ေငြမိႈင္းလင္းေဝ...(ငွေမှိုင်းလင်းဝေ....)Z/U(Completed)

Part 29(Zawgyi)

စာရြက္ေပါင္းမ်ားစြာကို လွန္ေလ်ာဖတ္႐ႈအၿပီး၌ မိႈင္းေခါင္ရင္ထဲတြင္ မြန္းျကပ္မႈမ်ား အနည္းငယ္ေျပေလ်ာ့လာၿပီျဖစ္သည္။ မိႈင္းေခါင္ေသခ်ာသိခဲ့ရသည္မွာ ေငြ႐ိႈင္းသည္ မိႈင္းေခါင္ကို တစ္ေယာက္တည္း ျဖစ္ေအာင္ ဘယ္ေတာ့မွ ထားရစ္ခဲ့မွာ မဟုတ္ဘူးဟူ၍....။

မိႈင္းေခါင္ဖတ္ရမည့္ စာမ်က္ႏွာအခ်ိဳ႕ က်န္ရစ္ေနေသးသည္။ အလင္းေဝႏွင့္ သက္ဆိုင္ေနေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားမို႔ မိႈင္းေခါင္ ဆက္မဖတ္ခ်င္ေသာ္လည္း စာေမးပြဲ ေနာက္ဆံုးေန႔က အေၾကာင္းကို ေရးထားႏိုင္သျဖင့္ သိလိုစိတ္ျဖင့္ ဖတ္ျဖစ္ခဲ့မိပါသည္။
.
.
.
*ေက်ာင္းစတက္တက္ခ်င္းေန႔မွာ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က ငါ့ကိုေမးတယ္။ သူနဲ႔သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ေပးႏိုင္မလားတဲ့။ အရင္ကတည္းက ငါ့မွာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္မွ မ႐ွိခဲ့ဘူး။

ငါကို သူတို႔က အေဖမ႐ွိဘဲ ေမြးလာတဲ့ကေလးဆိုၿပီး အျမဲတမ္းႏွိမ္ၾကတယ္။ ငါ့မွာ အေမတစ္ေယာက္လံုး ႐ွိေနခဲ့တာပဲေလ။ အေဖ႐ွိဖို႔ တကယ္မလိုအပ္ပါဘူး။ အဲ့ဒီလိုနဲ႔ ေမေမေသသြားေတာ့ ငါ့မွာ႐ုတ္တရက္ႀကီး အေဖတစ္ေယာက္ ရလာတယ္။

ေပ်ာ္တာေပါ့။ အခုဆို ေက်ာင္းတက္ရင္ ငါ့ကို ဘယ္သူမွ ႏွိမ္ၾကေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ငါ့အေမေသတာကိုလည္း ငါ့ေၾကာင့္ဆိုျပီးေျပာၾကျပန္တယ္။ သူငယ္ခ်င္း အခ်ိဳ႕ေတာ့  ငါ့ေဘးမွာ႐ွိခဲ့ပါတယ္။ သူတို႔ကို ငါယံုၾကည္ထားေပမယ့္ ငါ့အေ႐ွ႕မွာ မေျပာရဲတဲ့စကားေတြကို ေနာက္ကြယ္မွာ အားရပါးရေျပာေနတာကို သိခဲ့ရတဲ့တစ္ေန႔ ငါလူေတြကို အရမ္းေၾကာက္သြားတယ္။

ဒါေျကာင့္ အလင္းေဝကိုလည္း သူတို႔လိုျဖစ္မွာပဲဆိုၿပီး ယူဆခဲ့တယ္။ သူက အရမ္းအစအေနာက္သန္တဲ့ ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္ပဲ။အတန္းထဲမွာ နာမည္လွလွေလးေတြနဲ႔ အျမႊာႏွစ္ေယာက္႐ွိတယ္။ နာမည္ေျပာင္ကေတာ့ ခ်ာလီနဲ႔ေဂၚလီတဲ့။ အလင္းေဝနဲ႔ဆို တက်က္က်က္ျဖစ္ေနတဲ့ ႏွစ္ေယာက္ေပါ့။

သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ဘယ္သူက ဘယ္သူမွန္း ခြဲျခားသိတာဆိုလို႔ အလင္းေဝတစ္ေယာက္တည္း႐ွိတယ္။ ေတြ႔တာနဲ႔ ဆဲလိုက္ၾကျပန္ၿပီ၊ရန္ျဖစ္ၾကျပန္ၿပီ။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔က ငါေတြ႕ခဲ့တဲ့ေက်ာင္းသားေတြလို ဟန္ေဆာင္မ်က္ႏွာဖံုးေတြနဲ႔ မဟုတ္ၾကဘူး။ငါ့အျမင္မွာေတာ့ သူတို႔ရန္ျဖစ္ပံုေလးေတြက တစ္မ်ိုဳးေလး ခ်စ္စရာေကာင္းေနတယ္။