The white/blue wolf

Nog drie dagen, nog drie dagen dan kunnen we hier weg zijn. Mijn zusje en ik moesten naar de speeltuin van mijn vader. Ook al was ik 16 jaar, ik voelde me net een klein kind hier. Mijn zusje was 6 jaar en kon met gemak overal tussen door.

Mijn zusje was het belangrijkste en enige dierbare die ik in m'n leven had. Onze moeder is vlak na de geboorte van mijn zusje, Shira, overleden. Mijn vader is depressief en heeft ons het liefst weg. Ik werd uit mijn gedachte gehaald door Shira."Layne kom!" Ik liep naar haar toe en zag dat ze ondersteboven aan het klimrek hing. Haar hoofd was rood en ze had een glimlach op haar gezicht. Haar zwarte haren bungelde op de grond en er zaten blaadjes in.

"Goed, kom we gaan." We liepen door het bos naar huis. Ik hoorde binnen glazen vallen en wist dat mijn vader kwaad was geworden. Ik tilde Shira op en rende naar de buren. Ik klopte aan en de buurvrouw deed open."Kunt u even op Shira passen onze vader heeft weer is een probleempje." De buurvrouw wist waar ik het overhad en pakte Shira van mij over. "Natuurlijk meisje, ik let op haar."

Ik rende richting het bos en zag een goede boom om in te klimmen. Ik klom in de boom totdat ik ongeveer 30 meter boven de grond zat. Ik zit hier wel vaker om na te denken. Er liepen een groep mannen voorbij en ik probeerde me zo stil mogelijk te houden. Ze liepen verder en toen ik zeker wist dat ze weg waren durfde ik pas weer te bewegen. Er liep een hert voorbij en ik zag mijn kans. Ik sprong uit de boom en veranderde in een wolf. Ja ik zei wolf ik ben een weerwolf net zoals iedereen die ik ken: de buurvrouw waar Shira nu bij is, mijn vader, mijn moeder was een weerwolf, mijn zusje word nog een weerwolf en iedereen van de roedel. De leider oftewel alfa is alfa Mike, de tweede in rang oftewel Beta was mijn vader totdat mijn moeder overleed nu hij depressief is kan hij niet meer werken.

Ik ben een witte wolf met een licht blauwe gloed over me heen. Ik ben de enige in de roedel die dit heeft.

Ik at het hert op en liep naar het meer om me te wassen. Ik kon niet terug veranderen want dan was ik compleet naakt. Typisch een Layne actie " heel doordacht nagedacht" dacht ik hard op." Inderdaad heel doordacht" hoorde ik een zware stem van achter me zeggen. Ik draaide me met een ruk om en liet mijn tanden zien. "wow rustig aan doe echt niks." Ik ontspande toen ik zag dat het mijn beste vriend Jayden was."Wat doe jij hier!?" Vroeg ik via mindlink. Dat is praten via je gedachten. Het kan alleen met mensen van je eigen roedel. " ik was gewoon aan het wandelen totdat ik iemand uit de boom zag springen en veranderde in een witte smurf" zei hij met een grijns. Hij noemt me al zo vanaf dat ik hem ken en dat is al vrij lang. "Jay ik kan jou ook met genoeg dingen plagen.""maar je moet even komen Layne, het is dringend." Het laatste zei hij serieus. Hij gooide zijn T-shirt naar me en ik ving hem behendig op. Ik ging achter een boom staan en concentreerde me om terug te veranderen, ik trok het T-shirt aan en liep terug." Wat is er zo dringend?""emh... Layne je moet nu niet flippen maar..." " maar wat?" Onderbrak ik hem. " je vader is er niet meer. Hij... is dood"

Alles wat schuin gedrukt staat is mindlink. Alles wat niet bij het verhaal hoort zoals dit is dik gedrukt

Dit was het eerste hoofdstuk van mijn eerste boek. Gelijk is er iemand dood gezellig begin.

Het is een verschrikkelijk kort hoofdstuk maar het was een kennismakertje