Το παιδί του Λούσιφερ #MA19 #BBC17 #WSA17 #BEC #FBC2017 #AAC #LDC

Κεφάλαιο 59

Άνταμ's pov
Λάτρεψα τα φτερά μου με το που τα είδα, όμως έπρεπε να μάθω και να τα βάζω πάλι μέσα στο σώμα μου. "Λοιπόν Άνταμ δεν είναι δύσκολο απλά κοίτα πως το κάνω εγώ και τα φτερά σου θα μπουν όπως βγήκαν" "Εντάξει μπαμπάκα" του είπα και είδα πως έβαλε μέσα τα φτερά του. Φαίνεται εύκολο. Πάμε να προσπαθήσουμε. Τα κατέβασα προς τα κάτω, γιατί πριν ήταν ανοιχτά για να τα βλέπω, και με το μυαλό μου τα έσπρωξα προς το σώμα μου. Μπήκαν μέσα και το επανέλαβα αυτό άλλες τρεις φορές για να είμαι σίγουρος πως το έμαθα σωστά. "Μπράβο αγόρι μου. Τώρα είσαι ελεύθερος για την υπόλοιπη μέρα" "Σε ευχαριστώ μπαμπά" είπα και τον έκανα αγκαλιά. Με αγκάλιασε πίσω και μετά έτρεξα κάτω στο σαλόνι για να δω την αδερφή μου την Θένια. "Θένια είπες πως ήθελες να μιλήσουμε" "Ναι το είπα. Πάμε στο δωμάτιό σου" μου είπε και ανεβήκαμε τα σκαλιά. Φτάσαμε στο δωμάτιό μου και μπήκαμε μέσα. "Έχεις ωραίο δωμάτιο. Λοιπόν τώρα στο θέμα μας. Ήθελα να σου πω πως εγώ με την μαμά σου δεν τα πάμε καλά γιατί εγώ δεν την συμπαθώ" "Γιατί δεν την συμπαθείς? Σου έκανε κάτι?" "Όχι ακριβώς μικρέ. Έκανε κάτι αλλά δεν το έχει καταλάβει" "Δηλαδή?" "Δηλαδή νιώθω πως μου έχει κλέψει τον μπαμπά μας και τον θέλει μόνο για τον εαυτό της" "Αυτό δεν είναι αλήθεια. Η μαμά αγαπάει τον μπαμπά και δεν έχει κλέψει ποτέ κανέναν ή κάτι. Είναι η καλύτερη μαμάκα του κόσμου" "Δεν καταλαβαίνεις. Από τότε που η μάνα σου έχει μπει στην ζωή του μπαμπά μας τον έχει αλλάξει. Δεν είναι πια αυτός που ήτανε όταν ήμασταν μόνο οι δύο μας" "Και δηλαδή πως ήταν ο μπαμπάς πριν συναντήσει την μαμά μου?" "Ήταν πολύ διαφορετικός. Πρώτα από όλα ήταν μαζί με την μαμά μου. Δεύτερον νοιαζόταν μόνο για εμάς τις δύο και τρίτον πήγαινε με την μια και με την άλλη αλλά και πάλι αγαπούσε μόνο εμένα και την μαμά μου" "Εε άρα τώρα είναι καλύτερος γιατί νοιάζεται και για εσένα και για την μαμά μου αλλά και για εμένα και για το αδερφάκι μου που είναι στην κοιλιά της μαμάς μου. Επίσης τώρα δεν πάει με καμία άλλη" "Κοίτα μικρέ με εσένα δεν έχω κανένα πρόβλημα αλλά φρόντισε να μην αποκτήσω. Επίσης ο μπαμπάς μας είναι ο αρχηγός της κόλασης και θέλω να γυρίσει και μου εκεί που ανήκουμε" "Που δηλαδή?" "Στην κόλαση ή ακόμα καλύτερα αν τον συγχωρήσει ο Πατέρας του στον παράδεισο" "Όχι δεν θα σε αφήσω ποτέ να τον πάρεις μακριά μας" της είπα όσο πιο γενναία μπορούσα. "Δεν θα μπορέσεις να κάνεις τίποτα για αυτό. Επίσης άμα θες μπορείς να έρθεις και εσύ μαζί μας και μετά θα γίνεις εσύ ο αφέντης της κόλασης" "Όχι δεν θέλω να φύγω από εδώ. Έχω την οικογένεια μου και ξέρω ότι προορίζομαι για κάτι μεγαλύτερο από αυτό που μου λες εσύ" "Σε γελάσανε. Τέλος πάντων δεν θα ασχοληθώ άλλο μαζί σου για σήμερα. Όμως να θυμάσαι η μέρα που θα πείσω τον πατέρα μας να γυρίσει πίσω μαζί μου θα είναι κοντά. Το νιώθω. Σκέψου το πάντως" είπε και έκλεισε την πόρτα. Τότε έμεινα μόνος μου στις σκέψεις μου. Δεν θέλω να φύγει ο μπαμπάκας μου από κοντά μας. Πρέπει να το πω στην μαμάκα μου. Κατέβηκα κάτω και πήγα στην κουζίνα μιας και μύριζε ένα πολύ ωραίο φαγητό. Φαντάστηκα πως θα είναι εκεί και τελικά είχα δίκαιο. "Μαμάκα πρέπει να σου πω κάτι" "Πες μου Άνταμ μου". "Η Θένια μου είπε πως δεν αργεί η μέρα που θα πείσει τον μπαμπά να γυρίσει πίσω στην κόλαση ή ακόμα καλύτερα στον παράδεισο. Πρέπει να κάνουμε κάτι για αυτό". Τότε ακούστηκε κάτι να πέφτει και η μαμά μου να με κοιτάζει σοκαρισμένη. "Τι είπες?"

*...*
Γεια σας μπισκοτάκια μου. ❤ Ελπίζω να σας άρεσε το κεφάλαιο.

Εσείς τι λέτε θα καταφέρει η Θένια να πραγματοποιήσει αυτό που λέει ή όχι? 😈😉😁

Μέχρι την επόμενη φορά
Kisses Elena 😚😙

#teammpoui 💗