The white/blue wolf

Hij komt terug

We liepen door het ziekenhuis, ik wist nu wel waar zijn kamer was dus liep er gelijk naar toe. We stonden voor de kamer en ik stootte Stefan nog even aan. "Ga jij maar vast ik moet nog even naar de wc." Hij knikte en ik liep weg. Aangezien het rustig was in de wc hoefde ik niet te wachten en was ik al snel klaar. Ik liep weer terug naar Chase zijn kamer. Ik hoorde ze praten en met mijn stomme kop liep ik niet maar binnen maar bleef ik staan en luisterde ze af. "Hoe gaat het met Layne?" hoorde ik Chase bezorgt zeggen. "Het gaat wel met haar ze heeft soms nog wel dat ze je heel erg mist maar zet zich daar overheen" zei Stefan. Ik liep naar binnen alsof ik niks had gehoord. Ik liep naar Chase en ging naast hem staan. "Hey" zei ik rustig en zacht. "Hey" zei hij het zelfde. "Gaat het wel met je, je ziet er slecht uit" zei Chase bezorgt terwijl hij me kin beet pakte en me gezicht inspecteerde. "Ook fijn om te horen" zei ik sarcastisch en lachend. Er verscheen ook een glimlach op Stefan's en Chase's gezicht. Ik voelde me net zo'n cliniclown, waar ik trouwens best trots op ben om mensen blij te maken in het ziekenhuis. Ik ging naast Chase zitten en keek naar hem terwijl hij met Stefan praatte. Hij zag er al wel weer normaal uit, ookal had hij schaafwonden en krassen op mijn gezicht. We waren een tijdje stil en Chase zijn ogen vielen telkens dicht. "Ga slapen je valt al half weg" zei ik streng. "Truste." Ik wou de kamer uitlopen maar hij pakte mijn pols. "Blijf please nog even hier?" vroeg Chase. Ik knikte en ging naast Chase zijn bed zitten, Stefan liep de kamer uit. Hij pakte me hand en kneep er zacht in. "Je hoeft je geen zorgen te maken over mij" zei hij bijna fluisterend. "Ga nou maar slapen" zei ik om het onderwerp te veranderen. Hij glimlachte even en sloot toen zijn ogen. Hij hield nog steeds mijn hand stevig vast zodat ik niet weg kon. Ik luisterde naar zijn regelmatigde ademhaling, hij was zo schattig als hij sliep.

Ik voelde dat ik werd opgetild. Waarschijnlijk was ik in slaap gevallen en droeg Stefan me naar huis. Ik opende mijn ogen en keek naar Stefan. Mijn hoofd lag tegen zijn schouder en hij droeg me als zo'n bruidje. Ik deed net of ik sliep en luisterde mee met waar hij was en wat hij deed. Hij opende waarschijnlijk de auto deur en legde me op de achterbank. De deur ging dicht en even later ging de deur aan de bestuurders kant open. De motor starte en we reden weg. Na een tijdje rijden ging ik rechtop zitten en keek naar Stefan. "Hoi slaapkop" zei Stefan grinnikend. "Chase zei me toen ik je kwam halen dat hij zelfs al over een dag naar huis komt" zei Stefan zo sirieus mogelijk maar het lukte hem niet. "Echt! Hij komt overmorgen al!" zei ik stuiterend. "Laat de auto heel" zei Stefan grinnikend. Ik stak me tong naar hem uit en ging rustig verder met stuiteren. "Het is nu 16:10 wil je nog wat speciaals doen?" vroeg ik aan Stefan. Hij keek naar de weg en dacht na. Hij bleef voor zich uitkijken en zei niks. Ik zuchtte en ging over op plan B: gedachten lezen. "Ze moet afgeleid worden maar hoe. Straks zeg ik iets verkeerds en zijn we terug bij af. Hoelang zou ik al denken? Zou ze geïrriteerd worden? Ik denk te veel" las ik. Ik moest grinniken om zijn gedachten en Stefan leek op te schrikken uit zijn gedachten. "Wat lach je nou?" vroeg Stefan verbaast. "J-je g-g-gedachten" hikte ik tussen het lachen door. "Oja gaves" glimlachte Stefan. "Zullen we eerst terug gaan naar de roedel en gewoon een film gaan kijken?" stelde ik voor. Stefan maakte een raar geluidje wat waarschijnlijk oke moest voorstellen. We reden in stilte naar de roedel toe, Jake kwam ons al tegemoet lopen.

"Hoe ging het met hem?" Ik stapte uit de auto en liep naar Jake toe. Ik was nog steeds te blij om hem alles uit te leggen dus liet dat Stefan doen. We liepen naar huis, Jake ging koken dus ik was vrij benieuwd of het eetbaar was. "Shira! Eten" schreeuwde ik naar boven. Stefan zat al aan de eettafel en Jake was nog in de keuken. "Komt Chassie snel terug?" vroeg Shira die de kamer in kwam. "Ja hij komt snel terug" zei ik glimlachend. Jake kwam de kamer in met een grote pan. Ik snoof een keer diep: stamppot. We gingen zitten en iedereen schepte eten op. We aten in stilte de stamppot op wat verrassend lekker smaakte. Toen iedereen het eten op hadden en de tafel hadden afgeruimd liepen we naar de woonkamer. Shira mocht nog even tv kijken en dan moest ze naar bed aangezien ze morgen naar school moest. Shira zat nu ongeveer een week op school. Een gewone school in de stad, er zitten ook wel wolven op. We keken tot Shira ging slapen naar tekenfilms, best grappig eigenlijk. Ik keek op de klok en zag dat het al 20:40 was. "Kom Shir naar bed." Ik keek naar haar en zag dat ze al sliep. Ik tilde haar op en liep naar haar kamer en probeerde haar zacht in bed te leggen. Ik vouwde de dekens over haar heen en gaf haar nog een kusje op haar voorhoofd. "Truste" zei ik fluisterend. Ik liep weer naar beneden en ging naast Stefan op de bank zitten. "Ligt ze?""ja." We keken maar een comedy, waarschijnlijk was het mannen humor want ik snapte er niks van en Stefan lag half dubbel of ik was gewoon te moe om het te snappen. "Ik ga naar bed" zei ik tegen Stefan. "Truste." Ik liep naar boven en trok me kleren uit en deed een t-shirt van Chase aan en een pyjama broekje. Ik liep naar de badkamer en poetste me tanden. Ik keek naar mezelf in de spiegel, de blauwe lok in mijn haar was niks verandert. Ik moet erachter komen wat het inhoud. Ik liep naar het bed en kroop onder de dekens. Ik sloot mijn ogen en viel in slaap.

Ik hoofdstuk noem ik ook wel spellingsfoutje. Dat gebeurt nou eenmaal als je inspiratie hebt om half één s'nachts.