The white/blue wolf

Gave

Ik werd wakker van een harde klap. Ik schoot omhoog en keek om me heen, niemand hier moet dus van beneden komen dacht ik. Ik keek op de klok en zag dat het 03:40 was, ik keek naast me en zag Chase niet liggen. Ik hoorden weer een knal van beneden komen maar deze was harder. Ik val bijna uit bed en liep in m'n pyjama naar beneden. Eenmaal beneden zag ik dat het een troep was. Ik liep naar de woonkamer en zag Chase staan en Jake allebei als wolf staan. Ook zag ik een andere wolf liggen die ik niet herkende, hij ademde zwak en langzaam. Ik ging naar Chase toe en legde mijn hand op zijn rug waardoor hij schrok en draaide zich om waardoor ik weer schrok en naar achter deinsde. Ik legde een link want dat was voor ons beide fijner. "Chase? Wat is hier aan de hand?" vroeg ik vluchtig. "Hij drong binnen in ons huis en was opzoek naar jou. Hij kwam onze kamer binnen en liep naar je toe, ik veranderde en trok hem naar beneden zodat hij jou niks kon doen. Jake kwam ook en toen was er een gevecht" zei hij simpel. Ik keek naar de wolf op de grond, hij keek me aan en ik zag in zijn ogen dat hij pijnleed en hulp wou maar dat gaf ik hem niet, hij was hierheen gekomen om mij te vermoorden ik ga hem geen hulp geven nu. "Wat nu hij kan hier niet blijven liggen" zei ik, ik zei het niet in de link zodat de wolf het kan horen. "Kan je ervoor zorgen dat ik terug verander met kleren aan, hij hoeft me niet naakt te zien" vroeg Chase. Ik knikte en probeerde het, Chase veranderde en blijkbaar was het gelukt. "Lees zijn gedachten" zei Chase streng. Ik concentreerde me en las rustig al zijn gedachten. "Jim! Ga hier weg. Het is niet veilig, ze hebben me en ik kan niet weg. Zorg voor de roedel jij neemt het nu over." Hij was nu Alfa? Niet Jim? Maar dan is hij James!

Ik rende naar buiten en snoof een keer goed. Ik rook Jim zijn geur zwak, gewone wolven hadden het waarschijnlijk niet geroken maar ja ik ben ook geen gewone wolf. Ik veranderde en rende naar de geur. Al snel werd het sterker en sterker. Ik minderde vaart en liep nu in een soort draf. Ik kwam al snel bij een meertje aan waar Jim waarschijnlijk even lag te rusten. "Wat doe je hier en waarom viel je aan?" vroeg ik bot. "Dat weet je best je hebt mijn vader vermoord, de sterkste mannen uit mijn rodel en geloof me dit is nog niet alles!" Zei hij woedend. Ik stond op en liep weg, ik was nog te verbaast en kon hem niet achterna geen mijn lichaam deed niet wat ik wou en bleef gewoon staan. Chase, Jake en Stefan kwamen aanlopen en keken hoopvol. Ik schudde me kop en liep rustig weg, ik had geen zin in gepraat aan mijn hoofd dus reageerde niet op alles wat ze zeiden. Ik begon te rennen en binnen een paar minuten was ik thuis. Ik veranderde en liep het huis in. Ik liep door naar onze slaapkamer en plofte op het bed, mijn ogen vielen dicht en ik viel in slaap.

"Layne schiet op ik heb nu echt geen tijd!" schreeuwde mijn moeder. Ik deed mijn ogen open en keek me moeder aan, ze keek bezorgt en angstig. "Luister. Ik heb het zo lang mogelijk uitgesteld maar dat gaat nu niet meer, ik wou eerst dat je alles had verwerkt." Ze liet het me bezinken. "Je hebt nog een gave, een gevaarlijken. Je hebt hem nog niet opgemerkt omdat je het bewust moet doe. Je kan iemand pijn laten lijden of heb verwonden door alleen maar te kijken. Zo kan je iemand vermoorde door zijn nek om te draaien of hem een pijn scheur te geven, als je het onder controle hebt kan je mensen het bewustzijn laten verliezen maar je moet en goed uitgerust voor zijn." Ik snapte alles maar begreep het ook weer niet. "Dit is misschien wel de laatste keer dat ik je kan bereiken. Zorg voor je zusje en je mate, heb ik ook gedaan." En ze was weg ik werd wakker en schoot overeind. Chase lag naast me en keek me vreemd aan. "Wat is er?" vroeg hij. "E-e-een droom" zei ik overstuur. Er liepen tranen over mijn wang, ik zou mijn moeder nu echt nooit meer zien ook niet in dromen. Chase trok me tegen zich aan en pakte mijn gezicht in zijn handen. Met zijn duimen veegde hij de tranen. "He, het is goed, wat is er gebeurd?""mijn moeder zei dat ik nog een gave had maar dat die gevaarlijk was en ik heb onder controle moet hebben" zei ik. "Wat voor gave?" vroeg Chase nieuwsgierig. "Ik kan mensen pijn laten doen door te kijken" zei ik bang. Chase keek even weg en keek toen geschokt. "Emhhh Lay kom is mee" zei hij twijfelend. Hij trok me uit bed richting de badkamer. "Kijk is in de spiegel en doe je haar los?" hij zei het als een vraag maar de woorden klonken niet zo. Ik deed wat hij zei en liet mijn haar over mijn schouder bungelen. Ik keek in de spiegel en zag dat de punten van mijn haar blauw waren, fel blauw. De lok was ook feller geworden en mijn ogen leken licht te geven. Ik keek bang naar Chase die me gelijk in een knuffel trok. "Het komt echt goed daar zorg ik voor." Ik wou niet dat hij zichzelf opofferde voor mij, ik ga alles doen zodat hij, Shira en Stefan blijven leven, de enige dierbare in mijn leven. Ik ga dood voor hen.