Welcome to the world of the maffia ✔

*hoofdstuk 75*

Pov Chloé

Voor ik het wist was het al avond en zitten we voltallig, met een glas drinken in onze handen, te genieten van de laatste zonnestralen die de tuin van Emely doet verlichten. 

Gisteren nacht ben ik bij Vince blijven slapen. We hebben het er uitgebreid over gehad. Ik ben blij dat hij gewoon heeft geluisterd naar mijn verhaal.

Daar heb ik vaak zo'n behoefte aan. Een gewoon luisterend oor en geen grote mond. 

Ik vroeg hem om advies, die hij me gaf. Maar de meeste adviezen zijn het zelfde.

"Praat met elkaar, geef elkaar wat tijd..." Maar het is moeilijk om ze in de realiteit toe te passen. Je weet dat je de adviezen zal moeten opvolgen als je het terug zoals vroeger wil hebben. In mijn hoofd kan ik een gesprek uitdenken. Weten wat ik ga zeggen, hoe ik het ga brengen, waarover ik wil praten, maar in de realiteit gaat het er vaak anders aan toe. 

'Oké girls! Ik heb het.' Enthousiast komt Emely het terras oplopen met een map in haar handen.

'Dit ga ik de komende maand doen.' Ze legt alles uit en enthousiast begint ze te vertellen over de bergen en steden die ze gaat doen. Elk prachtig detail van elk land passeert langs haar route. Ik merk aan haar vertelling dat ze alles zorgvuldig heeft opgezocht en haar route heeft uitgestippeld. 

'Ga je nog steeds alleen?' Vragend kijken we haar aan.

'Ja. Als ik met een groep meeging deden we een andere route en passeerden we niet langs de dingen waarvan het één van mijn redenen was dat ik wou mee gaan. Ik wil al wandelend een stuk van de wereld zien. Ik wil natuur, steden, kleine dorpen zien die verborgen liggen tussen de bergen.' Glimlachend kijkt ze ons enthousiast aan.

'Ik hoop dat je het naar je zin zal hebben.' Glimlachend geef ik een kneepje in haar been.

'En je moet zeker eens bellen wanneer je kan.' Roept Sarah en trekt ons in een knuffel.

'Ik ga je missen. Wat moet ik zonder jou?' Zucht Sarah als we terug neer ploffen in de stoelen.

'Hé, je hebt mij nog.' Protesteer ik. Ik wil iets zeggen als een bij of wesp ik weet echt niet hoe je dat verschil ziet voor mijn neus komt vliegen.

'Aah, ga weg jij.' Ik sla naar het vliegend ding maar het blijft alleen maar nog meer rond mij vliegen.

'Hoor jij niet of zo.' Zeg ik en sta op. 'Ga weg. Val iemand anders lastig.' Ik wandel een beetje van de tafel vandaan in de hoop dat het weg gaat.

Ik gil als ze achter me aan komt. Gillend zwaai ik met mijn handen rond mijn hoofd maar nog steeds vliegt het rond mij heen. Ik sta stil als ik geen gezoem meer hoor. Ik glimlach overwinnend als het weg is. Ik draai me om naar Sarah en Emely die nog boven op de terras staat.

'Ik heb gewonnen. Ik was te snel voor haar.' Grijns ik maar die gaat als snel weg als plots een stuk of vijf rond mijn hoofd zitten. Gillend wapper ik terug rond mijn hoofd en begin te springen. Een luide gil verlaat mijn mond als de grond onder mijn voeten weggaat en ik overspoelt word door water. 

'Dat bedoel ik dus. Hoe moet ik nu een maand met haar overleven.' Hoor ik Sarah zuchten als ik terug boven water kom.

'Hé, wat kan ik daar aan doen. Ze zijn wel tenminste weg.' Grijnzend klim ik uit het zwembad en neem de handdoek van Emely aan.

'Wie slaat er nu ook naar een wesp?' Zucht Emely.

'Was het een wesp? Ik dacht dat het een bij was? Ah ja ik zie dat verschil ook niet. Ze zijn beide zwart en geel.' Met de handdoek om me heen geslagen lopen we terug naar binnen waar ik droge kleren krijg.