Το παιδί του Λούσιφερ #MA19 #BBC17 #WSA17 #BEC #FBC2017 #AAC #LDC

Κεφάλαιο 69

Λούσιφερ's pov
Όλα πάνε από το κακό στο χειρότερο. Δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω πια για να τους βοηθήσω όλους. Είπαμε είμαι ο Θεός του κάτω κόσμου αλλά ειλικρινά δεν αντέχω άλλο. Μερικές φορές θέλω να τα παρατήσω όλα και να εξαφανιστώ από παντού όμως αυτό δεν γίνεται. Θα κάτσω και θα αντιμετωπίσω την κατάσταση ως πρέπει. "Ντάνιελ πρέπει να θυμηθείς. Είναι μεγάλη ανάγκη" "Ποιος είσαι εσύ είπαμε?" "Θα του σπάσω τα μούτρα αν με ρωτήσει άλλη μια φορά" "Έλα κάνε υπομονή βρε Λούσιφερ αφού σου εξήγησε ο Άλεξ την κατάσταση" "Έχεις δίκαιο αλλά του έχω εξηγήσω πάρα πολλές φορές ποιος είναι. Βαρέθηκα. Κάνε εσύ ότι μπορείς και εγώ θα πιω λίγο κρασί για να μην βγω εκτός ελέγχου" "Μάλιστα κύριε" είπε η Εβελίνα και εγώ βγήκα έξω. Χτύπησα τα δάχτυλά μου μεταξύ τους και εμφανίστηκε άλλο ένα ποτήρι με κρασί. Το αγαπημένο μου ποτό. Ύστερα από λίγο εμφανίστηκε μπροστά μου η Θένια. Είχα ξεχάσει ότι ήταν και εκείνη μαζί μου. Η αλήθεια είναι πως ελπίζω να με βοηθήσει εκείνη για να ξεμπερδέψω με ένα από τα προβλήματά μου. "Μπαμπά θέλω να μιλήσουμε" "Τι θες να πούμε Θένια?" "Θέλω να ξεκουμπιστεί από εδώ ο Ντάνιελ?" "Και γιατί αυτό?" "Γιατί δεν τον συμπαθώ" "Ωραία αν μου κάνεις μια χάρη θα φύγει από την κόλαση" "Ωραία συμφωνώ. Πες μου τι πρέπει να κάνω?" "Μπορείς να με βοηθήσεις και είμαι σίγουρος για αυτό. Αν θυμάμαι καλά ξέρεις πως επανέρχεται η μνήμη των νεκρών έτσι?" "Μα φυσικά. Μου το είχε μάθει ο άγγελος του Θανάτου στον παράδεισο αυτό. Σε τι όμως θα σε ωφελήσει αυτό?" "Θα δεις. Πάμε τώρα" της είπα και την οδήγησα εκεί που ήταν η Εβελίνα, ο Άλεξ και ο Ντάνιελ. "Εμ ναι και τώρα τι?" "Προσπάθησε να μιλήσεις στον Ντάνιελ και αν δεν σου σπάσει τα νεύρα σφύρα μου" "Με θυμάσαι?" "Ποια είσαι εσύ? Και ποιοι είναι αυτοί που βρίσκονται από πάνω μου?" "Ωχ κατάλαβα. Πόσο καιρό είναι έτσι?" "Δύο μέρες από ότι μου είπαν τα παιδιά" "Αα μάλιστα. Κάνε πιο πέρα για να τον βοηθήσω" μου είπε και έκανα στην άκρη. Η Θένια έβαλε τα νύχια της στον σβέρκο του και εκείνος άνοιξε διάπλατα τα μάτια του. Άντε μπας και θυμηθεί τίποτα επιτέλους. Ύστερα από λίγα λεπτά τα μάτια του ήταν ερμητικά κλειστά και η Θένια έβγαλε τα νύχια της από τον σβέρκο του. "Σε λίγο λογικά θα θυμάται τα πάντα και θα τον πονάει ο σβέρκος του. Τα λέμε μόλις ξυπνήσει" είπε και έφυγε. Ο Ντάνιελ ήταν έτοιμος να πέσει κάτω επειδή ήταν αναίσθητος όμως πρόλαβε και τον έπιασε ο Άλεξ. Εγώ τον στήριξα πάνω σε μια καρέκλα και τον ακινητοποίησα. Ύστερα από αρκετή ώρα άνοιξε τα μάτια του και κοίταζε πάλι σαν χαμένος γύρω του. "Γιατί βρίσκομαι εγώ εδώ?" "Ούτε εμείς γνωρίζουμε τον λόγο που είσαι εδώ" "Που είναι τα φτερά μου? Γιατί δεν εμφανίζονται?" "Τι εννοείς?" τον ρώτησε η Εβελίνα. "Προσπαθώ να βγάλω τα φτερά μου προς τα έξω αλλά δεν εμφανίζονται" "Ωχ αυτό είναι κακό. Πολύ κακό" "Λοιπόν πρέπει να σου πούμε κάτι. Μάλλον κάποιος που δεν σε συμπαθεί ιδιαίτερα σου έκλεψε τις δυνάμεις και μετά σε έκανε θνητό και μετά σε κατέβασε εδώ κάτω, γιατί και εγώ παραξενεύτηκα που σε βρήκα στην κόλαση" του εξήγησα και μετά έδειξε πως αρχίζει να καταλαβαίνει τι γίνεται" "Νομίζω ξέρω ποιος το έκανε" "Ποιος?" "Ήρθα και εγώ. Με φώναξε ο Άλεξ όταν είδε πως ο Ντάνιελ ξύπνησε. Τι έγινε θυμήθηκε τίποτα?" "Μόλις τώρα πήγε να μας πει ποιος του το έκανε αυτό" "Ωραία περιμένω να ακούσω. Άλλωστε δεν του επέστρεψα τζάμπα την μνήμη του πίσω" "Εσύ μου χάρισες την μνήμη μου πίσω?" "Ναι γιατί?" "Νόμιζα πως δεν με συμπαθείς ιδιαίτερα" "Όχι δεν το κάνω αλλά αν είναι να φύγεις από εδώ θα κάνω ότι χρειάζεται" "Μάλιστα. Λοιπόν αυτός που το έκανε είναι..."

*...*
Γεια σας μπισκοτάκια μου. ❤ Ελπίζω να σας άρεσε το κεφάλαιο γιατί δεν είχα και πολύ έμπνευση.

Ποιος λέτε να έσβησε την μνήμη του Ντάνιελ και να τον έκανε θνητό? 😈😱💖

Μέχρι την επόμενη φορά.
Kisses Elena 😘😙😚

#teammpoui 💗💜😍