51

625 30 3
                                    

Nassim perspectief
'Ik kan niet komen ik heb een vrouw wat denk jij wel'
'Dus jij zet je vrouw boven je eigen zus?'
'Dat heb ik nooit gezegd en wat hebben jullie gedaan? Jullie zijn weggegaan zonder afscheid dus het boeit zelfs niet wie ik kies'
'Ze ligt in coma Nassim alsjeblieft'
'Wat is er zelfs gebeurd'
'Die mannen van je vrouw haar vader hebben ons aangevallen'
'Ja ons ook, ik zie wel of ik kom'
'Het is je zus'
Ik zucht en haak af. Dit gaat Dounia niet leuk vinden. Dat was mijn moeder. Ze wilt dat ik naar Spanje kom omdat Ilham in het ziekenhuis ligt. Ik mocht niemand erover vertellen of mee nemen. Weet zelf ook niet waarom maar ik weet niet hoe ik het moet vertellen aan Dounia. Nasser ga ik het sowieso vertellen zodat hij niet denkt dat ik zijn zus ga af rippen ofzo. Dounia komt de trap af en kijkt me aan. 'Hey wat is er' zegt ze als ze me ziet. 'Niks wat zou er zijn' zeg ik. Ze komt naast me zitten en gaat op mijn schoot zitten en begint me te zoenen. Ik ga ermee in en ik laat haar los. 'Wat is er' zegt ze. 'Ik moet iets vertellen' zeg ik terwijl ik haar kusjes geef in haar nek. 'Vertel het dan' zegt ze. Ik kijk haar en zucht. 'Niet boos worden' zeg ik. Ik pak haar handen vast en kijk haar aan. 'Ik moet voor een paar weken naar Spanje' zeg ik. Ze kijkt me schokkend aan en gaat van mijn schoot af. Ze begint te ijsberen en kijkt me aan. 'Je gaat niet' zegt ze. 'Dounia ik moet gaan' zeg ik. 'Nee niks moet dat weet je zelf ook' zegt ze. 'Deze keer wel' zeg ik. 'Waarom' zegt ze. 'Er is iets met mijn familie daar' zeg ik. Ze kijkt me aan en gaat naast me zitten. 'Oke' zegt ze. 'Je vindt het oke?' zeg ik. 'Ik zou boos  worden moest je me niet laten gaan als er iets was met mijn familie' zegt ze. Ik kijk haar aan en glimlach. 'Wil je me iets geven voor dat ik ga' zeg ik grijnzend terwijl ik haar weer op mijn schoot pak. 'Maandstonden schat' zegt ze. 'Maar ik ga je zuigzoenen geven voor dat er meisjes daar denken dat je vrijgezel bent' zegt ze. Ik glimlach en zoen haar.
-
Dounia perspectief
Ik doe mijn jurk aan en doe dan mijn haar nog goed. Ik doe wat oorbellen aan en pak dan een tas en steek daar mn telefoon etc. in. We gaan uiteten. Eerlijk gezegd wil ik echt niet dat hij gaat maar als het om zijn familie gaat dan kan ik hem nergens toe dwingen. Ik zucht en stap de auto in. 'Komt goed ik ben maar 2 weken weg misschien zelfs een week' zegt hij. 'Beloof je me elke avond te bellen' zeg ik. Hij kijkt me aan en zoent me. 'Beloofd gekkie' zegt hij. Hij start de auto en rijdt dan weg. Ik zucht en zie dat Nasser me belt.
'Hallo'
'Je gaat bij ons slapen tot Nassim terug is'
'WoW rustig aan waarom zou ik'
'Je denkt toch niet ik ga je alleen laten in dat huis'
'Oke oke is goed ik slaap wel bij jou, ik kom morgen na dat ik hem heb afgezet'
'Is goed hou van je'
'Ik ook van jou'
Ik haak af. 'Wie was dat' vraagt Nassim. 'Nasser' zeg ik. 'Je slaapt bij hem' zegt hij. Ik knik. 'Wat ga je doen deze 2 weken' zegt hij. 'Weet niet, ik denk gewoon uitzoeken wat er is met mijn moeder' zeg ik. 'Als er iets bel me direct' zegt hij. Ik knik en zie dat we aangekomen zijn. Nassim stapt uit en doet dan mijn deur open. Ik pak zijn hand vast en sta op. Het verband aan mijn been en aan mijn arm maakt me echt lelijk maar het boeit me vrij weinig. We gaan het restaurant binnen en we gaan aan tafel zitten. 'Niet te dik worden he schat' zegt hij. 'Ha ha grappig. Ik ben je enige vrouw dus wen er maar aan dat ik misschien dikker wordt' zeg ik tegen hem. 'Ik mag 4 vrouwen hebben' zegt hij. 'Dat doe je niet' zeg ik. 'Waarom' zegt hij lachend. 'Ik vermoord elke bitch waar je mee praat dus niet proberen' zeg ik tegen hem. Hij glimlacht en geeft me een kus op Mn wang.
Volgende ochtend
12:30 Schiphol
'Om hoe laat heb je vlucht' vraag ik aan hem. '14 uur' zegt hij. Ik zucht en leun op hem. Hij geeft me een kus op mn hoofd en ik sluit mijn ogen. We zitten iets te eten op het vliegveld en het is echt walgelijk. 'Zelfs vliegtuig eten is lekkerder' zegt Nassim. Hij staat op en rekent af en ik ga ergens op een bank zitten. 'Moet je niet inchecken' zeg ik. 'Eigenlijk wel' zegt hij. 'Ga dan' zeg ik. 'Ga je boos doen omdat ik weg ga' zegt hij. Ik zucht en laat een traan vallen. Ik sta op en hij ook. Hij veegt mijn tranen weg en knuffelt me. 'Ik wil niet dat je gaat' zeg ik tegen hem. 'Ik ben er over paar weken terug het gaat snel voorbij geloof me' zegt hij. Hij zoent me en knuffelt me dan. 'Ik hou van je' zegt hij. 'Ik ook van jou' zeg ik. Hij laat me los en vertrekt dan. Ik zucht en kijk nog even naar hem. Uiteindelijk ga ik naar de auto en rijd weg naar huis.

Drugsdealer familieWhere stories live. Discover now