Basketçi | Yarı Texting/ Tamamlandı

10. Bölüm

Keyifli okumalar 🍂

___

anonimhanım: Selam, nasılsın?

atademir: Selam iyi sayılır sen

anonimhanım: İyi olmaya çalışıyorum işte. 

anonimhanım: Sayılır?

atademir: Olmuyor, izin vermiyor bana

atademir: Göz göze gelince tamam diyorum ama sonra kendini geri çekiyor.

anonimhanım: Geçen bahsettiğin konu değil mi?

atademir: Evet

anonimhanım: Neden bu kadar önemli senin için?

Görüldü

anonimhanım: Görüldü atma, gel buraya

atademir: Benimle konuşmak senin için neden bu kadar önemli?

Görüldü

atademir: Kaçma Anonim Hanım, gel buraya :)

Telefonu kapatıp dolabıma koyarken aynada son bir kez kendime baktım. Ona seni seviyorum yazmak zordu benim için. Özellikle beni ,bana anlatırken. Ama söylersem yazdığım şeyle bana ilgisi olup olmadığını da anlayabilirdim. Derin bir nefes alıp parmaklarımı klavyede gezdirdim.

anonimhanım: Sen de onu sevdiğin için mi önemli?

Anında görüldü bir kaç dakika yazıp sildi. Merakla ne yapacağını bekliyordum. Mideme ağrılar girmiş, heyecandan bedenim buz kesmişti. Umduğum gibi olmadı. Ne o mesaj geldi, ne net bir şey öğrendim. Eğer öyleyse, dedi iç sesim. Hiç ihtimal vermediğin yaşanırsa, ne yapacaksın? 

&

Her sene sınıflarla kendi aramızda yaptığımız maçlardan biri daha gelip çatmıştı.  Grupları karma yapabiliyorduk ama biz eskisi gibi devam etmesine karar verip yerleştik. Seyircilerin arasına gözüm takıldığında onu gördüm.Her maça gelmeyen birinin bu maça gelmesi şaşırtmıştı doğrusu.

 Kafamdaki düşünceleri atmak isterken takımdakilerle konuştuk. Az kalmıştı ve gittikçe heyecanım artıyordu.Hocanın hatırlatmaları bittiğinde güçlü bir alkış koptu. Tezahürat yapanlar sınıf arkadaşlarımıza gülümsedim. "Hayret, nasıl oldu da geldi bu?" diyen Kardelen ile gözlerim onunla buluştu. Omuz silkip önüme döndüm. 

Dakikalar geçmiş durum çok yakındı. Attığım top ile arkamı dönüp takımla sevinirken gözüm saniyelik bir şekilde izleyenlere kaydı. Ata ile göz göze gelirken yüzümde tebessümle izlediğini gördüm. Hızla önüme dönüp eski yerime geçerken son dakikalardı artık. Çalan düdükle beraber bizim tarafa doğru hızla gelen topa zıplarken sertçe yere düşmeden karşı tarafa geçmesini sağladım. Yere düştüğümde umursamadım. Karşıya giden topa bakarken yere çarpmasıyla  düdüğün çalması bir oldu. Sevinçle ve takımdakilerin yardımıyla yerden kalkarken hepimiz sarıldık. İzleyenlerden gelen alkışlarla birlikte soyunma odasına girerken kendimi boş bulduğum ilk yere attım. Yorulmuş ve susamıştım. 

Kutlamalar yüzünden karışık olan soyunma odasından herkesin tebriğini alıp bir an önce üstümü değiştirip çıkmayı planlıyordum. Taytımı ve bol bir tişörtümü giyerek spor çantamı alıp çıktığımda derin bir nefes aldım. O kadar insan içinde resmen nefes alamamıştım. Sahadan gelen sesle korkuyla oraya döndüğümde Ata'yı gördüm. "Ne diye sessiz geliyorsun ya? Ödüm koptu burada." 

Kızmama aldırmadan gülerek ayağa kalktı. Bir yandan çantamdaki suyumu ararken bir yandan da onu dinliyordum. "Tebrik ederim. Yapacağını biliyordum. Şaşırtmadın." Bulamadığım suyuma sinir olsam da ufak gülümseyerek ona baktım. Düşman gibi davranmamı saçma buluyordum artık. Samimi de olmayacaktım elbet. "Teşekkür ederim." 

Kaşlarını çatarak uğraştığım çantaya bakarken ne olduğunu anlamaya çalışıyordu sanırım. " Ne arıyorsun?" 

Oflayarak çantamı kapatıp yanıma gelişi güzel attım. "Suyumu bulamıyorum ya." Elindeki suyu bana uzatırken yarısı içilmiş suya baktım. "İçebilirsin. Yani. Biraz içtim tabi ama. İğrenmezsen." Düşünceli tavrına gülümserken elindeki suyu aldım yavaşça. "İğrenmem." Suyu çekinerek içtikten sonra boş şişeyi yere bıraktım." Biz maçlarda suları çok karıştırdığımız için sorun olmuyor. Ama herkes öyle değil tabi. "

Öylesine kafamı sallayıp ayağa kalktım. Çöpü elime aldıktan sonra çantayı da omzuma astım.       "Teşekkür ederim tekrar. Gitsem iyi olur. Erken çıkıcaz bugün."

 Kafasını sallayarak konuştu. "Arya,bugün de böyle geçti ama yarın seninle konuşmak istiyorum. Bu durumu ortadan kaldırmamız gerekiyor artık."

Bölüm nasıldı?
Umarım beğenmişsinizdir.
Gelecek bölümde görüşmek üzere 🌿