Το παιδί του Λούσιφερ #MA19 #BBC17 #WSA17 #BEC #FBC2017 #AAC #LDC

Κεφάλαιο 8

Λούσιφερ's pov

Μετά από μία πολύ όμορφη βραδιά για εμένα ξύπνησα στην αίθουσα βασανιστηρίων με την Εβελίνα δίπλα μου. Όμως είχα να πάω να δω και την Έμμα. Έπρεπε να φύγω αν ήθελα να την προλάβω σπίτι της. Έβαλα τα ρούχα μου και τα παπούτσια που είχα βγάλει και έφτασα με το χτύπημα των δαχτύλων μου έξω από το σπίτι της. Χτύπησα την πόρτα και μου άνοιξε ο πατέρας της. "Καλημέρα Λούσιφερ" "Καλημέρα κύριε-" "Κρίστιαν με λένε. Την προηγούμενη φορά δεν πρόλαβα να συστηθώ" "Δεν πειράζει. Είναι εδώ η Έμμα?"  "Όχι είναι στο σχολείο της" Wtf? Πάει ακόμα σχολείο? "Ωραία να πηγαίνω και εγώ" "Για στάσου. Εσύ δεν πας σχολείο?" "Όχι αφού δουλεύω" εσένα πήγα να του πω αλλά κρατήθηκα. "Αφού την προηγούμενη φορά είχατε πει πως κάνατε μία εργασία μαζί" "Σωστά. Κάναμε. Αλλά αυτό δεν σημαίνει πως πάω σχολείο. Η εργασία ήταν να την κάνει ένας ενήλικας που έχει τελειώσει πρόσφατα από το σχολείο μαζί με έναν μαθητή του λυκείου" "Μάλιστα κατάλαβα" "Ωραία χαίρομαι. Να φεύγω τώρα εγώ" "Ναι παιδί μου πήγαινε". Ηλίθιε σε περνάω δισεκατομμύρια χρόνια. Άι σιχτήρ. Με σύγχυσες πρωί πρωί. Θα σε τακτοποιήσω εγώ προσωπικά μόλις πεθάνεις. Κάτι ωραία βασανιστήρια που θα σου κάνω θα τα θυμάσαι και στη δεύτερη ζωή σου. Έφυγα από το σπίτι τους και συγκεντρώθηκα σε εκείνη για να την βρω. Ύστερα από λίγο την βρήκα. Ξανά χτύπησα τα δάχτυλά μου και έφτασα έξω από το μέρος που ονομάζεται σχολείο ή αλλιώς βασανιστήριο ή κόλαση όπως άκουσα από μερικές σκέψεις μαθητών. Έτσι λοιπόν μπήκα μέσα και όσα κορίτσια με κοίταζαν τους έτρεχαν τα σάλια. Μερικές σκέψεις τους ήταν αυτές : Θεέ μου τι όμορφος που είναι αυτός. Θα το έκανα άνετα μαζί του. Είναι σαν άγγελος αυτός θα του την έπεφτα άγρια αλλά έχω αγόρι γαμώτο. Διάολε τι μανάρι είναι ο καινούργιος σαν μοντέλο από περιοδικό μοιάζει. Και άλλες τέτοιες σκέψεις υπήρχαν αλλά εγώ ήθελα μία συγκεκριμένη σκέψη να ακούσω. Συνέχισα να περπατάω ώσπου κάποια στιγμή άκουσα και την δική της σκέψη. Μακάρι να ήσουν εδώ Λούσιφερ. Ωω γλυκιά μου εδώ είμαι. "Με ζήτησες αγαπητή?" της είπα και εκείνη σήκωσε το κεφάλι της επάνω και με είδε και γούρλωσε τα μάτια της. Λογικά δεν θα περίμενε να με δει εδώ. Να που είμαι εδώ και η ευχή σου πραγματοποιήθηκε ομορφούλα. Μου χαρίζει ένα χαμόγελο και ύστερα με αγκαλιάζει. Οκ αυτό δεν το περίμενα για ακόμα μία φορά, όμως την αγκαλιάζω πίσω. Άλλο ένα περίεργο συναίσθημα με κατακλύζει και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί. "Πες μου Λούσιφερ γιατί ήρθες εδώ?" "Απλά σε έψαχνα στο σπίτι σου όμως ο πατέρας σου μου είπε ότι είσαι στο σχολείο και για αυτό ήρθα εδώ. Εσύ πως είσαι? Το παιδί?" "Όλα μια χαρά είναι" "Το ελπίζω. Λοιπόν άλλος ένας λόγος που είμαι εδώ είναι γιατί αποφάσισα να περνάω λίγο παραπάνω χρόνο μαζί σου" "Πως και το αποφάσισες αυτό?" "Τα περισσότερα στην *δουλειά* μου τα κανόνισα και απλά θέλω να περνάω λίγο περισσότερο χρόνο μαζί σου. Κακό είναι αυτό?" "Όχι δεν είναι καθόλου κακό αυτό" ειδικά για εμένα. Είπε μέσα στις σκέψεις της. Τι εννοεί? Σταματήστε επιτέλους να τον κοιτάτε σαν λυσσάρες. Κάτι καλό έτυχε και σε εμένα μια φορά και εσείς θέλετε να το πάρετε και αυτό μακριά. Εγώ καλό? Χα καλό γελάστε μαζί μου και εσείς. Μάλλον δεν έχει καταλάβει καλά με ποιον έχει μπλέξει. Μα δεν πειράζει. "Σε ενοχλούν αυτές εκεί?" "Ποιες?" "Οι κοπέλες που βρίσκονται από πίσω μας" "Μερικές φορές απλά μου κάνουν την ζωή πιο δύσκολη από ότι ήδη είναι.. Αα να μία έρχεται τώρα" "Γεια σου ομορφούλη εγώ είμαι η-" "Δεν ενδιαφέρομαι να μάθω ποια είσαι καλή μου. Μπορείς να πηγαίνεις τώρα" "Μα-" "Δεν έχει μα μπορείς να φύγεις τώρα" Νομίζω πως είδα καπνούς να βγαίνουν από τα αυτιά της. Αυτό έχει πολύ πλάκα. Παίζει να είμαι ο πρώτος που της λέει όχι. "Λοιπόν ώρα να φεύγω και εγώ γιατί πρέπει να τακτοποιήσω κάποια πράγματα και θα τα πούμε το βράδυ στο σπίτι σου εντάξει?" "Εντάξει Λούσιφερ τα λέμε". Πήγα έξω από το σχολείο σε ένα μέρος όπου σιγουρεύτηκα ότι κανείς δεν με έβλεπε. Χτύπησα τα δάχτυλά μου και επέστρεψα πίσω στο *σπίτι* μου.

*...*

Γεια σας μπισκοτάκια μου. ♥ Ορίστε άλλο ένα μεγάλο κεφ για εσάς.

Ο Λούσιφερ ήταν πολύ καλός σε αυτό το κεφ. Λέτε να φταίει που βρίσκεται κοντά στην Έμμα ή φταίει κάτι άλλο *ανασηκώνει φρυδάκια σαν σπαστικό*  ♡

Μέχρι την επόμενη φορά.
Kisses Elena ♥

#teammpoui ♡