The white/blue wolf

Onstapt

Ik deed mijn ogen open en zag dat ik vastgebonden op een stoel zat. Ik probeerde me los te trekken maar het was met veel materiaal gedaan. Ik keek om me heen maar zag alleen en lamp boven me schijnen en een deur. De deur ging open en Jim kwam binnen. "Zozo eindelijk wakker" zei hij. "Laat mee gaan voordat je hier nu dood gaat" dreigde ik. "Haha wat wou je doen?" vroeg hij uitdagend. Mijn ogen verschoten van kleur en ik liet hem pijn voelen, overal in zijn lichaam voelde hij pijn. Hij hoeft niet dood maar gewoon pijn voelen. Hij viel op de grond en kreunde van de pijn. Ik stopte en keek snel weg. "Deed jij dat?" vroeg hij verbaasde. Ik keek hem met een verbaasde blik aan. "Nee hoe zou ik dat moeten doen?" vroeg ik verbaasd. Hij stond op en liep de kamer uit. Toen ik zijn voetstappen niet meer hoorden zuchtte ik en glimlachte. Ik kan toch best goed liegen. Met alle kracht die ik in me had trok ik aan de touwen en kettingen. De touwen schoten los maar de kettingen kraakte alleen.

Ik zat hier al heel lang het enige wat ik deed was met me voeten op en vloer tikken of stampen. Na een lange tijd kwam James binnen met een enorme grijns. "Ik zie dat mijn stoot goed gewerkt heeft" zei hij lachend. "Heb jij me geslagen!?" schreeuwde ik. Hij knikte en liep naar me toe. Hij hurkte voor me neer en keek me aan. "En daar ben ik trots op" zei hij. Ik werd boos en begon een plan te verzinnen. Ik had er al snel één en geloof me het is echt gemeen. Mijn voeten zaten niet vast wat best wel dom was. Ik schoof langzaam mijn voet naar achter zonder dat hij het merkte. Ik was naar achter gegaan tot ik niet meer kon en trapte hard naar voren in James zijn 'privé plek'. Hij viel op de grond en keek me boos aan. Hij liep naar me toe en sloeg me tegen mijn kaak. Ik voelde mijn kaak bonzen en alles werd draaierig. Ik was te zwak geworden om zijn gave te gebruiken dus zat hier zwak en kwetsbaar. Ik keek James aan en hij grijnsde gemeen. "Wat is er gebeurd toen ik buiten westen was?" vroeg ik nieuwsgierig. "Je was gevallen en een aantal van die vriendjes van je rende naar je toe. Die emhh... Chase moesten we buiten westen slaan. Man hij was pisssig" zei hij glimlachend. "En die Stefan had Jim neergeslagen maar werd daarna overmeestert. Toen gingen we weg." zei hij simpel. Ze hebben Chase verwond! Ik werd pissig bij de gedachten alleen al. Ik voelde me sterker worden door woede en begon aan de kettingen te trekken. James liep de kamer lachend uit en liet mij achter.

Na een uur trekken aan de kettingen kwam er beweging in. Maar als snel was het weg en zaten ze weer vast. Ik begon met mijn voeten rare bewegingen te maken zonder enige reden, tot ik een pijnscheut door me voet voelde gaan. Ik keek naar mijn laars en zag mijn mes zitten. Ik rekte m'n voet naar achter en pakten het mes. Ik begon te friemelen aan het slot aan de ketting. Ik had het wel eens ik een film gezien maar wist niet of het echt werkte. Na lang prutsten met het slot schoor hij open en de kettingen bungelde los op mijn armen ik wringde me los en liep naar de deur. Wonder boven wonder zat hij niet op slot. Met het mes in mijn handen liep ik door de gangen van dit huis. Ik kwam bij een raam en opende hem. Het verbaasde me dat ik niemand was tegengekomen. Ik sprong uit het raam en probeerde te rennen naar het bos. Maar de wond in mijn voet door het mes deed te veel pijn waardoor het meer hinkelen leek. Ik was er bijna tot ik getackeld werd. Ik stond op en draaide me om naar mijn aanvaller. Ik dacht niet na wie het was en wierp het mes naar hem. Het kwam in zijn nek en hij viel op de grond. Ik verstijfde omdat ik net een moord heb gepleegd. Een groep kwam op de af en pakte me beet. Ik spartelde tegen maar het hielp niet. Ik voelde me energiek en levendig. Ik probeerde mijn gave te gebruiken wat blijkbaar werkte. Ze vielen op de grond en schreeuwde het uit van de pijn. Ik herkende Jayden in de groep. Ik liet hem extra veel pijn lijden door alles wat hij heeft gedaan. Ik werd kwaad, maar dan ook echt kwaad. Ik liet hun botten breken en draaide hun nekken om. Alleen Jayden liet ik in leven. "Wat nou witte smurf he? Ik vermoord je!" zei ik dreigend. Ik liet zijn hard stoppen met kloppen en hij viel weg. Ik liep weer naar het bos en veranderde. Ik liep het eerste stuk. Ik haalde me aan alles open wat ik tegen kwam: takken, bomen en rosten. Ik strompelde weg bij de roedel naar mijn roedel.

Ik zag de huizen al staan. Alles draaide om me heen en ik zag zwarte vlekken. Ik kwam het bos uit en wankelde. Ik zakte door mijn poten. Ik veranderde en rook bloed, mijn bloed. Ik lag op de grond en zag een vage schim op me af rennen voor alles zwart werd.

Ik deed me ogen open en zag Chase naast het bed liggen waar ik op lag. Zijn hoofd lag op zijn armen en zijn ogen waren gesloten. Ik keek een tijd naar hem tot hij wakker werd. Hij sprong gelijk van zijn stoel en knuffelde me. "Je bent wakker!" Riep hij in mijn oor. Hij liet me los en keek me aan. "Weet je hoelang je weg was?" vroeg hij bezorgt. "Geen idee. Twee dagen?" hij trok een wenkbrauw op. "Je bent een week weggeweest voordat Stefan je hier vond" zei hij. Ik ben een week weggeweest. Ik heb niet gegeten toen ik weg was maar heb ook geen honger gehad. Ik zag ook geen daglicht ofzo. Misschien ben ik ook wel lang buiten westen geweest en ben een paar dagen zitten niks doen en preutsten met de kettingen. "Jayden is dood" zei ik bedroefd. "Heb... Jij hem vermoord?" vroeg hij zacht. "En een paar andere, een met een mes de rest met m'n gave" zei ik rustig. Ik was hard geworden en meedogenloos. Maar het was nog niet afgelopen. Jim leeft nog en komt me halen om mijn uitverkorene gedoe. Hij zal iedereen vermoorden om wraak te nemen voor zijn vader.

Jo jo mensen. Misschien is het al opgevallen maar ik heb een nieuwe omslag/kaft. Te danken aan @Love_it_to!!!!

Ow en ik schrijf zo vaak mogelijk maar ik moet een beetje hameren met school enzo. En ik ga 4 daagjes weg dus kan dan ook niet uploaden. Maar maandag komt er DENK IK een nieuw hoofdstuk.