Shira!?

2.8K 188 21
                                    

Ik schoot wakker uit mijn slaap door Chase die opstond. Ik keek hem vragend aan. "Ga maar verder slapen ik ga even wat regelen. Niks aan de hand" zei Chase. Ik keek hem raar aan. Op dat moment hoorde ik een pistool schot. Ik was gelijk wakker en schoot het bed uit. Chase pakte mijn schouders beed en keek me aan. "Blijf binnen" zei hij grommend. Normaal zou ik er bang van worden maar ik werd er alleen maar meer kwaad. Ik wurmde me uit zijn greep en rende naar beneden. Ik werd meteen vast gepakt door de mannen van Jim zijn roedel. Ze pakte mijn handen vast en draaide ze op mijn rug. Ook kreeg ik een blinddoek op. "Waar is dit nou weer voor" gromde ik. "Zo kan je je pijnlijke gave niet gebruiken" zei hij. Ik gaf hem een trap in zijn kruis. Er schoot me iets te binnen. Misschien kan ik via zijn gedachten zien wat hij doet. Ik kreeg een gemene grijns op mijn gezicht. Ik probeerde het en wonder boven wonder werkte het. Ik keek nu gewoon door de ogen van weet ik wie. Ik zag mezelf en een groep jongens om me heen. Chase kwam naar beneden en werd gelijk vastgepakt. "Lay!" schreeuwde hij. Ik keek naar hoe één van de jongens stond. Ik probeerde hem te trappen maar het lukte niet. "Neem hem mee naar buiten, wij komen zo" zei de man achter me. Ik ging weer uit de gedachten van die gozer die me vast had. Ik hoorde Chase de kamer uit lopen. Na een paar minuten werd ik naar voren geduwd. "We hebben een verrassing voor je" zei iemand. We liepen naar buiten. Ze trokken de blinddoek van mijn hoofd. Ik keek voor me en zag Stefan, Shira, Jake en Chase daar staan, allemaal met een pistool tegen hun slaap aan. Shira had betraande ogen en de jongens keken strak naar mij. "Als jij je gave durft te gebruiken gaat er iemand aan" zei Jim die een pistool gericht had op Chase. Ik slikte.

Ik trapte tegen de man die me vast hield. "Rot wijf!" riep hij. Ik keek hem woedend aan. Ik keek weer woedend naar Jim. Ik voelde de woede door mijn lichaam stromen. Mijn ogen begonnen te gloeien en ik stond op het punt te veranderen. Ik keek maar Chase die heel licht zijn hoofd schudde. Ik ademde diep in en uit. Ik stopte met trillen maar mijn ogen bleven gloeien. "We weten dat je niet mee wilt maar je bent te speciaal om hier te laten" zei Jim. "Dus de enige manier is dat je dood moet zodat niemand jou heeft" zei hij grijnzend. Ik sloot mijn ogen om te voorkomen dat ik 'perongelijk' mijn gave zou gebruiken. Ik hoorde iemand schreeuwen naast me. Ik deed mijn ogen open een keek naar waar het geschreeuw vandaan kwam. De man van Jim zijn roedel zakte op zijn knieën. Ik keek weg van hem en zijn pijn stopte. Blijkbaar was ik de gene die hem pijn liet voelen. Ik wist niet eens dat dat kon met mijn ogen dicht. Ik keek hopeloos naar Chase die mij strak aankeek. Ik kon geen emotie laten zien dan wist Jim dat ik zwak was en me kon vermoorden. Ik keek daar Jim die me grijnzend aankeek. Ik hoorde een schot een een doffe plof. Ik keek naar het geluid en zag Shira op de grond liggen. Ze bewoog niet en haar ogen lagen open. Ik voelde de tranen komen maar hield ze tegen. Ik begon onregelmatig te ademen. Mijn ogen begonnen heftig te gloeien. De wolf in me had het overgenomen, ik kon niks meer doen. Een man liep naar Jim en Chase toe en pakte Chase vast. Jim liet los en liep weg. "Hufter" riep ik hem na. Ik keek goed naar de man. Het was de beste vriend van Jim, geen wonder. "Dus werk je even me of moeten we iedereen vermoorden" zei hij grijnzend. Ik kon niks doen maar toch ook weer wel. Mijn wolf nam mijn gave over. Iedereen van Jim's roedel viel neer en kon niks doen. Ik zakte op mijn knieën en keek hopeloos maar Shira's lichaampje. Jake liep naar een van de mannen die op de grond lagen. "Ze-ze zijn verlamt, en niet tijdelijk" zei hij. Ik bleef kijken naar Shira. Chase kwam naar me toe en tilde me op. Stefan tilde Shira's lichaam op en bracht haar mee naar binnen. Chase bracht me naar boven en zette me op m'n bed. Hij ging naast me zitten en toen drong het tot me door. Shira is dood.

