ေငြမိႈင္းလင္းေဝ...(ငွေမှိုင်းလင်းဝေ....)Z/U(Completed)

Part 9(Unicode)

အတိတ်၏ပုံရိပ်များထံမှ ပြန်လည်လွန်မြောက်လာချိန်၌ မီမီဝင်းဖေရဲ့သီချင်းသံကိုလည်း မကြားရတော့ပေ။

အကိုလေးဟု ခေါ်တွင်သံကြောင့် မှိတ်ထားသောမျက်လုံးများ ပြန်ပွင့်ခဲ့ရသည်။ ပတ်ဝန်းကျင်သည်ကား လူပုဂ္ဂိုလ်အရ ရင်းနှီးနေသော်လည်း စိတ်အာရုံတို့နှင့်တော့ စိမ်းသက်နေသော နေရာဖြစ်သည်။ ငွေ့ရည်မိုးစံအိမ်သည် မှိုင်းခေါင်အတွက်တော့ အိပ်မက်ဆိုးများ ရှင်သန်နေဆဲဖြစ်သော နေရာတစ်ခုပင် မဟုတ်ပါလား...။

ဘေးဘက်သို့ သတိတရလှည့်ကြည့်မိသောအခါ ကားတံခါးဖွင့်ကာ အိမ်ထဲသို့ ခပ်သုတ်သုတ်ဝင်သွားပါသော ရှိုင်းငယ်.....။

ခါတိုင်းဆိုလျှင် အိမ်ထဲသို့ အရင်ဝင်သွားသည်က မှိုင်းခေါင်ဖြစ်သော်လည်း ရှိုင်းငယ်၏ ယခုအပြုအမူအရ မကျေနပ်မှုတစ်စုံတစ်ရာ ရှိနေပြီဖြစ်ကြောင်းကို မှိုင်းခေါင်သိလိုက်ရသည်။

ပုန်ကန်လိုသည့် အရွယ်ရောက်နေပြီဖြစ်သော ရှိုင်းငယ်သည် အရင်လို မှိုင်းခေါင်ပြောသမျှအား ခေါင်းညိတ်လက်ခံမည့် ကလေးတစ်ယောက် မဟုတ်တော့ပေ...။

ငယ်စဉ်ကတည်းက မွေးမြူပေးလိုက်သော အကြောက်တရားကြောင့်သာ ကလန်ကဆန် မလုပ်သော်လည်း မျက်လုံးနှင့် အပြုအမူများတွင်တော့ မှိုင်းခေါင်ကို ဆန့်ကျင်လိုသော အရိပ်အယောင်တွေကို မြင်နေရသည်။

လှောင်အိမ်ထဲက ငှက်ကလေးဟာ
အခွင့်အရေးရတာနဲ့ လှောင်အိမ်ရဲ့ အဝေးဆုံးကို ပျံထွက်သွားမှာပါပဲ...။

အဆုံးသတ်ကျရင် အတ္တကြီးစွာနဲ့
ပိတ်လှောင်ထားခဲ့တဲ့သူသာ နာကျင်မှုတွေကို ပွေ့ပိုက်ရင်း
ကျန်ရစ်ခဲ့ရလိမ့်မယ်...။

မှိုင်းခေါင်သည် ငွေရှိုင်း၏ကျောပြင်ကို
ငေးကြည့်ရင်း သက်ပြင်းရှည်ကြီးချခဲ့မိသည်။

ဘယ်တော့မှပြီးဆုံးမှာ မဟုတ်ဘူးလို့ ထင်ခဲ့တဲ့ ခရီးရှည်ကြီးတစ်ခုဟာလည်း တစ်ချိန်ချိန်မှာတော့
အဆုံးသတ်ကို ရောက်လာရဦးမှာပါလေ....။
.
.
.
.
.
.
.
.
ငွေရှိုင်းသည် ကျောပိုးအိတ်ကို စားပွဲပေါ်တွင် တင်ပြီးသည်နှင့် ကုတင်ပေါ်သို့ ပစ်လှဲလိုက်သည်။ အနောက်လှည့်မကြည့်ဘဲ ခပ်သုတ်သုတ်လျှောက်လာချိန်၌ ဒေါသတကြီးနှင့် ဟစ်အော်သံကို ကြားရမည်ကိုလည်း စိုးရိမ်ခဲ့သည်။ သို့သော် သူထင်နေခဲ့သလိုမျိုး မဖြစ်ခဲ့ပါ။