Welcome to the world of the maffia ✔

*hoofdstuk 69*

pov Chloé

-één maanden later-

'River? Simpson?' Ik duw tegen zijn schouder aan maar nog steeds geen reactie. Geïrriteerd zucht ik en duw nog eens.

'Ah, kom op. Je slaapt nu al tien uur. Je bent toch al lang uitgeslapen.' Mompel ik.

Ik neem een glas water uit de badkamer en giet het over hem heen.

'Ah, hij doet het.' Zucht ik als hij langzaamaan wakker wordt.

'Goedemorgen.' Glimlachend druk ik mijn lippen op de zijne en sla dan de dekens van hem af.

'Je hebt een kwartier om je te douchen, dan word je beneden verwacht voor een lekker ontbijt in de tuin.'

Hij rekt zicht uit en draait zich op zijn buik.

'Ik ben nog moe.' Hoor ik hem mompelen met schorre stem.

'Oh, kom op. Je staat toch wel op voor een lekker ontbijtje door je vriendin gemaakt.' Zeg ik terwijl ik mijn handen onder zijn shirt laat glijden. In een ruk draait hij zich om en trekt me boven op hem.

'Ik weet anders wel een beter ontbijt.' Grijnst hij. Lachend schud ik mijn hoofd en werp een blik op mijn wekker.

'Helaas worden wij binnen een klein uur in de aula verwacht voor onze diploma uitreiking en laat ik een over heerlijk ontbijt niet liggen.'

'Zelfs niet voor je eigen lief?' Ik schud mijn hoofd en ga van hem af en trek hem ook het bed uit.

'Dat is niet eerlijk. Eten gaat voor mij. Ik voel mij beledigd.'

Lachend duw ik hem de badkamer in en geef hem nog een knipoog voor ik de deur sluit.

'Een kwartier Jacksons of er schiet niets meer over voor jou.' Roep ik hem nog na voor ik zijn kamer deur sluit en me naar de tuin begeef waar ik me neer plof tussen mijn vrienden op het grote picknick laken. Ik neem mijn bord en vul het met lekkers en meng me in het gesprek van de meiden.

'Weet Lucas het al dat je volgende week vertrekt?' Vraag ik terwijl ik knik richting de jongens die aan de ander kant van het laken zitten.

Ze schudt haar hoofd en stopt een stukje meloen in haar mond.

'Ik weet niet hoe ik het hem kan vertellen. Misschien is het beter als ik gewoon vertrek en niets zeg.'

'Negeren je hem nog altijd?' Vraagt Sarah.

'We praten, we moesten samenwerken voor een opdracht dus ja.'

'En?'

'Ik weet niet. Ik had verwacht dat hij meer moeite zou doen. Dat hij aan mijn deur zou staan of me zou in een lokaal meesleuren en me zou beginnen zoenen.'

We lachen om haar antwoordt.

'Dus je wilt wel dat hij je vriend is.'

'Ik weet het niet. Het ene moment wil ik hem gewoon bij zijn kraag pakken en zoenen en het andere moment wil ik hem gewoon even niet zien. Ik begrijp het zelf ook niet.'

We zwijgen en eten wat terwijl we naar de jongens kijken die aan het voetballen zijn. Lachend komt River naar me toe gerend en til me op.

'River stop, zet me neer.' Lachend sla ik mijn armen om zijn nek heen.

'Ik hou van je.' Zegt hij terwijl mijn voeten terug de grond raken en zijn lippen de mijne. Gewillig zoen ik terug.

'Ik kan niet wachten tot vanavond. Kom jij naar mij of ik naar jou?'