Το παιδί του Λούσιφερ #MA19 #BBC17 #WSA17 #BEC #FBC2017 #AAC #LDC

Κεφάλαιο 50

Επάνω είναι το τρέιλερ του βιβλίου. Ελπίζω να σας αρέσει. ❤ Το δημιούργησε η -ImABitch. Σε ευχαριστώ πολύ γλυκούλα. 😍

Πάμε τώρα πίσω στο κεφάλαιο. 😁

Έμμα's pov
Αυτή τη στιγμή είμαι στο κρεβάτι μου και χουζουρεύω. Τι ωραία που είναι πάνω στο μαλακό μου κρεβατάκι. Ησυχία, ηρεμία. Και ξαφνικά ακούω αυτό.

Every time I close my eyes, it's like a dark paradise.

Γαμημένε ήχε κλίσης. Θέλω να κλάψω. Μια μέρα δεν έχω και εγώ Πανεπιστήμιο μέσα στην εβδομάδα και κάποιος με παίρνει τηλέφωνο στις.. Μα τον Λούσιφερ είναι ακόμα 8 το πρωί. Ποιος είναι τέτοια ώρα? Το σηκώνω και λέω "Παρακαλώ. Ποιος είναι?" "Καλά βρε παιδάκι μου δεν κοιτάς ποτέ το κινητό σου πριν απαντήσεις?" "Όχι βρε μπαμπά. Η ώρα είναι 8 και σήμερα δεν έχω Πανεπιστήμιο για να ξυπνήσω" "Αχ συγνώμη τότε παιδί μου. Ο μικρός ξύπνησε?" "Περίμενε και θα σου πω" "Εντάξει". Πήγα στο δωμάτιο του Άνταμ και εκείνος κοιμόταν μιας και ήταν νωρίς ακόμα. "Μπαμπά ο Άνταμ κοιμάται. Άμα θες να του μιλήσεις πάρε τηλέφωνο σε 3 ώρες που θα έχουμε σηκωθεί και οι τρεις" "Καλά παιδί μου. Θα σας πάρω αργότερα. Καλή συνέχεια" "Σε ευχαριστούμε μπαμπά. Επίσης". Πήγα ξανά πίσω στο κρεβάτι μου αλλά κάτι δεν πήγαινε καλά. Ένιωθα κάπως παράξενα. Δεν μπορώ να καταλάβω τι γίνεται αλλά η κοιλιά μου αρχίζει να με πονάει και η όρασή μου αρχίζει και θολώνει. Δεν μπορώ να κουνηθώ. Τι γίνεται? "Άνταμ? Λούσιφερ? Κάποιος βοήθεια". Όλα αρχίζουν και γίνονται μακρινά. Τα τελευταία δευτερόλεπτα πριν κλείσω τελείως τα μάτια μου βλέπω μια φιγούρα. Προσπαθώ να πω βοήθεια αλλά η φωνή μου κλείνει και το μόνο που αισθάνομαι είναι να με παίρνει κάποιος στα χέρια του. Ύστερα από ώρα με άφησε κάπου μαλακά. Για κάποιο λόγο δεν άκουγα φωνές ή κάτι άλλο οπότε δεν ξέρω που βρισκόμουν. Μπορεί να βλέπω όνειρο. Μακάρι να βλέπω όνειρο. Φοβάμαι. Και αν δεν μπορέσω να ξαναδώ τον Λούσιφερ ή ακόμα και τον Άνταμ? Όχι όχι δεν θα το επιτρέψω αυτό. Πρέπει να ανοίξω τα μάτια μου και να μιλήσω σε όποιον είναι μπροστά μου. Πρέπει να κάνω πολλές προσπάθειες, αλλά θα τα καταφέρω στο τέλος. Μετά από πολύ προσπάθεια άρχισα να κουνάω τα χέρια μου. Ήμουν πολύ χαρούμενη που το κατόρθωσα αυτό. Σιγά σιγά άρχισα να κουνάω και τα μάτια μου. Στην αρχή έβλεπα θολά, όμως μετά όταν πετάρισα τα βλέφαρά μου ξεκίνησα να βλέπω πιο καλά τον χώρο. Ωω όχι. Αίμα είναι αυτό? Δεν μπορεί. Αυτός μπροστά μου ποιος είναι? "Ποιος είσαι? Τι θες από εμένα?" "Δεν με αναγνωρίζεις μικρή?" "Όχι. Ποιος είσαι?" "Μα δεν θυμάσαι τον πολυαγαπημένο σου θείο μικρή?" "Εσύ είσαι? Δεν μπορεί αφού αυτός είχε πεθάνει σε ατύχημα με το αυτοκίνητο" "Έτσι σου είπαν? Μάλλον λάθος πληροφορήθηκες Έμμα" "Μα γιατί να θες το κακό μου?" "Ωω μα αγαπητή μου δεν θέλω το δικό σου κακό. Των γονιών σου θέλω" "Τι μπορεί να σου έχουν κάνει?" "Δεν χρειάζεται να μάθεις. Εσένα απλά σε χρειάζομαι σαν δόλωμα για να τους εντοπίσω" "Θέλω να μάθω τι σου έχουν κάνει" είπα φωνάζοντας. "Ωω η μικρή έχει κότσια. Πολύ χαίρομαι για αυτό. Θα μάθεις κάποια στιγμή. Προς το παρόν θα κάτσεις εδώ μαζί μου και βλέπουμε τι θα γίνει στο άμεσο μέλλον" "Όταν θα με εντοπίσουν θα έχεις μεγάλο πρόβλημα" "Κάτι γνωρίζω μικρή. Ξεκουράσου τώρα το χρειάζεσαι και συγνώμη για το πανί στο στόμα που σου έβαλαν τα παιδιά στο κρεβάτι σου" "Ωω έλα τώρα σοβαρά? Είναι μαζί σου τα ξαδέρφια μου?" "Ναι είναι μαζί μου αλλά θα σε δουν αργότερα. Επίσης πήρα και τον Άνταμ μαζί μου. Θα έρθει τώρα στο δωμάτιο. Κάτι τελευταίο γνωρίζω τα πάντα σχετικά με τον Λούσιφερ και τον μικρό. Να προσέχεις" είπε και βγήκε από το δωμάτιο. Με το που έφυγε μέσα μπήκε ο Άνταμ και εγώ είχα μείνει με ανοιχτό το στόμα από την έκπληξη.

*...*
Γεια σας μπισκοτάκια μου. ❤ Ελπίζω να σας άρεσε το κεφάλαιο.

Άλλος ένας καινούργιος χαρακτήρας μπήκε στην ιστορία μας. Πείτε μου γνώμες. Σας φαίνεται ο καλός ή ο κακός της υπόθεσης? 😍😈

Μέχρι την επόμενη φορά.
Kisses Elena 😙😘

#teammpoui 💗💘🍭