The white/blue wolf

Waarschuwing

~week later~

"Layne! Layne! Word wakker ik wil spelen!" Ik opende mijn ogen en zag dat Shira op het bed aan het springen was. Chase is weer terug en het gaat goed met hem. Chase keek naar Shira, nog half slapend. "Shiraaaaa, laat ons nog even slapen" zei Chase met zijn ochtend stem. "Maar ik wil spelen!" dramde Shira door. "Ga Stefan maar lastigvallen" zei ik glimlachend. Ze sprong van het bed en rende de deur uit. Ik draaide me om en keek op de klok, 5:34. Shira kan echt niet uitslapen. Ik kroop weer onder de dekens met mijn gezicht naar Chase. Hij keek me aan met een glimlach. "Hoe heb jij het maar haar uitgehouden?" vroeg hij. Ik haalde mijn schouders op. "Geen idee, zo was ik ook dus ik weet hoe het is" zei ik simpel. "Maar goed dat je nu niet meer zo bent" grapte hij. Ik gaf hem een stomp in zijn buik wat mij waarschijnlijk meer pijn bezorgde dan hem. "Dat doet mij geen pijn" zei hij glimlachend. "Het valt me nu pas op dat je een blauwe lok in je haar zit, wanneer heb je dat gedaan?" Meent hij die. Hij is hier al een week en heeft het nog niet gezien, veel interesse zeg. "Ik heb het niet gedaan. Het heeft waarschijnlijk te maken met dat hele uitverkorenen gedoe" zei ik simpel. Hij knikte en sloeg een arm om me heen. "Ik hou van je" zei hij zacht. "Ik ook van jou." Ik sloot mijn ogen en hoorde Stefan nog net roepen dat Shira weer moest gaan slapen tot ik in slaap viel.

Ik deed me ogen open en keek recht in die van Chase. "Sjeetje ik schrik me rot" ik probeerde het rustig te zeggen maar dat lukte niet. "Je hoeft niet te schrikken ik bijt niet" lachte hij. Hij trok me meer naar hem toe waardoor ik tegen hem aan lag. Ik keek hem aan en glimlachte. "Wat doe je" zei ik met een uitgerekte doe. "Ik wil gewoon dicht bij mijn mate zijn""dacht ik al" zei ik sirrieus. We zeiden allebei niks maar keken elkaar gewoon aan. "Wat wil je gaan doen vandaag?" vroeg Chase. "Kan je al rennen?" vroeg ik op mijn beurt. Hij knikte langzaam. "Dan gaan we rennen" zei ik blij. Ik wou opstaan maar werd tegengehouden. "Ik ben nog niet klaar" grijnsde hij. "Wat wil je dan doen?" Wow ik ben echt nieuwsgierig geworden sinds ik hier ben. "Dit" zei hij en hij kwam dicht naar me toe en zoende me. Ik verbrak de kus waardoor hij me nep verdrietig aankeek. "Ik ga Shira zoeken" gaf ik toe. Ik stond op en liep gelijk door naar Shira's kamer. Ik had m'n pyjama nog aan en ik zag er waarschijnlijk ook niet zo aantrekkelijk uit, maar dat maakte me even niks uit. Ik deed de deur open en schoot in de lach. Stefan lag languit op de grond met een pop naast hem en Shira lag op haar bed met haar knuffel stevig vast. Ik liep weer uit de kamer met een glimlach op mijn gezicht. Ik botste tegen Chase op maar vond al snel mijn evenwicht. "Waarom die glimlach?" En ik dacht dat ik nieuwsgierig was. "Kijk maar in Shira's kamer" zei ik weer lachend. Hij liep naar de kamer met mij achter hem aan. Hij deed de deur open en schoot bijna gelijk in de lach. "Inderdaad dit is heel grappig" zei hij tussen het lachen door. Ik liep weer naar de slaapkamer en pakte uit de kast een jeans en een trui. Ik liep naar de badkamer en kleedde me uit en stapte onder de douche. Na ongeveer 10 minuten te hebben gedoucht stapte ik eronder uit. Ik droogte me af en kleedde me aan. Ik haalde een borstel door mijn natten haar en liet het los, over een half uur is het toch droog en heb ik krullen. Ik poetste me tanden en liep de badkamer uit. Chase zat aangekleed op het bed voor zich uit te staren. "Lay ik heb zo een onverwachte vergadering dus het rennen gaat niet door, sorry" zei hij nog steeds voor zich uit starend. "Geeft niet jij moet jou taken doen" zei ik zo vrolijk mogelijk. Chase knikte en liep de kamer uit. Ik keek de kamer rond en zag dat het een troep was, ik zuchtte. "Dan maar opruimen" mompelde ik. Ik begon met opruimen, alle kleren weer in de kast en de rest weer gewoon op zijn plek. Ik liep naar het raam om het te laten luchtte hier. Ik keek naar buiten en voelde me duizelig worden, ik begon vlekken te zien die steeds groter werden. Ik ging op het bed zitten en probeerde niet flauw te vallen wat niet lukte, ik liet me meenemen door de duisternis en viel jaar achter op het bed.

"Layne dit is dringend luister goed!" Ik deed mijn ogen open en zag me vader voor me staan met zijn gezicht sirrieus. Ik knikte als teken dat hij kon beginnen met praten. "Je weet dat je uitverkorene bent maar de taak niet. Er komt een oorlog tussen de roedel waar jij nu bij bent en de onze oude roedel. Waarschijnlijk heeft de Blue Warriors contact opgenomen met een andere grote roedel en werken ze samen om je terug te pakken voor wat je hebt gedaan. Het word een grote oorlog, waarschijnlijk worden andere roedels er ook bij betrokken aangezien ze niet weten waar je bent. Jij moet het tegenhouden, ga naar je mate en waarschuw hem, zorg voor getrainde mensen en gamet Stefan naar de Bleu Warriors voor ze wat kunnen doen." Ik moest even alles plaatsen. Ik keek pap aan en knikte. "Ik hou van je" zei hij. Ik werd weer wakker en lag nog steeds op bed.

Ik moest Chase bereiken maar waar is hij? Link. "Chase waar ben je!?" Schreeuwde ik in gedachten. "Op de vergadering, heb ik toch gezegd?" zei hij terug. "Maar waar is die vergadering en hoe snel kan ik daar zijn als ik ren!?"" Op een open veld in het bos, als je rent ben je er over een uurtje maar waarom?" Dat haal ik nooit snel genoeg. "Dat haal ik niet snel genoeg, er komt een oorlog tussen onze roedel en mijn oude. Waarschijnlijk word er samen gespannen tussen Blue Warriors en een grote roedel. Ik moet het voorkomen maar er moeten ook getrainde wolven komen. Waarschuw ze!" Hij was stil waarschijnlijk was hij het aan het vertellen. "Ik heb het verteld, ze maken zich klaar voor wat kan komen" zei hij. "Oké" was het enige wat ik kon zeggen. Ik verbrak de link.

Er komt oorlog en ik ben de oorzaak.