Ik barste in tranen uit. Chase troostte me. Ik bleef huilen en huilen. Ik was uitgehuild, het verdriet was omgezet in pure woeden. Ik keek naar Chase die me bezorgt aankeek. Ik knikte naar hem als teken dat het goed ging. "Hoe deed je dat?" vroeg hij. "Hoe deed ik wat?" vroeg ik niet begrijpend. "Dat verlammen" zei hij. "Geen idee mijn wolf had het overgenomen" zei ik. "Wauw" zei hij verbaasd. Ik stond op en liep naar beneden. Stefan zat op de bank met Shira's hoofd op zijn schoot. Er zat een gat in haar hoofd door de kogel. Het bloed stroomde er nog uit en maakte een bloedplas op Stefan zijn broek. Ik liep naar hem toe en hurkte voor de bank neer. "Hij gaat eraan" gromde ik. Ik aaide Shira over haar hoofd en veegde haar haar achter haar oor. "Nee je blijft hier wij gaan" zei Chase streng. "Nee hij wil mij dan kan hij me krijgen ook!" zei ik geïrriteerd. "Je blijft hier ik kan niet jou ook al missen" zei Stefan nu ook. "Wat nou als je dan helemaal niet meer terug komt dan ben je bij Shira en niet hier!" zei ik boos. Ik stond op en liep naar de deur. Chase hield me tegen door mijn arm te pakken. "Blijf binnen" gromde hij. Ik trok me los. "Laat me met rust" gromde ik boos. Ik liep naar buiten naar het bos. Ik rende een paar meter en sprong in de lucht en veranderde. Ik rende door het bos naar dezelfde hoge boom als waar ik eerst in zat. Ik veranderde en klom erin. Ik ging weer zitten en keek naar de roedel. Chase stond buiten te kijken naar de plek waar ik was heen gerend. Er zaten wat takken voor me dus hij kon mij niet zien. Hij ging in kleermakers zit zitten en deed zijn handen in zijn haar. Hij zat nu letterlijk en figuurlijk met zijn handen in zijn haar. Ik keek hem de hele tijd aan. Het enige wat hij deed wat af en toe zijn handen verplaatsen. Jake kwam naar buiten lopen en legde zijn hand op Chase zijn schouder. Jake zei wat maar ik zat te ver weg. Chase sloeg zijn hand weg en veranderde in een wolf. Hij rende in dezelfde richting als waar ik heen was gegaan. Na een tijdje hoorde ik voetstappen onder me. Ik keek naar beneden en zag Chase in zijn wolf vorm neer ploffen. Hij heeft me niet gezien maar daar had ik ook even geen zin in. Ik keek om me heen of ik naar een andere boom kon springen. Rechts van me was een grote tak waar ik opsprong. Ik gleed even uit maar herstelde me weer. Ik sprong zo nog even door. Ik zag Chase niet meer waar ik blij mee was. Ik wou even weg zijn van hem. Ik kwam bij een soort boomhut aan. Het was meer een plank aan een tak vast maar het was goed genoeg om te slapen. Ik sprong erop maar blijkbaar was de plank verrot want ik zakte erdoor. Ik viel naar beneden maar wist me te redden aan een tak. Ik hing zo'n drie meter boven de grond. Chase kwam onder me door lopen, waarschijnlijk had hij me gehoord. Ik bleef zo stil mogelijk hangen. Hij hoorde me en keek omhoog. Ik glimlachte waterig en klom weer omhoog. Ik ging verder met springen van boom tot boom. Chase achtervolgde me de hele rijd. Ik stopte en keek hem woedend aan. "Rot toch op man!" schreeuwden ik naar hem. Ik ging weer verder met springen.

Ik kwam na lang springen en veel takken naar Chase te heb en gegooid eindelijk alleen aan bij een kleine grot aan een meer. Ik liep de grot in en ging zitten. Ik was eindelijk alleen. Shira is dood, Jayden is dood, mam en pap zijn dood. Ik heb qua familie alleen Stefan nog. Jake was een vriend en Chase... Ik weet het niet. Hij is dan wel mijn mate maar ik heb even genoeg van hem geen idee voor hoelang. Ik ging liggen en viel inslaap.

The white/blue wolfWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu