Curse Resurrection (Complete)

Chapter 2: Tomoki Ascandelancé

n o t e :

Wala po akong tiwala kay GOOGLE TRANSLATE
kaya pagpasensyahan niyo na ang

mga foreign language na ginagamit ko.
Parang walang sense si GOOGLE, eh.
Anyway, sa marunong paki-correct nalang po.

HANDA na ako. Iyan ang bagay na tumatatak na sa isipan ko habang pinagmamasdan ng Shrine, Supremo, at ang tatlong babaeng kasama sa apat na itinakda. Nagpaiwan sila dito sa Vasemuelle para bantayan ako. At ganun narin sa batang babaeng prinsesa na siyang makipagpalit sa aking katawan.

Nakaupo ako sa aking higaan. Hinihintay ko nalang ang pagpatak ng hatinggabi. Sa oras na 'yun, marami ang magbabago.

Bigla na lamang akong napaseryoso nang may humawak sa aking kamay. "Even you're fully decided, I know you're still feeling uncertain about what might happen."

May pagkaawa ang mga matang ipinapakita ng Shrine sa akin. Alam kong nag-alala rin siya sa aking kalagayan. At tama siya. Kahit buo na ang aking desisyon ay may pag-aalinlangan parin ako. Hindi sa pinagdududahan ko si Lumina kundi dahil walang katiyakan ang buhay ko sa Vampiric Auras, yet I'm still encouraging myself to grab this opportunity. Dahil ito lang ang aking pagkakataon na makagawa ng hakbang upang muli siyang makita.

'I didn't regret for saving you in your death, because seeing you safe is just like having a better life. I won't forget you my deity. I know you'll dislike the other me in my next life so I hope you will forgive me already. See you in Vampiric Auras. You will always be in my heart, my love.'

Alam kong may malalim na ibig sabihin ang salita niyang binitawan.

'I know you'll dislike the other me in my next life so I hope you will forgive me already.'

Isa lang ang ibig sabihin nito. May magagawa siyang mali!

'Diko namalayang may kumawalang butil sa aking mga mata. Bakit ba sa tuwing naiisip ko siya ay nagiging ganito ako! This is so fucking absurd!

Naikimkim ko ang mga palad ko sa bedsheet ng aking kama.

"Stop thinking about him, Kim."
Napatingala na lamang ako kay Eleanor na seryosong nakatitig sa akin, "Seven years of bereavement of him is enough."

Tama siya! Pitong taon na ang nakalipas kaya dapat na maka move on na ako! Pero---parang 'diko magagawa 'yun hangga't 'diko siya makita mismo ng aking dalawang mga mata!

"We knew, how affected you are but please..." Eleanor's eyes were like begging for me to do what she requested, "This is the time for you to see him. I just want you to realize how we are affected by yourself."