The white/blue wolf

Uitleg

Ik werd wakker en keek op de wekker 4:56. Ik draaide me om en zag Chase op het randje liggen. Ik kon het niet laten en gaf hem een klein zetje en ik deed net of ik sliep. Ik hoorde hem opstaan en keek stiekem met een oog naar hem. Hij stond op en ging weer liggen. "Plaaggeest" hoorde ik hem mompelen. Ik kon mijn lach nu niet meer inhouden. Ik schoot in de lach. "Je was dus de hele tijd wakker" grapte Chase. Ik knikte omdat ik niet kon praten. "Jij bent echt een plaaggeest." Lachte hij nu ook. "Lach de grond lekker?" Vroeg ik uitdagend. "Dit is beter" fluisterde hij. Hij kwam tegen me aan liggen en sloeg zijn armen om me heen. "Ik heb je gemist" zei hij. Ik keek hem aan en zag de verdriet in zijn ogen. Hij dacht dat ik dood was en nooit meer terug zou komen. Zonder dat ik het merkte rolde er een traan over mijn wang. "Waarom huil je nou?" Vroeg hij lief. "Ik had je het moeten zeggen over zusje en dat ik er naartoe was gegaan" snikte ik. Hij trok me helemaal tegen zich aan en ik legde mijn hoofd op zijn borst. Hij drukte kleine kusjes op mijn hoofd en fluisterde allemaal rustgevende dingen. Na een tijdje was ik uit gehuild en keek ik hem weer aan. Zijn hoofd kwam dichterbij, ik wist wat hij ging doen. Hij drukte mijn lippen op de mijne, dit was onze eerste zoen. Na een tijdje trok hij terug. "Probeer nog wat te slapen" zei hij. Ik ging wat meer onder de dekens liggen en maakte het mezelf comfortabel. Chase ging ook meer onderuit liggen. Ik sloot mijn ogen en viel gelijk in slaap.

Ik werd wakker en voelde Chase niet naast me. Ik opende mijn ogen en zocht de kamer af. Ik vond hem op de bank liggend met een deken. Ik probeerde op te staan maar werd tegen gehouden door heftige hoofdpijn.ik ging weer liggen en keek naar het plafond. Na ongeveer 10 minuten naar het plafond te hebben gestaard hoorde ik gestommel bij Chase vandaan komen. Ik draaide me om en keek hem aan. "Sliep ik zo breed?" vroeg ik ongelovig. "Ja ook en je bent echt warm s'nachts" ik probeerde weer omhoog te komen maar de hoofdpijn kwam weer. Me hand schoot automatisch naar mijn hoofd van de pijn. "Wat is er?" Vroeg Chase bezorgt terwijl hij naar me toe kwam. "Ik heb gewoon hoofdpijn" zei ik. "Ik help je om rechtop te zitten" zei hij. Hij hielp me zitten en kwam zelf naast me zitten. "Sinds wanner heb je dat?" vroeg hij nog steeds bezorgt. "Toen ik wakker werd daarstraks" zei ik. De pijn werd minder en ik kon ook weer helder denken. "Het gaat weer" zei ik tegen Chase. Ik stond langzaam op en liep naar mijn tas. "We moeten nodig nieuwe kleren gaan halen" zei ik tegen Chase. "We kunnen vandaag gaan, voor afleiding." Ik knikte naar hem. Ik liep naar de badkamer en ging douche. Ik trok de kleren aan die ik had meegenomen. Ik liep weer terug en zag Chase niet meer. Ik liep naar de keuken. Ik maakte wat boterhammen en at ze op. Ik zocht het hele huis af maar ik kon Chase nergens vinden. De link, soms ben ik er niet bij met mijn hoofd. "Chase waar ben je?" Ik kreeg even geen antwoord. "Ik moet even wat regelen" ik hoorde dat hij loog, als hij zou liegen zou het met een goede reden zijn. "Heb je een broer?" vroeg hij ineens. "Niet dat ik weet, hoezo?""o nee gewoon" nu loog hij echt heel erg. "Okeee doei." Ik kreeg geen antwoord meer.

Ik zat op de bank toen de deur keihard open ging. Ik rende naar de deur en zag daar een gewonden Stefan. Het bloed liep nogsteeds uit zijn wonden. "Stefan! Hoe is dit gebeurt!?" Ik liep naar het toe en hielp hem overeind. Ik bracht hem naar de keuken waar de EHBO spullen lagen. Ik hielp hem op een grote stoel. Ik pakte ontsmettingspul en smeerde het op zijn wonden. Daarna verbond ik de wonden. "Gaar het zo?"" Jahoor" zei hij. "Hoe is dit gebeurt?!" vroeg ik bijna schreeuwend. "Vraag maar aan je mate" zei hij boos. Heeft Chase dit gedaan? Waarom? "Chase waar ben je!" schreeuwde ik via link. "Wow rustig ik ben er zo" zei hij kalm. Ik pakte wat water voor Stefan. Even later ging de deur open. Ik rende door de hal naar de deur. Mijn ogen begonnen te gloeien. "Wow wat is er Layne!" vroeg Chase geschrokken. Ik trok hem mee naar Stefan zonder wat te zeggen. Eenmaal bij Stefan lief ik hem los en maakte een gebaar naar Stefan. "Jij! Ik zei dat je weg moest blijven en dat heb ik je duidelijk gemaakt!" zei Chase woest. Hij liep naar Stefan toe. Ik rende naar hem toe en sprong tussen de twee in. "Stop leg me uit wat er is gebeurt!, een voor een!" schreeuwde ik naar de twee. "Hij is een rogue en liep op ons terrein en daar zijn wij niet van gediend" zei Chase. "Waarom ben je hier weer want ik snap het niet""ik ben hier voor jou, ik weet meer over jou en... Is het goed als ik even met je praat onder vier ogen?" Ik knikte en we liepen naar mijn en Chase kamer. Ik ging op het bed zitten en klopte naast me. Stefan ging zitten en begon ze praten. "Emh ja ik begin maar bij het meest aparte, je bent een soort van uitverkoren. Er komt een oorlog aan tussen de grootste roedels en jij moet dan oplossen vandaar dat je groter en sterker bent dan de rest. O en dat je goede gaves hebt." Ik keek voor me uit om alles te verwerken. "En het meest aparte waar ik ook van in shock was, emhhhh ik...ben je broer." Ik keek hem met grote ogen aan. Dat kon niet het was alleen Shira en ik. Mijn ouders hadden niet meer kinderen.

Nog wen groot hoofdstuk. Ik vond het zielig dat ze nog maar met z'n tweeën waren vandaar Stefan.