Düşünceleri su damlaları gibiydi; kaygan ve değişken.
Değişmiş miydi? Evet.
Eski benliğini özlüyor muydu? Evet.
Eski benliğine dönmek ister miydim? İşte her şey burada kilitleniyordu. Bu sorunun cevabı kesin bir şekilde onda da yoktu. Belki hayır belki de evet. Olaylara baktığı yöne göre bu sorunun cevabı sürekli değişmeye devam edecek ve keşkeleri her zaman sahip olduklarıyla beraber onla kalacaktı. Sadece emin olduğu tek şey vardı. Eski benliği ile arasına belli bir mesafe koymuştu, isteyerek ya da istemeyerek. Fakat onu asıl endişelendiren bu değildi. Onu endişelendiren tüm bu yaşanan şeyleri kabul etmek ve kendisini yeni haliyle benimsemekti. Diğer Sehun'u benimseyiş şekli onu ürküttüğü kadar memnun da ediyordu.
Aynada kendisine bakmaya devam ederken derin bir iç çekip omuzlarını düşürdü. Az önce banyodan çıktığı için su damlaları hala çıplak bedenine yapışmış bir şekilde ona eşlik ediyordu. Değişim sadece içinde olmamıştı, vücuduna da yansımıştı. Eskiden her ne kadar ince bir bedene sahip olsa da belli bir oranda kası vardı ama şimdi gözle görülür bir biçimde daha da kalıplaşmış ve kasları sertleşmişti. Ayrıca gözle görülmese bile yaydığı hava artık daha farklıydı. Sehun artık sadece insan gibi görünmüyordu, diğer benliği artık ona eşlik ettiğini belli ediyordu. Gözleri aşığa doğru indiğinde ise bileğindeki kendi belli ederek durmaya devam eden dövmede takılı kaldı. Diğer benliği ona eşlik ediyor olabilirdi ama eski benliği de bir şekilde onu takip ediyor ve kendini hatırlatmaya devam ediyordu. Bakışlarını kaçırdı ve odaya geri döndü. Yemeğini yemiş, biraz kestirmiş ve banyosunu da yapmıştı. Kendini artık oldukça dinç hatta keyifli bile hissettiğini söyleyebilirdi. Kai tarafından yeni alınan kıyafetlerinden biri üstüne geçirirken, hava çoktan kararmış ve odayı küçük bir gaz lambası aydınlatmıştı. Artık boynuna doğru uzamaya başlamış olan saçlarını eliyle düzeltti ve yapılacak daha fazla bir şey kalmadığında odadan çıktı. Kai'nin ikisi için tuttuğu odalar sabah bahsettiği meyhanelerin üst katında bulunuyordu. Kulağına dolan hafif sesler kapıyı açıp çıktığında daha da artmış, hatta rahatsız edici seviyeye ulaşmıştı.
Diğer odaların birinden çıkan siyah saçlı esmer bir kadın ile aynı anda koridordan yürürken, kadının garip bakışlarının üstünde olduğunun fark etti. Kokusu ıslak köpek yavrusu gibiydi. Kadının bakışları o kadar keskin ve korkusuzca dolaşıyordu ki, sırıtarak "Kurt kadın olduğunu fark ettim," dedi ve böylece kadının kaşlarının havaya kalkmasına sebep oldu. Yüzünü ona doğru çevirdiğinde kadının sandığından daha büyük olduğunu gördü. Göz etrafındaki kırışıklar hafifçe kendini belli etmeye başlamış.
Merdivenlere yöneldiklerinde kadın bu sefer arkasında kalırken, "Sen kimsin peki?" diye sorduğunu duydu. "Kokun çok değişik," diye devam ettiğinde ise bu sefer kaşlarını kaldıran taraf kendisiydi.
"Nasıl değişik?"
Bir anda koluna saram parmaklar yüzünden basamaklarda durdu ve yavaşça omzunun üstünden kadına baktı. Kadın tüm şaşkınlığıyla ona bakıyor ve bir cevap arıyordu. "Kimsin sen?"
Sehun omzunu silkti ve umursamaz bir tavırla önüne dönerken, "Ejderhayım," diye söylendi hafif alaylı bir sesle. Fakat diğeri ona bu konuda inanmamıştı. Arkasından kadının tekrardan "Yalan söylüyorsun," diye seslendiğini duymayı başarmış olsa da bu sefer yoluna devam ederek merdivenlerden hızlı adımlarla indi.
Aşağısı tahmin ettiği gibi tam bir curcunaydı. Her tarafta ahşap kaplamalı masalar, sandalyeler ve bar köşesi vardı. Müşterilerin çoğu erkekti ve onlara buradaki kadınlar eşlik ediyordu. Kimisi yüksek sesle konuşuyor, kimisi gülüyor, kimisi ise tam ortada, diğerlerine göre yerden bir basamak yukarıda bulunan sahnedeki kadının şarkı söylemesini dinliyordu. Gözlerini yummuştu ve üstündeki uzun kırmızı elbiseyle olduğu yerde hafifçe kıpırdayarak vücudunu hareket ettiriyordu. Sesi güzeldi ve arkada ona eşlik eden müziğe büyük bir uyum sergiliyordu. Sehun, kadının söylediği şarkı hakkında hiçbir fikri olmasa bile diğerlerinin nasıl heyecanla eşlik ettiklerini duyabiliyordu.
