Welcome to the world of the maffia ✔

*hoofdstuk 55*

pov Chloé

'Ik slaap bij Jace vanavond. Dus als je me zoekt ben ik daar.' 

We zijn juist terug van het heerlijke avondeten en ploffen ons neer op het bed.

'Negeer River als hij om mij vraagt, ik heb even geen zin in hem.' Mompel ik, terwijl Emely en ik de bewegingen van Sarah die haar tas in pakt, volgen.

'Dat gaat nogal moeilijk als ze in dezelfde kamer slapen.' Zucht ze.

'Maar ik zal het proberen.' Zegt ze als ik haar smekend aankijk.

'Thanks.' Ik vlieg haar om de hals en geef haar een kus op haar wang.

'Wat gaan wij doen?' Vraagt Emely me als Sarah weg is.

'Netflix?' Vraag ik terwijl ik mijn laptop omhoog houd.

'Is goed. Haal ik anders wat te eten vanuit de bar ofzo.' Vlug staat ze op van het bed en doet haar schoenen aan.

'Is goed, tot straks.' Roep ik nog voor de deur achter haar dicht slaat.

Ik sluit mijn laptop aan met de tv en doe alvast al mijn pyjama aan. Juist al ik in bed zit zie ik mijn scherm oplichten.

Ik pak mijn gsm en open het bericht van een onbekend nummer.

'Dacht je  echt dat hij van jou was?'

Fronsend kijk ik naar het bericht.

Wat bedoelt die persoon. 

Nog geen minuut later krijg ik weer een bericht.

'River is van mij.' 

'Denk je?' Stuur ik terug. 

Woedend gooi ik mijn gsm naast me neer.

Wat denkt die persoon wel?

Opnieuw zei ik mijn scherm oplichten en open ik de chat terug.

Mijn mond valt open als ik de foto's zie.

Foto's waar River en Mellisa op staan te zoenen.

Hij heeft zijn armen om haar heen geslagen in haar handen liggen rond zijn nek. 

Walgend sluit ik mijn scherm af en loop naar het balkon.

Ik heb frisse lucht nodig.

Ik bijt op mijn lip om de opkomende tranen tegen de houden.

Mijn blik glijdt over de stad die langzaam verlicht wordt door de straatverlichting.

De Eiffeltoren kan ik nu beter zien met de lichtjes. 

Mijn blik glijdt van de top naar de lucht en mijn ogen zoeken die ene ster.

'Doe de mensen die je liefhebt geen pijn. Ik denk dat het nu eerder omgekeerd is.' Fluister ik.

'Ik denk dat het geen nut heeft om mij aan die belofte te houden als het niet wederzijds is.'

Mijn hand gaat automatisch naar het hartje om mijn nek.

Mijn gedachten worden verstoort door geklop op de deur.

Zuchtend draai ik me om en loop naar de deur.

'Normale mensen nemen de sleutel mee als ze weg ga-' Ik stop als ik merk dat niet Emely maar River voor me staat.

'Je reageerde niet op mijn berichten en ik heb je ook nog gebeld.' Twee bezorgde ogen kijken me aan.

'Ik had mijn gsm niet bij mij.' 

'Mag ik binnen komen?' Hij maakt aanstelling om langs mij heen te lopen maar mijn hand op zijn borst houdt hem tegen.