Gevecht

3.7K 233 2
                                    

"Dat kan niet!" Hij knikte. "Ik geloof je niet" zei ik vol overtuiging. "Stel me wat vragen" zei hij rustig. "Hoe ziet mijn moeder eruit?" vroeg ik hem. "Lang bruin haar, groene ogen, stevige lichaamsbouw en vooral ze leek op jou" zei hij simpel. Het was allemaal waar. "En mijn vader?""kort zwart haar, bruine ogen en net zoals ik eigenlijk." Ik bekeek hem en inderdaad hij leek op mijn vader. "Maar maar waarom was je er dan niet?" Hij keek voor zich uit. "Ik ben toen jij net geboren was ontvoerd door een andere roedel. Ik was nog heel klein en dacht dat het leuk was. Ik had daar een familie gekregen. Ze dachten dat ik de uitverkoren was maar toen ze erachter kwamen dat ik het niet was hebben ze me uit de roedel verstoten. Dat was toen ik 17 was nu ben ik 20 jaar." legde hij uit. Ik keek hem verbaasd aan. Shira en ik hadden een broer. "Maar waarom was je dan ineens hier en heeft Chase dit gedaan?"" Ik was erachter gekomen door een droom van pa en ma en toen ben ik gaan zoeken en vond je in de stad. Ik volgde je hiernaartoe maar was hier niet echt geliefd. Ik werd weggestuurd de nacht dat je weg zou gaan." vertelde hij." Ik was er toen je Shira had en heb haar hiernaartoe gebracht toen ik aankwam werd ik gelijk gepakt en gemarteld. De dag dat je terug kwam werd ik vrijgelaten maar ik ben niet weggegaan. En toen werd ik meer gemarteld en toen was ik hier." Ik keek verbaast. "Kom we gaan naar Shira" zei ik maar.

We zochten Shira overal en vonden haar uiteindelijk spelend bij Jake. "Hey Shira" schreeuwde ik door het huis. Ze kwam aanrennen met een pop in haar handen. "Mooie pop van wie heb je die?" "Jake!" gilde ze. Ik moest lachen, ik tilde haar op en liep naar de woonkamer met Stefan achter me. Jake zat tv te kijken en keek van mij naar Stefan. "Wat doet hij hier!?" zei hij boos. "Rustig Jake, hij is blijkbaar onze broer" zei ik wijzend naar Shira. "Is hij onze broer" zei Shira blij. Ik knikte. "Jippie!!! Ook een grote broer!" riep Shira keihard. Ze glimlachte en keek blij naar Stefan. Ik tilde Shira op en liep naar ons huis. Chase zat nog steeds op de bank en keek voor zich uit. Ik zette Shira neer die gelijk naar haar kamer rende en ging spelen. Ik liep naar Chase en gaf hem een kusje op zijn wang. "Ik ben er weer." Hij leek uit zijn tranche te zijn ontwaakt en trok me op zijn schoot. "Waar heb je het met Stefan over gehad?" vroeg hij. Hij werd met de dag nieuwsgieriger. "Blijkbaar hebben Shira en ik een broer" en ik wees naar Stefan die naar binnen kwam. Hij liep naar de bank en ging zitten. "Dusss jij bent haar broer die ze nooit heeft gehad eigenlijk?" zei Chase een beetje jaloers. Ik gaf hem een poor in zijn zij en keek hem met een waarschuwende blik aan. "Sorry hoor vraag het alleen" zei Chase beledigend. "Zo kan je het wel noemen ja" zei Stefan.

Na een tijdje praten over van alles hoorde ik ineens zacht gerommel van boven komen. Ik keek naar Chase en Stefan maar blijkbaar hoorde zei het niet. Ik hoorde het nog een keer maar Stefan en Chase hoorde het niet. Ik rende bijna naar boven naar Shira's kamer. Ik deed de deur normaal open en stapte naar binnen. Binnen trof ik Shira trillend op haar bed zitten en een grote zwarte wolf met fel rode ogen. Ik slaakte een klein gilletje van angst waardoor de wolf zijn kop naar mij draaide. Ik liep langs de muur naar Shira en ging voor naar staan. "Layne!" hoorde ik Chase roepen. Ik hoorde dingen breken en vallen beneden, ook hoorde ik kleren scheuren dus ik wist dat ze in gevecht waren. Ik tilde Shira op en rende naar beneden met deed wolf op mijn hielen. Ik stormde bij Jake naar binnen en duwde Shira in zijn armen en zei dat hij haar moest beschermen. Ik rende naar buiten en veranderde in mijn wolf. Ik rende naar de wolf en tekkelde hem. Hij lag op de grond en ik sprong op hem. Ik zette mijn nagels in zijn zij en duwde ze erin. Hij piepte en ik duwde nog even verder. Hij begon harder te piepen tot hij niet meer kon bewegen. Ik beet hem in zijn nek tot hij niet meer ademde. Ik liet los en rende naar binnen ik moest door het raam heen springen want ik paste niet door de deur heen. Ik rende naar het geluid. Een wolf wou net Chase bijten die niet meer bewoog. Ik rende naar de wolf in duwde hem van Chase. Ik beet hem gelijk in zijn nek en trok alles eruit wat ik eruit kon trekken. Ik draaide me om en zag Stefan druk in gevecht. Ik sprong tussen de twee in, en beet de vreemde wolf in zijn zij. Stefan beet hem in zijn nek tot hij ook dood was. Ik veranderde terug en liep door de puinhoop naar Chase. Hij lag daar nog steeds roerloos, hij was wel veranderd. Ik pakte een deken en legde het over hem heen. Ik zag de wond in zijn zij die hevig bloedde. Ik zag dat het heel diep was. "Chase kan je me horen?" zei ik snikkend. "Chase? Alsjeblieft!"

The white/blue wolfWhere stories live. Discover now