ေငြမိႈင္းလင္းေဝ...(ငွေမှိုင်းလင်းဝေ....)Z/U(Completed)

Part 3(Unicode)

ငွေရှိုင်းရဲ့အတွေးအမြင်တွေ အားလုံးသည် တံခါးဖွင့်သံနှင့်အတူ လွင့်ပျောက်သွားရသည်။

ရုတ်တရက်ဆန်သော အဖြစ်အပျက်တစ်ခုနောက်တွင် ငွေရှိုင်း၏တုံ့ပြန်မှုသည်လည်း မြန်ဆန်စွာ ဖြစ်ပေါ်လာသည်။
မှိုင်းခေါင်ဝေဦးတစ်ယောက် အခန်းထဲသို့ရောက်လာချိန်၌ ငွေရှိုင်းလက်ထဲတွင် အလင်းဝေ၏စာအုပ် ရှိမနေတော့ပေ။

ကျောပိုးအိတ်ထဲသို့ ပစ်ထည့်ခံလိုက်ရသော စာအုပ်ကလေးကို မှိုင်းခေါင်ဝေဦး မမြင်အောင် သိမ်းလိုက်နိုင်ပြီဟု ငွေရှိုင်းထင်ခဲ့သည်။  သို့သော်လည်း စားပွဲခုံပေါ်သို့ နွားနို့ဖန်ခွက်ရောက်လာချိန်တွင် မိမိသည် မှိုင်းခေါင်ဝေဦးရှေ့မှောက်၌ လိမ်ညာ၍မဖြစ်နိုင်မှန်း သိလိုက်ရတော့၏။

မှိုင်းခေါင်ဝေဦး၏ ခပ်ကြမ်းကြမ်းပြုမူပုံကြောင့် စားပွဲပေါ်တွင်
ဖိတ်စင်ကျသွားသော နွားနို့စက်တွေကို ငွေရှိုင်းတစ်ယောက်  ထိတ်လန့်စွာကြည့်နေမိသည်။

အလင်းဝေရဲ့စာအုပ်ကို ဖွက်လိုက်သည့်လုပ်ရပ်မှာ အမှားကြီးတစ်ခုဖြစ်သွားကြောင်း သူမသိခဲ့ပေ။

"ဘာဖွက်လိုက်တာလဲ..."

ဦးခေါင်းအထက်ပိုင်းဆီမှ ကြားလိုက်ရသော စကားသံသည် ငွေရှိုင်း၏ နှလုံးခုန်နှုန်းကို တိုက်ရိုက်ဖိအားပေးသည်။ ထိုဖိအားကြောင့် တစ်မိနစ်တွင် ရှိသင့်ရှိထိုက်သည့် နှလုံးခုန်နှုန်းထက် လက်ရှိဖြစ်ပေါ်နေသည့် နှလုံးခုန်နှုန်းမှာ ပိုမြန်နေသည်ဟု ခံစားရသည်။

ကျွန်တော် ကိုကို့ကို မညာချင်ပါ။

သို့သော်လည်း ညာမှဖြစ်မည်ဟု ဆုံးဖြတ်ချက် ခိုင်မာခဲ့ပါသည်။

ဘယ်သူနဲ့မှ သူငယ်ချင်းမဖြစ်ရဘူးဟု...မှာထားခဲ့သော စကားကို ကျွန်တော်နားမထောင်ခဲ့ဘူးလို့ ကိုကိုထင်သွားမှာ စိုးမိသဖြင့် အလျင်အမြန် ခေါင်းခါပြလိုက်သည်။

"ငါကိုယ်တိုင်ရှာလို့တွေ့ရင် ပိုဆိုးမှာနော်..."

ကိုကိုသည် ကျွန်တော့အားနည်းချက်ကို မိမိရရ ဆုပ်ကိုင်နိုင်ခဲ့သည်။ကိုကို့ရဲ့ အကြည့်တစ်ချက်နဲ့တင် ၊ အေးစက်စက် စကားတစ်ခွန်းနဲ့တင် ပျောက်ကွယ်သွားချင်မတတ် ဖြစ်နေရသော ကျွန်တော်သည် ကျောပိုးအိတ်ထဲရှိ စာအုပ်ကို အသာတကြည် ထုတ်ပေးမိသည်။
.
.