The white/blue wolf

Wakker worden

Ik werd wakker in een soort ziekenhuis bed. Ik keek op me heen en zag Stefan, Jake en Chase. Stefan en Jake zaten op een bank en Chase zat op een stoel naast me. Ze lagen alle te slapen. Ik keek op de muur aan de grote klok. 00:30 geen wonder dat ze sliepen. Ik keek naar mezelf. Ik had een verband rond mijn arm en zij. "Pssstt Chase" fluisterde ik. Hij murmelde wat en verlegde zijn hoofd, even later hoorde ik weer gesnurk. Ik liet hem maar gewoon slapen, hij werd toch niet wakker. Ik keek naar Stefan die langzaam wakker werd. Toen hij zijn ogen open deed en mij zag sprong hij gelijk op en rende zowat naar het bed. "Je bent wakker" zei hij blij. "Nee ik ben aan het slaapwandelen" zei ik sarcastisch. "Ha ha grappig hoor" zei hij ook sarcastisch. "Hoe gaat het?" vroeg hij. "Gaat wel, kan beter" zei ik. Hij knikte en pakte een pijnstiller en een glas water. Hij gaf het aan me en ik pakte het aan. Ik slikte de pijnstiller door en goot water in mijn mond.

Na een uur te hebben gepraat werd Chase ook langzaam wakker. Hij keek me aan en schrok. "Zo eng ben ik toch ook weer niet" zei ik lachend. Hij schudde grijnzend zijn hoofd en gaf me een kus op mijn wang. "Ik zei toch dat je niet moest komen" zei Chase. "Weet ik, maar wat had ik anders moeten doen? Jou laten vermoorden?" zei ik licht geïrriteerd. "Jij was nu bijna dood" zei Chase. "Dus, als ik dood ben is er geen oorlog meer" zei ik boos. "Die is er al niet meer, je hebt Jim vermoord" zei Chase nu ook boos. "Wie weet, misschien die beste vriend van Jim ookal wraak op mij nemen" zei ik. "Jongens even rustig geen ruzie nu" zei Stefan. Ik knikte en ging onderuit liggen.

We waren thuis. Chase en ik hebben niet meer gepraat. Ik zat op de bank tv te kijken met Jake, Stefan en Chase naast me of tegen over me. "Oke gaan jullie blijven mokken of wat?" zei Jake. Ik mompelde wat en keek naar Chase die zijn schouders ophaalde. "Dan weten we het antwoord, jullie gaan gezellig wat samen doen" zei Stefan grijnzend. "Wat vinden jullie beide leuk?" vroeg Jake. Ik haalde m'n schouders op en mompelde 'motorrijden.' Chase knikte en keek naar beneden. "Nou geregeld, jullie gaan motorrijden" zei Jake bevestigend. Stefan en Jake stonden op en liepen het huis uit. Ik keek naar Chase in de hoop dat hij iets zou zeggen. "Waar gaan we heen?" vroeg hij uiteindelijk. "Geen idee" zei ik schouderophalend. Hij pakte mijn pols beet en trok me mee naar buiten. "Waar gaan we naartoe?" vroeg ik nieuwsgierig. "Zie je zo wel" zei hij grijnzend. Hij liep naar de garage en opende hem. Hij liep naar zijn motor en gooide een helm naar me. "Zet je helm op en stap op" zei hij. Ik deed wat hij vroeg en ging zitten. Hij startte de motor en reed weg.

We kwamen aan op het strand. "We hebben niks bij ons" zei ik lachend. "OW jawel" zei hij lachend. Hij opende de klep van zijn motor en haalde er een laken en eten uit. Het was niet echt geweldig weer dus we zouden sowieso niet gaan zwemmen. Hij pakte mijn hand beet en liep vooruit. Ik moest wel meelopen want mijn arm was me te dierbaar. Hij stopte met lopen en legde de laken neer. Hij ging zitten en trok me mee. "Sorry" zei hij. "Geeft niet, je was bezorgt dat was ik ook daarom kwam ik" zei ik simpel. "Ow en bedankt van dat kleren houden" zei hij grijnzend. "Geloof me het was meer voor mij" zei ik glimlachend. Hij knikte grijnzend. "Kom" zei hij lachend. Hij stond op en trok me overeind. "Waarheen?" vroeg ik niet begrijpend. Hij pakte de laken en vouwde hem klunzig op. Ik keek hem niet begrijpend aan. Hij trok me mee naar het strand. Er was een soort pad gemaakt van enorme stenen. Je kon er overheen klauteren met veel moeite. "Wees voorzichtig oke, je bent net uit het ziekenhuis" zei hij. Ik knikte en klom op de eerste steen. Het was vrij makkelijk voor mij maar Chase had en meer moeiten mee. Ik kwam heelhuids bij het einde aan en keek naar de zee. "Wauw" zei ik verbaasd. We hadden uitzicht over de hele zee. Er waren hier en daar wat bootjes of zwemmende mensen maar voor de rest niets. Chase kwam naast me staan en sloeg een arm om me heen. "Het moet zo blijven" zei ik. "Dat blijft het ook" zei Chase. Ik keek hem aan en glimlachte. "Één voordeel is dat Jim er niet meer is" zei ik grijnzend. "Dankzij jou" zei hij. "En jou" vulde ik aan. "Wij allebei" zei hij bevestigend. Ik knikte en keek hem aan. Door het licht en de zee twinkelde zijn ogen. Ik grinnikten een beetje. Hij legde zijn handen op mijn heupen trok me naar hem toe. Ik legde mijn handen in zijn nek. Ik kwam dichterbij en zoende me. Op dat moment beukte een golf tegen de stenen waardoor we nat werden. Ik trok terug en keek lachend naar Chase. Hij lachte. Hij kwam weer dichterbij en zoende me weer.

Er komt sowieso een einde aan. Ik weet niet wanner want ik moet het nog schrijven. Ik laat het weten als het geschreven is en welk hoofdstuk het zal zijn. Het kan 10 hoofdstukken duren of 1, ik heb geen idee.

Gr me