*hoofdstuk 37*

309 14 0
                                    

pov Chloé

Het is stil als ik de sleutels uit het contact haal. Die stilte heerst er al de hele rit.

Het is twee uur 's nachts en we zijn juist terug van een vergadering. 

Voor de verandering ging het niet over Gilles maar over mij en mevrouw stuiterbal.

Chase moet altijd bij mij zijn als ik ergens naar toe ga. Als deze missie gedaan is moet ik zo snel mogelijk naar mijn huis om daar te verblijven met Chase en Jake.

Niet het hoofdgebouw waar mijn vader en Linda verblijft. Maar mijn eigen huis een paar minuten vandaan. 

Dat is mijn huis en daar verblijven we met zu'n drieën tot er weer een nieuwe missie is, dan keren de jongens terug naar het hoofdgebouw.

Ik weet dat het voor mijn eigen veiligheid is want we weten niet wat mijn moeder in staat is. Of hoe ver ze zal gaan om mij te hebben. 

Maar het betekent ook dat ik River en de meiden niet meer zal zien.

Mensen die zoveel me voor me zijn gaan betekenen op zo'n korte tijd.

Ik weet dat ik binnenkort afscheid zal moeten nemen, maar niet op de normale manier zoals anderen dat doen.

Normale mensen geven elkaar een knuffel of een kus op de wang, staan die persoon uit te zwaaien terwijl die langzaam vervaagt, en bellen elkaar wekelijks op met de nieuwe roddels.

Bij mij zal het anders verlopen omdat ik dat gewoon afscheid nemen niet zal kunnen. 

Ik zal ze niet kunnen uitzwaaien en ze vergeten, zoals anders. Ik weet dat ze altijd in mijn hoofd en hart zullen zitten en dat ik altijd opnieuw en opnieuw contact zal gaan opzoeken.

Dag voor dag zal ik afscheid van hen nemen.

Negen dagen heb ik nog. Eigenlijk nog vijf. Nog vijf dagen dat ik voltijds op school aanwezig zal zijn. De andere vier ben ik hier enkel voor observatie en te slapen. De rest van de dag moet ik trainen en me voorbereiden op de grote dag.

Vijf dagen om afscheid te nemen. Vijf. 

'Zullen we?' Vraagt Chase me. Ik knik en stap uit. Ik sluit mijn auto en naast elkaar lopen we terug naar mijn raam. Twijfelend sta ik voor mijn raam. 

'Ga.' Spoort Chase me aan.

Ik kijk naar het raam naast me en zie dat het op een kier staat. 

'Misschien slaapt hij al en maak ik hem wakker.' 

Chase schudt zijn hoofd en geeft me een duwtje richting het raam van River.

'Ik weet zeker dat hij zal gewacht hebben. Ga. Ga Chloé.' Spoort hij me verder aan.

Een glimlach komt op mijn gezicht en sla mijn armen om Chase heen.

'Niet te luid zijn hé.' Fluistert hij lachend in mijn oor. Lachend geef ik hem een tik tegen zijn achterhoofd en laat hem dan los. 

'Ik kan niets beloven.' Grijns ik en draai me om naar Rivers raam.

Stil en voorzichtig kruip ik naar binnen. Ik frons mijn wenkbrauwen als ik een leeg bed aantref. 

'River?' Fluister ik vragend terwijl mijn hand onder de lakens gaat. Het bed voelt koud aan.

Ik check de badkamer en wc maar geen River te bekennen. 

Bezorgdheid komt in mij op.

Hij had gezegd dat hij op mij zou wachten. Waar zou hij dan zijn?

Ik neem mijn gsm en bel hem op. Na een paar seconden licht er een scherm op. Zuchtend leg ik af en loop naar zijn gsm. Ik duw af op zijn gsm en steek beide gsm in mijn tas. 

Welcome to the world of the maffia ✔Where stories live. Discover now