Curse Resurrection (Complete)

Chapter 40: The Conflict between the Zeurdous Siblings

MATAPOS ANG nangyari kanina ay bumalik na ako ng tuluyan sa kuwarto kung saan ako in-assign ni Jade na magpahinga at dahil sa pagod na nararamdaman at pati sa mga bagay na naglalaro sa aking isipan ay tuluyan akong nakatulog.

Suddenly, my long rest of sleeping was disturbed by a whisper. No, not just an ordinary whisper—because I am hearing two voices of men outside this room arguing.

Tuluyan akong nagising at napatingin sa pintuan. Sandali akong nakinig sa bulungan nila na halata namang nagtatalo.

“Teka, ako na ang kakatok!”

“Anong ikaw? Ako dapat hindi ko pa nakita ang kabiyak ni Hiro, eh!”

“Paki ko ba kung ‘di mo pa nakita!”

“Ako na nga sabi, eh!”

Dahan-dahan akong lumapit sa pintuan pero rinig ko parin ang pagtatalo nilang dalawa.

“Bakit ba ang tigas ng ulo mo—!” the last guy who spoke was cut off when I completely opened the door.

Nagulat ang dalawa sa pagbukas ng pintuan at sumalubong sa aking mga mata ang makikisig nitong mga mukha kahit na nagulat ko.

Alam kong magmumukha lang akong malandi kapag ilalarawan ko pa sila ng maigi basta ang masasabi ko lang para kang mapapapigil sa pagtili kapag makikita mo sila. May isang bagay akong napansin sa kanilang dalawa—wala silang hawig kay Hiro.

Ang masasabi ko lang ay may piercing sa tainga ang isa sa kanila na kulay pilak. Ang isa naman ay may maliit na nunal sa kanyang ilong na nakapagbibigay puri sa kanyang hitsura—but damn it! Kelan ba ako nakakita ng pangit na bampira simula nung makaapak ako sa mundo nilang ito?

“Buenas noches, ¡señorita!” (Good evening, miss!) bulaslas nitong may nunal sa ilong na siyang unang nakabawi mula pagtitig sa akin.

Alam kong umepekto na naman ang basbas ni Aloora sa kanila pero sa tingin ko dapat na akong masanay sa kung anong meron sa akin.

Guguhit na sana ang matamis kong ngiti pero agad ng naglaho nang lumuhod sa aking harapan ang may piercing sa tainga at magiliw na hinuli ang aking palad. I know vampire is really sweet when they’re about to introduce themselves to ladies kaya ‘di ko pa rin maiwasang ‘di kiligin ng kunti.

“Magandang gabi sayo magandang dilag. Hindi ko inakalang sobra mo palang ganda lalo na’t nasa harapan na kita. Ang ‘yong mabibilog na mga mata’y kasing ganda ng bituin sa gabi. Sapagkat ang kagandaha’y mo’y ‘di maikukumpara sa isang kumikinang na hiyas na kayang higitan ang ganda ng panahong taglagas,” My lips was in awe when I heard what this piercing guy said. Alam kong nakakakilig ‘yung sinabi niya pero mas kikiligin siguro ako kapag si Hiro ang nagsabi ng mga katagang ‘yun sa akin. Shit! Na aalala ko naman siya. I promised earlier na pansamantala ko na siyang kalimutan but here I am again trying to make some fantasy inside my head of him, even its impossible.

Pinagtuunan ko na lamang ng pansin ang kapatid niyang nagsasalita ng matalinghagang salita.

Naramdaman ko ang paglapat ng labi nito sa likuran ng aking palad. His eyes were fixed at mine na tila wala siyang planong magbitiw ng kanyang titig, “Tyron Drake Zeurdous, the fifth prince of Hephaesto Palace…”