Welcome to the world of the maffia ✔

*hoofdstuk 53*

pov River

'River? River? Gogh simpson je weegt te veel. Hoeveel vet heb jij wel niet, je plet me bijna tegen de ruit aan.' Klagend geeft Chloé me een duw waardoor ik wakker schiet.

'Laat mij slapen.' Mompel ik terwijl ik mijn hoofd terug neer leg op haar schouder.

'Ja dat wil ik ook, maar dat gaat moeilijk.' Moppert Chloé geïrriteerd. 

'Ochtendhumeur?' 

'Wat wil je ik heb niet geslapen en dacht die slaap in te halen nu maar dat ligt er een zwaar mens op mij die mij plet.' 

'Ik denk niet dat je het zo erg vond deze nacht.' Fluister ik in haar oor waarna ik er een kus op plaats. 

Met rode wangen geeft ze me een duwtje tegen mijn schouder.

'Kom hier.' Ik hef haar op en verplaats me naar haar stoel en zet haar terug neer op mijn schoot. Ik verleg me zodat ik met mijn rug tegen het raam zit en mijn benen languit over de zetels liggen.

Chloé nestelt zich tegen me aan en na een tijdje hoor ik haar regelmatige ademhaling. Glimlachend speel ik met haar haar terwijl ik de bus rond kijk.

Bijna iedereen slaapt. Zelf mevrouw van aardrijkskunde en meneer van wiskunde liggen gezellig tegen elkaar aan. 

'He.' Ik tik Lucas aan die op zijn gsm zit en wijs naar de twee leerkrachten.

'Dat is eentje voor in de schoolkrant.' Grijzend staat hij recht. 

Lachend kijk ik naar Lucas die grijzend terug komt en de foto toont.

'Dit wordt lachen op het schoolbal.' 

Ik grinnik en sla mijn armen om Chloé heen en besluit ook nog een beetje te slapen.

'Rot op.' Mompelend begraaft Chloé haar gezicht in mijn shirt.

'Kunnen de tortelduifjes op staan?' Geïrriteerd staat meneer, donderwolk noem ik hem, voor ons.

Zuchtend geef ik Chloé een duwtje.

'Ja Whoods, moet je maar meer slapen in de nacht. Daar dient dat voor.' 

Lachend sla ik mijn arm om haar heen als ze boos haar middelvinger opsteekt naar meneer donderwolk die al is door gelopen.

'Is vliegen eng?' Het hoofd van Sarah verschijnt tussen de zetels en vragend kijkt ze ons aan.

'Nee, alleen het landen vind ik niet zo fijn.' Zeg ik. 

'Ik bescherm je wel, prinses.' Horen we Jace zeggen terwijl hij Sarah vast neemt en terug op haar plaats zet.

'Heb jij al veel gevlogen?' Vraag ik aan Chloé terwijl we de parking van de luchthaven oprijden.

'Ja. Je wordt wel gewend aan.' Ze pakt mijn hand vast en geef er een kneepje in.

'Ik zal je wel beschermen mijn prins.' Lacht ze.

Lachend schud ik mijn hoofd en richt mijn aandacht dan op de twee leerkrachten vooraan.

'We gaan in rijen naar buiten. Doe rustig, langzaam. Buiten sta je direct in een rij per klas en nummer. Jullie bagage regelen wij wel. Jullie mogen.' 

Meteen na mevrouw haar woorden springt iedereen recht en drummen ze de bus af.

Zo gaat dat altijd. 

Soms vraag ik me af waarom leerkrachten nog moeite steken in een uitleg te doen als daar toch niet naar geluisterd wordt.

'En nu wij.' Als de laatste zes staan we op en nemen we onze handbagage.