Το παιδί του Λούσιφερ #MA19 #BBC17 #WSA17 #BEC #FBC2017 #AAC #LDC

Κεφάλαιο 24

Δεν θέλω μετά από αυτό που θα διαβάσετε να μου πετάξετε ντομάτες και μαρούλια, οπότε πάω να κρυφτώ στη γωνιά μου. Καλή ανάγνωση.

Λούσιφερ's pov
~2 μήνες μετά~
Μετά από 2 μήνες όλα πάνε από το κακό στο χειρότερο. Ύστερα από εκείνη τη μέρα στο σπίτι της όλα ήταν υπέροχα. Θα της έλεγα πως τελικά την αγαπώ ύστερα από τόσο καιρό και νόμιζα πως και εκείνη με αγαπούσε. Αλήθεια το νόμιζα, αλλά από ότι φαίνεται τίποτα δεν πάει καλά ούτε καν στον ίδιο τον Διάολο. Τώρα εσείς θα αναρωτιέστε τι στα κομμάτια θα έγινε έτσι? Λοιπόν ας το πάρουμε από την αρχή.

~Flashback~
Τώρα κατάλαβα πως την αγαπάω και το παραδέχομαι και στον εαυτό μου και επειδή δεν είμαι δειλός θα το πω και στην ίδια. "Έμμα?" "Πες μου Λούσιφερ" "Θέλω να σου πω κάτι" "Πες μου" "Είμαι...". Ποτέ δεν πρόλαβα να ολοκληρώσω την πρότασή μου γιατί χτύπησε αυτό το αναθεματισμένο κουδούνι. "Πάω να ανοίξω και θα μου πεις μετά εντάξει?" "Οκ". Σηκώθηκε και κατέβηκε στον κάτω όροφο και άνοιξε την πόρτα, δεν άκουγα όμως από εκεί και πέρα τίποτα. Μιλούσε λογικά με κάποιον πολύ ψυθηριστά που ούτε και εγώ δεν μπορούσα να ακούσω πολύ καλά και έτσι ως γνωστόν αφού είμαι μεγάλος κουτσομπόλης κατέβηκα κάτω για να την βρω. Αυτό που είδα όμως πλήγωσε την ήδη κατεστραμένη μου από την πτώση καρδιά και αποφάσισα να φύγω από το σπίτι της με ένα χτύπημα των δαχτύλων μου και έτσι δεν έχω ξαναπάει στη γη εδώ και 2 καταραμένους μήνες.

