Τι γίνεται όταν ο ίδιος ο Διάβολος ξεχνά μετά από τόσες φορές να φορέσει προφυλακτικό? Μα φυσικά η γυναίκα που πήγε εκείνο το βράδυ μαζί του να μείνει έγκυος. Τι θα γίνει όταν το μάθει ο Λούσιφερ? Για να μάθετε διαβάστε την ιστορία
Μεγαλύτερη θέση σ...
Άνταμ's pov Όταν άνοιξα τα μάτια μου όλα τα ένιωθα διαφορετικά πάνω μου. Δεν καταλαβαίνω γιατί όμως. Η Ελίζαμπεθ δεν ήταν πια από πάνω μου να φωνάζει για βοήθεια και βρισκόμουν σε ένα διαφορετικό μέρος. Στο σπίτι μας. Εγώ ήμουν ξαπλωμένος στο κρεβάτι και λίγο πιο πέρα σε μια καρέκλα βρισκόταν καθισμένος ο πατέρας μου. Την τελευταία φορά που τον είδα βρισκόταν στην κόλαση και προσπαθούσε να γίνει καλά. Τώρα φαίνεται πιο φυσιολογικός. Ανακάθισα στο κρεβάτι και πρόσεξα πως τα πόδια μου ήταν πιο ψηλά από ότι τα θυμόμουν την τελευταία φορά. Σηκώθηκα γρήγορα από το κρεβάτι και πήγα στον καθρέφτη τον ολόσωμο για να δω τι είχε αλλάξει επάνω μου. Αυτό που αντίκρισα πάντως δεν το περίμενα. Ήμουν τελείως διαφορετικός.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Είχα ψηλώσει πολύ και γενικώς ήμουν διαφορετικός. Πίσω από τον καθρέφτη τώρα καθόταν και ο πατέρας μου και μας θαύμαζε ενώ εγώ είχα πάθει ένα μικρό σοκ. Γιατί τώρα έδειχνα πολύ πιο μεγάλος από ότι ήμουν πριν. "Τι σκέφτεσαι?" με ρώτησε ο μπαμπάς μου. "Γιατί έχω αλλάξει τόσο πολύ?" "Μετά τη μάχη που δώθηκε, από ότι μου είπε η Ελίζαμπεθ, η γιαγιά σου μπήκε μέσα σου και πήγε πιο μπροστά τον χρόνο για εσένα πράγμα που δεν επιτρέπεται και θα μείνεις έτσι για πάρα πολύ καιρό. Μπορεί και για πάντα". Δε...δε μπορεί. Όχι. Δεν ξέρω αν αυτό είναι καλό αλλά θα ήθελα να μεγαλώσω σα φυσιολογικό παιδί της ηλικίας μου. Τώρα θα πρέπει να αλλάζω συνέχεια πόλεις για να μην καταλάβει κανείς πως είμαι αθάνατος ή με νομίζει για βρικόλακα. Πως έμπλεξα εγώ έτσι? "Μη στεναχωριέσαι μικρέ. Μαζί θα τα περάσουμε όλα σαν οικογένεια. Όλα μαζί θα τα περάσουμε" "Μπαμπά η μαμά έχει βγει από το νοσοκομείο?" "Ναι, είναι μαζί με την μικρή και είναι η Θένια και η Ελίζαμπεθ έξω. Πρέπει να τους δείξεις πως είσαι καλά και αν όχι για εμάς για τις αδερφές σου που σε θέλουν χαρούμενο. Άντε πάμε έξω να τους δεις" "Εντάξει μπαμπά, πάμε" του είπα και κατεβήκαμε κάτω. Όλα ήταν τόσο ήσυχα μέχρι που τη σιωπή την έσπασε ένα μωρό, η αδερφή μου. Πιστεύω θα τα πάμε πολύ καλά μαζί, σκέφτηκα και χαμογέλασα. Μόλις με είδε η μικρή σταμάτησε το κλάμα και έριξε ένα μικρό γελάκι. Η μαμά μου σχολίασε "Πάει σε ερωτεύτηκε η μικρή" και όλοι γελάσαμε με το αστείο της. Μετά από αυτό έπεσε για λίγο σιγή μέχρι που την έσπασε ξανά η μαμά μου. "Αγόρι μου τι σου έκανε εκείνη η σκύλα? Δεν το περίμενα. Πρώτα την πέφτει στον μπαμπά σου και τώρα να θέλει να κάνει κακό σε εσένα, αυτό πάει πολύ" "Μαμά το ξέρεις πως και εσύ είσαι μισή αθάνατη εφόσον η μαμά σου ήταν άγγελος?" "Τι πράγμα? Αυτό γιατί δεν μου το είπε κανείς?" "Ούτε εμείς το ξέραμε Έμμα πριν λίγο καιρό το μάθαμε" της απάντησε η Θένια. "Άρα αυτό σημαίνει πως θα είμαι για αρκετό καιρό ακόμα κοντά σας. Πόσο χαίρομαι για αυτό" είπε και μας χαμογέλασε. "Μπορώ να πάρω λίγο αγκαλιά την μικρή και να πάμε πάνω?" "Ναι αγάπη μου. Ορίστε παρ'την" "Σε ευχαριστώ μαμά" είπα και την πήρα στα χέρια μου. Την μικρή την είχε πάρει ο ύπνος όμως ήταν πολύ γλυκούλα. Μακάρι να μπορέσω να γίνω σωστός αδερφός για αυτήν και να μην την απογοητεύσω. Ανέβηκα τα σκαλιά μαζί της και φτάσαμε στο δωμάτιό μου. Αφού σιγουρεύτηκα πως κλείδωσα την πόρτα άνοιξα το παράθυρο και έβγαλα τα φτερά μου μέσα από την πλάτη μου. Τουλάχιστον αυτό δεν άλλαξε, σκέφτηκα και άρχισα να πετάω προς τον ουρανό, σίγουρος πως κανένας δεν θα με έχει ακολουθήσει. Η μικρή ξύπνια πλέον άρχισε να γελάει σαν να καταλαβαίνει τι κάνω και χαμογέλασα και εγώ χαρούμενος που έστω και ένα άτομο το κάνω ευτυχισμένο χωρίς ανταλλάγματα.
*...* Γεια σας μπισκοτάκια μου. ❤ Ελπίζω να σας άρεσε το κεφάλαιο, γιατί θα προσπαθήσω να ανεβάσω σε 2 εβδομάδες από τώρα μιας και θα τελειώνω και με τις πανελλήνιες.
