The white/blue wolf

Terug

Ik deed mijn ogen open en gelijk weer dicht vanwege het feel licht. Na een tijdje deed ik het weer en knipperde tegen het licht. Toen mijn ogen gewend waren keek ik rond. Ik lag in een slaapkamer op een twee persoons bed. Ik linkte Jayden zodat hij naar me toe kon komen. "Jay-Jay ik ben wakker waar ben je?" Na een paar tellen ging de deur met een knal open en daar stond Jayden. Hij had donkere kringen om zijn ogen en zag er slecht uit. " hey blauwe smurf leef je weer?" vroeg hij. "Ja, hoelang heb ik geslapen?" Hij keek even bedenkelijk voor zich uit. "Emh nou eigenlijk heb je drie weken in coma gelegen" hij probeerde het rustig te zeggen maar dat lukte niet. Ik keek hem verbaasd aan. "Ik ben drie weken weg geweest?" hij knikte. "Zijn er niet mensen geweest of gebeld?" Hij dacht even na. "Ja, we zijn gebeld door de Alfa van de White Legend, maar we hebben gezegd dat je niet hier was voor je eigen veiligheid" biechtte hij op. "Jay dat is mijn mate!" Schreeuwde ik bijna. "He-heb je je mate gevonden? En is hij een Alfa? Gefeliciteerd trouwens" ik werd boos maar ik snapte het ook wel. "Ik ga naar hem toe" ik probeerde op te staan maar het lukte niet echt. "Kom ik help je" zei Jayden. Hij sloeg een arm om mijn middel en ik ober zijn schouder. Ik merkte dat ik andere kleren aan had, een joggingsbroek en een veel te groot T-shirt. We liepen naar beneden waar ik aan de keukentafel werd neergezet. "Hey Layne je bent wakker" zei de moeder van Jayden. "Ja ik ben net wakker geworden" "hoe gaat het met Jim?" vroeg ik aan Jayden. "Je hebt hem flink te pakken gehad, hij is niet zo fit meer" net goed toegetakeld maar leeft nog, precies zo als ik het wil. "Maar ik moet gauw weer weg mijn mate is vast ongerust en Shira vast ook" zei ik terwijl ik mijn boterham at. De moeder van Jayden keek me verbaasd aan. "Heb je je mate gevonden?" Ik knikte. "Gefeliciteerd! Wie is het? Hoe ziet hij eruit?" Ze liep naar me toe. Ze is altijd al een soort moeder voor me geweest. "Eh hij heet Chase en is Alfa van de White Legends, en ja hij ziet eruit als mijn prins op het witte paard" ze keek me eerst blij aan maar daarna keek ze sirrieus aan. "Weet hij dat je hier bent?" Ik schudde mijn hoofd. "Ik moest hierheen om Shira te halen en ik wou hem hier niet in betrekken."

We pratten nog wat over Chase en hoe het hier is geweest toen ik weg was. Toen ik mijn eten op had probeerde ik te lopen wat wel lukte, als ik langzaam liep kwam ik er wel. Ik probeerde naar boven te gaan tot ik werd opgetild door Jayden. "Jayden ik kan wel lopen hoor" zei ik geïrriteerd. "Ik heb geen zin om weer naar de dokter te gaan" zei hij glimlachen hij zetten me neer voor de deur en ik liep naar binnen. Ik trok mijn eigen kleren aan en waste mijn gezicht. Ik liep nu al een stuk beter. Ik liep naar beneden met mijn rugzak op mijn rug. Ze zaten op de bank tv te kijken. "Sorry maar ik moet echt weer gaan ik red het wel" ze keken me aan en kwamen naar me toe ze knuffelde me. De moeder van Jayden propte nog wat eten in mijn tas. Ik liep naar buiten en richting het bos met Jayden achter me aan. Ik veranderde en liep naar Jayden toe en beukte hem omver. Hij lachte en keek me aan. "Wow je bent echt groot geworden smurf" zei hij grijnzend. "Jay ik kan jou ook met gemak aan" zei ik nep boos. Hij keek even raar en schrok. "Hoe deed je dat?" vroeg hij verbaasd. "Ik heb zo mijn gaves, ik moet nu echt gaan doei"" doei" zei hij ook via link. Ik rende het bos in en verdween tussen de bomen. Het was niet een lange reis maar wel vermoeiend. Ik moest een paar heuvels op en af. Maar uiteindelijk kwam ik aan. Ik liep naar de groep huizen en veranderde terug. Ik liep naar her huis van Chase en mij. Toen ik 10 meter verwijderd was vloog de deur open en stond Chase daar. "Layne!" Schreeuwde hij. Hij rende op me af en tilde me op. "Waar was je al die tijd ik heb je enorm gemist" zei hij blij. "Ik heb jou ook gemist maar ik moest mijn zusje halen en ik wou jou daar niet bij betrekken." Hij zette me neer en we liepen hand in hand naar huis. Ik bleef voor de deur staan. "Waar is Shira" vroeg ik ineens. "Het gaat goed kom mee naar binnen" zei hij met een glimlach. We liepen naar de woonkamer en daar zat ze. Ze keek om, haar gezicht stond ineens heel blij. "Lay!" Schreeuwde ze keihard. Ze rende naar me toe en besprong me. "We dachten dat je niet meer terug zou komen" snikte ze. "Geen zorgen ik ben er nu en ben oké." Ik zette haar op de grond en keek naar Chase. "Wil je ons vertellen wat er gebeurt is?" Ik knikte. Ik vertelde alles van de dood van Mike tot mijn coma. Iedereen luisterde aandachtig. Toen ik klaar was zag ik dat Chase boos werd.

"Wacht waar is Stefan?" Vroeg ik uit het niets. "Hij is weg, we hebben hem weggestuurd van ons terrein" zei Jake. "Heeft hij wel Shira hier heel huis gebracht?" Ze knikte allemaal. Dat was het enige wat ik van hem vroeg en daar ben ik hem dankbaar voor. Ik stond op van de bank en zei iedereen dat ik nog even ging slapen. Chase liep met me mee naar boven. Ik liep naar de kast en kleedde me om. Bij het aantrekken van mijn T-shirt zag ik pas mijn littekens. Chase liep naar me toe en draaide me om. "Hebben hun dat gedaan?" Vroeg hij kalm terwijl hij de littekens. Ik knikte. "Mike heeft het meest gedaan maar geloof me die heb ik flink terug gepakte" zei ik trots. "Hoe dan?" vroeg hij nieuwsgierig. "Hij... Is dood." Ik keen hem aan en zag hem trots kijken. "Wat is er hier gebeurt toen ik weg was?" "We hebben veel roedels in de buurt gebeld om te vragen of jij daar was. Toen Shira hier was heeft ze gezegd in welke roedel jullie zaten en hebben we ene Jayden gebeld omdat hij je vriend was maar hij zei dat je er niet was." zei hij kortaf. Ik knikte en liep naar het bed. Ik stapte erin en voelde het bed inzakken aan de andere kant. Chase lag ook in bed en keek me aan, ik keek hem vragend aan. "Ik wou even bij je blijven" zei hij grijnzend. Ik kroop onder de dekens. Chase sloeg zijn armen om me heen en trok me naar zich toe. Ik draaide me om zodat ik hem aan kon kijken. "Wil je nooit meer weggaan?" fluisterde hij. "Nooit meer" verzekerde ik hem. Ik sloot mijn ogen en viel in slaap

Ik heb de kortheid van het vorige hoofdstuk ingehaald met een lang hoofdstuk.