~Τέλος flashback~
Οποίος και να ήταν αυτός στην πόρτα της θα πρέπει να φιλούσε πολύ καλά για να μην έφυγε από πάνω του κατευθείαν. Τα νεύρα μου, τα χάπια μου και ένα ταξί να φύγω. Έπρεπε όμως να είχα μείνει να έβλεπα την μούρη του μαλάκα και να τον είχα φέρει στην κόλαση για να τον βασανίσω. Μετά θα έπαιρνα και την άλλη και θα την έριχνα κάτω και θα της έκανα έρωτα μέχρι να γεννήσει. Μα πως το είχα ξεχάσει αυτό? Κουβαλάει τον γιο μου στα σπλάχνα της. Θα πρέπει να ξαναπάω στη γη, αλλά μόνο για τον γιο μου. Όμως πριν πάω θα κάνω μια δουλίτσα πρώτα. "Εβελίνα" φώναξα και εκείνη ήρθε προς το μέρος μου τρομοκρατημένη. Εκείνη μερικές φορές συνεχίζει και κάνει παρέα μαζί της. Ούτε το όνομά της δεν θέλω να αναφέρω ύστερα από αυτό που συνέβη. "Πείτε μου κύριε" "Πες μου τι γίνεται με την εγκυμοσύνη?" "Τα νέα δεν είναι και τόσο καλά" "Δηλαδή τι έχει συμβεί?" "Να απλά η δεσποινίς δεν τρώει, δεν κοιμάται καλά, έχω αρχίσει να ανησυχώ. Σας αναζητάει κύριε. Δεν ξέρω τι έχει γίνει, αλλά πρέπει να της μιλήσετε κύριε" "Θα το κάνω αλλά πρώτα θέλω να σου κάνω πολλά" "Όπως επιθυμείτε κύριε" "Βγάλε τα ρούχα σου. Ή μάλλον άστο θα το κάνω εγώ για εσένα με τον τρόπο μου". Έτσι είμαι τον τελευταίο καιρό, είμαι όπως ήμουν πριν την γνωρίσω. Σεξ, βασανισμός και άλλο σεξ και φαγητό, ναρκωτικά, άλλωστε τίποτα δεν με επηρεάζει. Ή έστω δεν με επηρέαζε. Χτύπησα τα δάχτυλά μου και το σώμα της Εβελίνας εμφανίστηκε για άλλη μια φορά μπροστά μου. Είναι ψηλή, με υπέροχο λεπτό σώμα και πολύ όμορφο μεγάλο στήθος. Γιατί να μην αγαπήσω εκείνη γαμώ το. Άρχισα να φιλάω το σώμα της και ύστερα τα χείλη της. Τόσο ζουμερά, απλά όχι σαν τα δικά της. Έτσι όπως την σκεφτόμουν μπήκα γρήγορα μέσα της και εκείνη άρχισε να αναστενάζει από ηδονή. Της άρεσε αυτό πολύ αυτό που της έκανα, αλλά όπως πάντα κάποιος θα μας διακόψει. "Κύριε?" "Τι θες πάλι Άλεξ?" "Δεν μπορώ να κρατήσω όλες τις ψυχές, γιατί μερικές λένε πως δεν τους αξίζει ότι έχουν πάθει και θέλουν να φύγουν. Επίσης κάνουν σαν μανιασμένοι. Συγνώμη που σας διέκοψα" "Δεν πειράζει έρχομαι σε 1 λεπτό" είπα και εκείνος κοίταξε κάπως λυπημένος την Εβελίνα και έφυγε. Όπα. Έχω χάσει και άλλα επεισόδια? Γυρίζω να κοιτάξω και την Εβελίνα αλλά αυτή έχει σκύψει το κεφάλι της και τα μάγουλά της έχουν πάρει ένα πολύ κόκκινο χρώμα. "Ντύσου και πήγαινε μίλα του" της είπα και έγνεψε καταφατικά. Τους σιπάρω αυτούς τους δύο μαζί. Ντύνομαι και πηγαίνω στο μέρος που ο Άλεξ έχει φυλακίσει τις ψυχές για να μην δραπετεύσουν και μόλις πλησιάζω όλοι όσοι μίλαγαν το βούλωσαν. Καιρός ήταν. "Λοιπόν επειδή έχω και άλλες δουλειές ακούστε με προσεκτικά. Θα τα πω μια φορά και δεν θα τα επαναλάβω ξανά. Όποιος τολμήσει να ξανά σκεφτεί κάτι παρόμοιο με αυτό που είδαν τα μάτια μου πριν λίγο δεν θα υπάρχει πρόβλημα να με επισκεφτεί κάνοντάς του βασανιστήρια , ειδικά στους αυθάδης γιατί δεν ξέρω αν θα επιζήσετε και για δεύτερη ζωή. Αυτά είχα να πω και θέλω να πιστεύω πως δε θα επαναληφθεί δεύτερη φορά το ίδιο, διότι γνωρίζετε τις συνέπειες" είπα και έφυγα από εκεί κλειδώνοντάς τους για άλλη μια φορά μέσα στην μιζέρια τους. Τώρα είμαι έτοιμος να της μιλήσω.

*…*
Γεια σας μπισκοτάκια μου. 😍 Ελπίζω να σας άρεσε το κεφάλαιο.

Πω πω πήρε άσχημη τροπή η ιστορία μας. Συμφωνείτε που ο Λούσιφερ έφυγε χωρίς να την αφήσει να εξηγήσει τίποτα? 😈😢❤

Μέχρι την επόμενη φορά.
Kisses Elena 😘💋

#teammpoui 💗