλεγε την αλήθεια, γιατί καταλαβαίνω πότε με κοροϊδεύουν και πότε όχι. "Ήταν ο Ντ.. Ντάνιελ" είπε και συνέχισε να κλαίει πιστεύοντας ότι δεν θα την πιστέψω. Της σκούπισα τα δάκρυα από τα μάτια της που έτρεχαν ακόμα και έσφιξα μετά τα χέρι μου προσπαθώντας να μην δείξω πολύ νευριασμένος, αλλά τελικά δεν τα κατάφερα και τόσο καλά μιας και σταμάτησα να της κάνω μασάζ για να νιώσει καλύτερα και εκείνη με παρατήρησε. Άπλωσε το χέρι της και έπιασε το δικό μου και άρχισε να το χαϊδεύει. Αμέσως ένιωσα πιο χαλαρός και άρχισα να την ξεπλένω πιάνοντας το νερό μέσα από την μπανιέρα. Μόλις τελείωσα με αυτό που έκανα βρήκα μια πετσέτα και την κουκούλωσα μέσα της. Έβγαλα την τάπα από την μπανιέρα και την πήρα αγκαλιά και την ξάπλωσα ξανά στο κρεβάτι της. Έπιασα δύο ρούχα και ένα εσώρουχα και την έντυσα. Έλεγξα την θερμοκρασία της και κατάλαβα πως είχε επανέλθει σχεδόν στα φυσιολογικά της επίπεδα. Η Έμμα με το που έπεσε στο κρεβάτι της κοιμήθηκε και εγώ ήμουν έτοιμος να φύγω μέχρι που άκουσα να μουρμουρίζει "Σε παρακαλώ μείνε μαζί μου" και αυτό ακριβώς έκανα. Την πήρα στην αγκαλιά μου και κοιμήθηκα μαζί της. Πριν από αυτό όμως της μουρμούρισα "Καληνύχτα πριγκίπισσα" και τώρα ήμουν σίγουρος πως την επόμενη μέρα θα της έλεγα πως την αγαπάω.

*…*
Γεια σας μπισκοτάκια μου. 😍 Ελπίζω να σας άρεσε το κεφάλαιο. Είναι το μεγαλύτερο που έχω γράψει μέχρι στιγμής.

Μμ νομίζω πως τα γλυκάκια μου τα ξαναβρήκανε. Κοιτάξτε τι έκανε ο Ντάνιελ στον Λούσιφερ και στην Έμμα. Αν τον ξαναδούμε μπροστά μας πάμε να τον σκοτώσουμε μαζί. 😈😏💘

Μέχρι την επόμενη φορά.
Kisses Elena 😘💋

#teammpoui 💗