Basketçi | Yarı Texting/ Tamamlandı

74. Bölüm

Keyifli okumalar🌸

+1200 Oy
+1200 Yorum

(Lütfen yorum sınırı dolsun diye noktalama işareti, random ve emoji koymayın)
___

Öğlen teneffüsünde oturmuş bahçede maç yapan Ataları izliyorduk. Son provalar yapılıyor ardından hoca serbest bırakıyordu. Nisan 'ın ilk haftası gösteri vardı.

"Ya kızım bir fikir versene" Kardelen sinirle bana söylenirken ofladım. "Ya benim doğum benim! Bana niye soruyorsun sen? Planın sürpriz olmadı gerekir bu konularda"

"Senin olduğu için sana sorup fikir alıyorum ya zaten." Yüzüme vuran güneşle kaşlarım çatıldı. Elimi yüzüme siper edip izlemeye devam ettim. "Daha 1 hafta var ya. Sakin"

"Sana demesi kolay. Burada uğşan deliren benim" Ata'nın yere düşmesiyle yerimde doğulurken Kardelene patladım. "Ay! Yapma o zaman Kardelen. Doğum günü planı istedim mi ben senden?"

Ata yerden destek alıp kalkarken eliyle sorun olmadığını belirten bir işaret yaptı. Daha kötü düştüğü olmuştu ama içim fena oluyordu her düşüşünde. Bir bilseydi kendinin beni daha kötü düşürdüğü...

" Niye bana kızıyorsun sen şimdi? Ata'ya kızıp bana bağırıyorsun ha" Suçlulukla başımı eğdim. "Özür dilerim. Ama biliyorsun elimde değil."

Kolunu omzuma atarak bana sarıldı. "Tanıyorum seni. Biliyorum. Neden böyle olduğunuzu bilmiyorum ama"

"Ben de bilmiyorum ki... Söylemiyor bir şey dedim sana. Anlayamıyorum da. Geçen de söyleyecek oldu ne düşündüyse vazgeçti."

Aklıma iki gün önce spor salonunda olan konuşma gelirken kafamı yine ona çevirdim.

"Evet? Söylesene neymiş sebebi?" Yutkundu. Adem elmasının hareketini izledim sessizce. Gözlerime baktı öylece. Söyleyeceği şeyden itiraf etmesi zor olsa da korkuyordum. Hiç istemesem de aklımdan geçenlere engel olamıyordum.

Sude ile ilgili bir şey çıkacak olması korkutuyordu en çok. Özelikle de sok konuşmamızdan sonra yine aynı şey mi diye düşünmeden edemiyordum. Aramızdaki sessizlik büyürken yeniden sordum. "Dinliyorum?"

Derin bir nefes bıraktı. Elini saçlarına götürüp terden nemlenmiş tutamlarını dağıttı. "Boş versene"

Yanımdan geçip gidecekken kolundan yakaladım. Kendime doğru çevirirken çekişimden dolayı aniden yakınlaşmıştık. "Nereye? Bir söz söylüyorsun devamını getir"

Gözlerini kaçırdı. Kolunu elimden çekerken "Söylersem de söylemezsem de her şey boka sarıyor."

"Söylemezsen daha saracak Ata. Farkında değil misin sen bunun? Bir tavır içindesin gidiyor. Nedenini de soruyorum söylemiyorsun. Geçiştirip duruyorsun. Aklımdan bir sürü şey geçiyor. Ve hangisi doğru, yoksa onlardan biri mi bilmiyorum bile."

Cevap verdiğinde devam ettim." Eğer tüm sorun ufacık bir çikolataysa - ki ondan öncesinde de bu tavrın vardı saçma. "

" Keşke tek sorun o siktiri boktan çikolata olsaydı "

" E söyle o zaman. Ne bu sorun dediğin? Ben bilmezsem, sen söylemezsen nasıl çözeceğiz Ata?