Welcome to the world of the maffia ✔

*hoofdstuk 4*

pov Chloé

'Nee, dat kun je wel zeggen. Vroeger waren we beide players van de school. Maar we waren vijanden van elkaar, nu nog, maar dat veranderde dan plots. Ik dacht dat hij ook zo er over dacht maar blijkbaar niet. We hebben nogal vaak het zelfde idee en we zijn allebei te trots om hetgeen wat we voor ogen hebben af te geven.' Ik kijk op en zie hem twijfelen of hij verder zal vertellen. Bemoedigend kijk ik hem aan. Een zucht rolt over zijn lippen. 

'Ik denk ongeveer drie jaar geleden was er hier een meisje waar ik hopeloos verlieft op was. Ik was 16 en was voor de eerste keer echt verlieft. Ik deed alles voor haar en werd een echte pussy. Een paar weken later werd ze mijn vriendin. Ik dacht dat we gelukkig waren. Dat we van elkaar hielden. Dat wat ik voelde wederzijds was, maar alles was opgezet spel van Gilles. Ze hadden alles voorbereid zodat mijn reputatie zou weg vallen en hij aan de macht kwam al enige player van de school. Het is hem ook gelukt. Ik was zo kapot van wat er gebeurde dat ik hem gewonnen gaf. Hij mag de player zijn van school, maar dat wil niet zeggen dat we nu vrienden zijn of dat hij alles over mij te zeggen heeft. We zijn nog steeds vijanden maar daar was je al achter gekomen zeker.' 

Wanneer hij me recht aankijkt zie ik zo veel emotie in zijn ogen die zijn gezicht wil verbergen. 

Zijn lichaam wil de pijn niet laten zien, terwijl zijn ogen zo veel zeggen. 

Zijn stem wil hard klinken, maar zijn ogen verraden de pijn die hij heeft. 

Hij neemt mijn hand vast en kijk me aan. 

Ik hap naar adem wanneer ik zijn ziel vind. 

Dat wil zeggen dat hij mijn ziel ziet. 

Want wanneer ik zijn ziel vind, vindt hij ook de mijne. 

Mijn ziel heeft zich geopend zonder mijn toestemming. 

Jaren had ik de controle over mijn ziel waar ik alleen de sleutel van had. B

lijkbaar is mijn ziel toch niet zo goed gesloten als ik dacht.

Hij steekt een lok haar achter mijn oor en kijkt me aan. 

'Pas voor hem op. Hij zal alles doen om jou in bed te krijgen. Hij zal een spel met je spelen. Zorg dat hij niet wint, maar ik vertrouw je dat jij niet in zijn spel zal trappen. En als hij durft jou aan te raken, ik zweer je ik maak hem kapot. Want wat ik bij jou voel- ' Hij maakt zijn zin niet af maar ik weet wat hij wil zeggen omdat ik het ook voel.

Ik voel ook dat er iets tussen ons hangt. 

Iets wat ik in jaren niet gevoeld heb maar waarvan ik weet dat het gevaarlijk wordt voor diegene die het zelfde voelt. 

Dit kan niet. 

Dit zou te gevaarlijk zijn voor River. 

'Hey, alles oké.' De stem van River haalt me uit mijn gedachten.  

Ik kijk naar zijn hand die nu de mijne vast heeft. Abrupt sta ik op en kijk hem aan met de blik die ik jaren geoefend heb en nu vanzelf gaat. 

Kil, emotieloos en hard. 

'Het is heel stom van je om me te vertrouwen. Vertrouw me niet.' De laatste keer kijk ik in zijn ogen, die nu leeg staan omdat zijn ziel weg is omdat ik het mijne terug gesloten heb. 

En dan rolt er iets over mijn lippen wat ik in geen jaren nog gezegd heb. 

Een woord waarvan het me geleerd is dat het verboden is. Dat wanneer mensen het tegen je zeggen het niet menen.

Maar ik meen het, voor het eerst sinds de dood van mijn brother zeg ik het woord en ik meen het.

'Sorry.' Het vloeit over mijn lippen.