Ik kom thuis aan en Dounia zit aan het aanrecht. Nasser is nergens te vinden. Ze hinkelt naar me toe en kijkt naar mijn handen. 'Wtf is er gebeurd' zegt ze. Ze kijkt me niet eens aan, alleen maar naar Mn handen. 'Het is niks schatje, gewoon handen wassen en het is weg' zeg ik tegen haar. Ze kijkt me aan en ze loopt hinkelend naar de badkamer. Ik ga naar de keuken en was mijn handen. Ze komt terug en kijkt me boos aan. Haar ogen waren rood. 'Heb je gehuild' vraag ik. Ze schudt haar hoofd en loopt weer hinkelend naar de zetel. Ik pak haar op en ze kijkt me aan. 'Jij gaat met mij slapen, niet op de bank' zeg ik. Ze zwijgt en houdt me stevig vast. Ik ga met haar in mijn armen naar het bed. Ik leg haar daar rustig neer en ze draait haar hoofd direct. Ik doe mijn shirt uit en doe een andere short aan. Ik ga bij haar in bed liggen en ze kijkt me aan. Ze komt in mijn armen liggen. Ik streel haar wang en kijk haar aan. 'Wat heb je gedaan' vraagt ze. 'Met mensen afhandelen' zeg ik. 'Je hebt het gehoord he' zegt ze. 'Je wist er over?' zeg ik kwaad. Ze knikt en kijkt me aan. 'Stel ik had het niet gehoord wat dan' zeg ik boos. Ze zwijgt en sluit haar ogen. Ik zucht en ga naar beneden. Ik pak uit mijn jas een sigaret en ga dan terug naar boven. Ik ga naar het balkon en steek de sigaret aan. Ik kijk achter me en haar ogen zijn weer open. Ik draai me weer om en kijk naar het uitzicht dat ik heb. Ik kijk naar de bossen en blaas mijn rook uit. Ik voel kleine armen rond mijn buik en kijk naar haar. Ze laat me los en komt weer voor me staan. Ze pakt mijn sigaret en gooi het weg. Ze pakt me vast en zoent me rustig en teder. Ik voel wat water aan haar wang en stop meteen. Ik zie dat ze huilt en veeg de traan weg. Ik kijk haar onbegrijpelijk aan en ze knuffelt me. Ik pak haar vast en voel allemaal tranen aan mijn blote buik. Ik pak haar hoofd vast en kijk haar aan. 'Ik wil je niet kwijt raken' zegt ze snikkend. Ik zoen haar en laat haar dan los. 'Schatje dat is het laatste wat er gaat gebeuren' zeg ik. Ik pak haar op en leg haar weer in bed. Ze komt weer in mijn armen liggen en ik zoen haar. Ze sluit haar ogen en ze valt in diepe slaap.
-
Dounia perspectief
10:30
Ik wordt wakker en zie Nassim niet naast me. Ik wil opstaan maar ik sta te snel op en ik kreeg direct barstende hoofdpijn. Ik loop hinkelend naar de badkamer en ik was mijn gezicht. Mijn haar doe ik in een staart en pak dan mijn krukken die ik achter de deur heb gelegd. Ik loop met moeite naar beneden en ik zie daar een heel ontbijt en kijk naar het kaartje dat daar is achtergelaten.
Ik ben om 13 uur terug, hier is je ontbijt. Ik hou van je schat en doe niets gevaarlijks. Ik bel je om 11 uur xx Nassim.
Ik lach om de gedachte dat hij zoveel moeite deed voor me. Gisteren was het even een break. Ik zat op de bank en dacht gewoon hoe het zou zijn zonder hem. Vreselijk.
Ik eet het ontbijt op en ruim dan alles op. Het is inmiddels al 11 uur en hij heeft nog steeds niet gebeld. Ik kijk hele tijd mijn telefoon en ik hoorde het eindelijk rinkelen. Ik keek er naar en het was Nassim. Ik lach en neem op.
'Hallo'
'Hey schat alles goed'
'Ja hoor'
'Ik kom zo thuis ik mis je'
'Waar ben je'
'Gewoon even met deze 2 jongens van gisteren'
'Doe voorzichtig ja'
'Altijd wat doe je'
'Niets speciaals, wachten op jou'
'Je hoeft niet meer lang te wachten doe de deur maar open'
Ik haak af en ga naar de deur. Ik open het en daar staat hij. Met een bos bloemen en chocolade. Ik lach en knuffel hem. Ik laat hem los en pak de bos bloemen aan. 'Krijg ik alleen maar een knuffel' zegt hij. Ik lach en loop hinkelend naar hem. Hij pakt me op en ik zoen hem. Hij legt me op de zetel en ik pak de krukken weer. Ik pak de chocolade uit zijn handen en open het. Ik pak er 1 en steek het in Mn mond. Ik ga zitten op de zetel en hij komt naast me zitten. 'Het spijt me van gister' zegt hij. Ik zeg niks en ga in zijn armen liggen. Ik geef hem kusjes in zijn nek en zet dan de tv aan. Ik sluit mijn ogen en val in slaap.
