*hoofdstuk 23*

399 14 1
                                    

pov River

'Wat dacht je van zijn haar kleuren en zijn zwarte shirts en broeken vervangen door fel roze. Dan loopt er een roze mossel door school.' 

Een beeld van hoe Gilles in volledig het roze door de gang zou lopen komt in mij op. Dat wordt lachen.

'Ja, dat kunnen we doen.' 

Meteen verdwijnt mijn grijns van mijn gezicht als ik de niet zo enthousiaste stem van Chloé hoor.

 'Geen goed idee?' Vraag ik. Ze zucht en staat op. 

'Nee het is gewoon.' Ze draait zich van me weg en gaat voor het raam staan. Hoewel ik allen maar de linkerkant van haar kan zien, zie ik dat ze twijfelt. 

Ik sta op en ga achter haar staan. Ik leg mijn handen op haar heupen en mijn hoofd leg ik op haar linkerschouder. 

'Gewoon wat?' Zeg ik zacht. Ik druk haar dichter tegen me aan en ruik aan haar hals. 

De zoete geur van kersen drinkt mijn geur binnen. Ik ga met mijn neus over haar hals, adem diep in via mijn neus en hou even mijn adem vast mijn neussensoren de geur te laten opnemen en vast te houden. 

Precies zoals het inhaleren van drugs. 

Die neem je ook in en laat je even in je lichaam zitten voor je de rook terug uitblaast. 

'Waarom zou je nu hem nu terug pakken als hij misschien later een grote payback krijgt.' Luisterend naar haar woorden graaf ik mijn neus in haar haren waar de geur van vanille me te ge moet komt.

'Misschien is die wraak die je nu wilt nemen niets in vergelijking met wat er misschien in de toekomst gaat gebeuren.' 

Kort strijk ik met mijn lippen over haar wang en sla mijn armen rond haar buik. 

'Wat wil je zeggen Chloé?' 

'Dat zijn actie samen met Frey ook groter was dan alle kleine heen en weer conflicten die jullie hadden.' Ik stop met haar hals te besnuffelen en draai haar om in mijn armen. 

Ik kijk in haar ogen en probeer via mijn ogen mijn woorden over te brengen, maar ze komen niet aan of ze begrijpt ze niet. 

'Ik weet het van Frey.' Haar stem klink zacht, twijfelend of ze het wel moest zeggen. Ik slik hoorbaar en vermijdt haar blik. 

De pijn van wat er toen is gebeurd is nog altijd sterk aanwezig. Het was een rot streek van hem. En het is gewoon vanuit pure woede en wraak dat ik hem wil terug pakken.

Ik wil dat hij voelt hoe het voor mij voelde zoveel jaar geleden. Ik wil dat hij voelt hoe het is dat iemand zo met je gevoelens speelt, dat iemand doet alsof.

Mijn gedachten worden onderbroken als ik armen om mijn nek heen voel en de zoete geur van kersen en vanille mijn neus terug binnen dringt. Ik sla mijn armen stevig om haar middel heen en buig een beetje voorover zodat Chloé niet al het werk moet doen. 

Voorzichtig laten we elkaar terug los en meten overspoeld de koude terug mijn lichaam. Mijn handen bevinden zich op haar heupen en de hare op mijn schouders.

Mijn ogen zijn vochtig maar ik laat mijn tranen niet los. Dat verbied ik ze. 

Twee handen nemen mijn hoofd vast en even later voel ik twee zachte lippen op mijn linkeroog. Ik sluit mijn ogen en een traan weet toch te ontsnappen, ook al had ik ze het verboden. Ze doen hun eigen ding. 

Opnieuw plaats ze een kus op mijn oog maar deze keer op mijn rechter en opnieuw weet ze een traan te ontsnappen die ze weg kust. Steeds als er een traan vrij komt kust zij hem weg. 

Welcome to the world of the maffia ✔Where stories live. Discover now