THE ADVENTURE OF AUGUST BACK TO EARTH

72. Majesty's Domain

August's POV

I feel restless as we walk to this thick forest. Pakiramdam ko ay may parating. It's not bad, and it is not that good either. My gut is telling me to watch out. Pero wala naman akong maramdaman kaweirdohan sa paligid, maliban sa mga pasulpot sulpot na mga demon na nakakalaban namin.

"My sword is slimy." Reklamo naman ni Sephira habang nakangiwing nakatingin ito sa espada na may mga itim na manulasnulas na likido na tumutulo.

"Their blood?" Di ko siguradong sagot dito. This is not a freaking blood anymore. This black thing is like some unknown substance to me.

"It's poison." Sagot ni Sephira sa akin. "Their blood is already a poison that can kill a man once it touched an open wound or swallowed orally."

Parang gusto ko naman punasan ang espada ko dahil sa aking narinig. This is freaking dangerous walking around with a sword who's now full of poison.

"It feels like everywhere is a death zone. Even this thing protecting us, it can kill us anytime." Reklamo ko rito. Paano na lang kasi kung magkamali at ako ang mahampas ng kasama ko o di naman kaya ang naging tanga ng one second at nasugatan ko ang sarili ko sa espada ko? Anything can happen lalo na pagnagkagulo. It's lame to think na masusugatan ko ang sarili ko pero hindi yun maiiwasan na posibilidad. Nothing is impossible in this world.

"Kaya nga mag-ingat tayo, kasi mahirap na kung madali tayo sa sarili lang rin natin katangahan." Sagot naman nito at humampas na naman ito ng may parating na naman na kalaban.

Pakiramdam ko ay naglalaro ako ng plants vs zombies. Walang katapusan 'ata tong wave ng mga demons. Parami ng parami sila at palakas ng palakas din.

Napapansin ko rin na palaki ng palaki ang nakakalaban namin pero napapansin ko rin na tila nasasanay na kami sa pakikipaglaban sa kanila. Kaya mukhang patas lang din. Hindi tulad noon una na halos manlamig na ako sa kaba. If this is only criminals like serial killers or drug lords, hinding hindi ako matatakot. But these things, they fucking look like sadako from the grudge or those horrific horror pictures! Paanong hindi ako matatakot kung ganun ang mukha nila? Sino ang matutuwa kung ganitong klaseng mukha ang makakalaban mo?

"They are getting tougher." Puna ni Sephira.

Tumalon naman ako at mabilis na inihampas sa isang medyo malaking demon ang akong espada pero nakailag ito. Mabilis din akong kumilos at tumama ang espada ko sa leeg nito at naputol ang ulo nito kaya bumagsak itong walang buhay.

Lumapag naman ako at pinunasan ko ang aking pawis. Nakakapagod din itong ginagawa namin. Talo ko pa ang nag-eexercise nito sa gym.

"We are slowly penetrating their defense so the tier of these demons are getting higher as well." Para lang itong isang laro. Patagal ng patagal pahirap at palakas ang kalaban.

"I wonder how strong are the demons waiting for us in the middle." Napaisip na saad nito.

I am already expecting for the worst. Of course the one in the middle is the strongest. The final tier or what they call, the final boss. I wonder kung makakaabot ba ako dun. But I know for sure, Cayden and Luke and others will be able to reach the middle.

"Probably, beyond our ability." Sagot ko naman rito. Okay, I am just stating the reality. Let's admit that I am nothing against with these monsters. Perhaps I can do a thing or two but that's it.

"Watch out!" Sigaw naman ni Sephira at tumalon ito patungo sa likuran ko at biglang may bumagsak doon. "Oh shit, it almost got you! Ang bilis ng isang ito."

Napalingon kaagad ako at isang nakadapang demon na walang buhay ang aking nadatnan.

"Hey two of you be careful!" Sigaw naman sa amin ng isang knight.