The white/blue wolf

Ravage

"Zeg dat je een grapje maakt?!" Ik zeg het half huilend maar het is verstaanbaar. "Sorry Lay" zie hij en hij geeft me een knuffel. Het enige wat ik kan doen is hem terug knuffelen. Ineens trek ik me los uit zijn greep." Shira!" Ik rende weg naar het huis van de buurvrouw waar als het goed is mijn zusje nog was. Ik klopte op de deur en de buurjongen deed open."hoi Lucas, is mijn zusje hier nog?" Hij deed een stap opzij en liet me binnen. Ik ging direct naar de woonkamer waar mijn zusje met rode ogen zat."ssssuhs, het is al goed ik ben er." Ik ging naast haar zitten en knuffelde haar.
"Is is is papa e echt weg?" Zei ze snikkend. "Ja maar ik ben bij je en laat je niet alleen, kom we gaan naar huis." We stonden op en liepen naar huis. toen we binnen kwamen trof ik een ravage aan. Alles lag overhoop, de bank op zijn kant, de tafel gebroken en op de trap lag gebroken hout.

Mijn zusje sloeg haar hand voor haar mond. Ik tilde haar op en liep zonder iets te zeggen naar boven. Ik zette haar neer en we liepen hand in hand naar haar kamer. Ze kleedde zich om en ging in bed liggen. "Layne? Wil je bij me blijven?"
" tuurlijk kleintje" ik pakte een stoel en zetten die naast haar bed. Ze pakte mijn hand en deed haar ogen dicht.
Hoe kon zo'n jong meisje zo veel meemaken? Ze heeft naar moeder nooit gekend en haar vader heeft zelfmoord gepleegd.
Ik had een idee om over drie dagen hier weg te gaan met haar. Ik wou haar bij onze oma achterlaten en zelf uitzoeken wat die blauwe tint in mijn vacht is. Maar nu onze vader dood is kan ik haar niet alleen laten, ik neem haar mee. Ik neem haar mee op mijn zoektocht, leer haar wat zelfverdediging en een plan voor als het fout gaat. Ik ga haar met mijn leven beschermen wat er ook gebeurt. Ik werd uit mijn gedachten gehaald door Shira die hard snurkte. Ik moest er om grinniken. Ze was zo schattig als ze sliep. Ik liep stil haar kamer uit naar beneden om de schade te bekijken. Alleen de tafel is kapot voor de rest is alles gewoon verplaatst. Toen ik alles had terug gezet en opgeruimd viel me de bloedplek op de muur op met een gat in het midden. Hij had zelfmoord gepleegd op deze manier, gewoon een gat in jezelf schieten. Het was ondertussen al 23:10. Ik liep naar mijn kamer waar een briefje op het bed lag ik opende het. Het was de afscheidsbrief van me vader.

Dochters van me

Ik weet dat jullie het moeilijk hebben met de dood van jullie moeder maar ik kon niet zonder haar.
Het spijt me dat jullie dit is overkomen en achterlaat in een hel.

Ik blijf altijd van jullie houden ook al heb ik dat niet laten merken

Ik hou van jullie
Papa

Er liep een traan over m'n wang. Ik veegde de traan ruw weg en liep naar de badkamer. Ik deed mijn kleren uit en stapte onder de douche. Ik waste mijn haar en sopte elk deel van mijn lichaam. Ik deed de kraan uit en stapte onder de douche vandaan ik keek ik de spiegel en schrok van mezelf. Mijn bruine haren stonden bijna rechtop door het vocht in de badkamer. Mijn groene ogen leken licht te geven. Wacht wat?! Gaven ze licht. Ik liep naar de spiegel en keek mezelf in de ogen. En inderdaad ze gloeide. Meestal betekende dat dat je zo boos was dat je wolf het elk moment kon overnemen, maar ik was niet boos. Ik maakte mezelf wijs dat het niet echt was en droogde mezelf af. Ik pakte een te groot t-shirt en kort broekje en liep naar mijn bed. Ik ging liggen en was verbaasd dat ik zo snel in slaap viel. Het leek twee minuten te duren toen ik een gil hoorde. Ik schoot overeind en keek mijn kamer rond. "Shira!!"

Ik rende naar haar kamer waar Shira bezweet in haar bed lag te schreeuwen."Shira stil maar ik ben bij je." Ik ging op haar bed zitten en legde haar in mijn armen. Ze opende haar ogen." L-Layne, ik had een nachtmerrie""wil je het vertellen?" Ze knikte en begon te vertellen:"ik heb gezien hoe papa dood ging..." Wow dat was heftig een klein meisje die een mogelijkheid heeft gezien hoe onze dood kan zijn gegaan. "Het was maar een droom, kom maar mee naar mijn kamer." Vroeger sliep ik altijd bij mijn vader en moeder. Ik had wel een eigen kamer maar ik vond het fijner bij hun. Toen mijn moeder overleed is mijn vader op de bank gaan slapen, ik in mijn ouders kamer en mijn zusje in mijn oude kamer. Ik was blij dat ik een twee persoons bed heb anders lag ik op de grond.
Ik legde mijn zusje op bed en ging naast haar liggen. "Layne slaap je al?""nee Shira wat is er?" Zei ik op een geruststellende toon. " wat nu?" Ik hoorde de angst in haar stem ik werd er boos van wat mijn vader haar heeft aangedaan."Ga nou maar slapen we hebben het er morgen over." Ik voelde dat ze knikte en deed mijn ogen dicht en viel in slaap. 

Dit hoofdstuk is wat langer dat de vorige. Ik heb m'n best gedaan
Vote's en reacties zijn altijd welkom