ေငြမိႈင္းလင္းေဝ...(ငွေမှိုင်းလင်းဝေ....)Z/U(Completed)

Part 5(Unicode)

ပျင်းရိစွာ နိုးထလာရသည့် မနက်ခင်း၌ မျက်နှာသစ်ခြင်းမှစ၍ ကျောင်းဝတ်စုံလဲပြီးချိန်အထိ စိတ်တို့က နောက်ကျိနေဆဲဖြစ်သည်။ ကျိန်းစပ်စပ်ဖြစ်နေသော မျက်လုံးထဲသို့ မျက်စဉ်းရည်ခတ် ထည့်လိုက်သော်လည်း ကြည်လင်လာခြင်းမရှိ။ အိပ်ချင်စိတ်သည် ကျွန်တော့ရဲ့ တက်ကြွမှုများကို ကန့်သတ်လိုက်သလိုဖြစ်ပြီး လူကလည်း လေးလံထိုင်းမှိုင်းနေသည်။

Timetable အတိုင်း စာအုပ်တွေပါ၊မပါ စစ်ပြီးသည်နှင့် အခန်းထဲမှထွက်လိုက်တော့သည်။ အောက်ထပ်ရောက်တော့ ကြီးကြီးစန်းက မနက်စာ အဆင်သင့်ပြင်ပေးထားသည်ကို တွေ့ရသည်။

ကြွပ်ရွနေသောနံပြားကို တြိဂံအပိုင်းလေးတွေဖြစ်အောင် လှီးဖြတ်ကာ ထိုအပိုင်းနှစ်ချပ်ကြားတွင် ထောပတ်ရည်ရွှဲရွှဲလေးနှင့် သကြားဖြူးထားသည်။ ပန်းကန်ပြားထဲ၌ စီစီရီရီထည့်ထားသော နံပြားထောပတ်သုတ်ကို အားရပါးရစားပြီးချိန်အထိ အဖေ့အကြောင်းမေးဖို့ ကျွန်တော်သတိမရခဲ့ပါ....။

အဖေ...ညက ဘယ်အချိန်မှပြန်လာသလဲ....။

မနက်ကရော ဘယ်အချိန်ပြန်ထွက်သွားသလဲ....။ စသည့် မေးခွန်းတွေကို ကြီးကြီးစန်းလည်း အလွတ်ရနေ လောက်ပြီဖြစ်သည်။ ကျွန်တော်မမေးခင် ပြောပြလာသဖြင့်
မျက်နှာသေနှင့်သာ ခေါင်းညိတ်ပြခဲ့ရသည်။

ထင်သားပဲ.......။ သန်းခေါင်ကျော်မှပြန်ရောက်လာပြီး ကျွန်တော်မနိုးခင် ပြန်ထွက်သွားမယ်ဆိုတာ....။
.
.
.
"ကြီးကြီး....ဒီနေ့ ထမင်းချိုင့်မယူတော့ဘူးနော်....
ကျောင်းကန်တင်းက ကျွေးတာပဲ စားမလို့..."

"ဟယ်...ကြီးကြီးကပြင်တောင်ပြင်ပြီးပြီ....
သားပဲလူစောင့်ရလို့ မကြိုက်ဘူးဆို...
အခုကျဘယ်လိုဖြစ်..."

"ထမင်းချိုင့်မယူတာ ပြောဖို့မေ့နေတာ..
.ပြင်ပြီးလည်းဘာမှမဖြစ်ပါဘူး...ပြန်ရောက်လာမှ စားလို့ရတယ်လေ...

လူစောင့်ရလို့ မကြိုက်တာက တကယ်ကြီးကြီးရ....
ဒါပေမယ့် တစ်ခါတလေတော့ အဲ့လိုတန်းစီစောင့်ပြီးမှ
စားရတာလည်း ကောင်းတာပဲ..."

ကြီးကြီးစန်းဘက်လှည့်ပြီး အကျိုးအကြောင်းပြောပြကာမှ ပါးစပ်တွင် ပေနေသည့် အမှုန်အမွှားများကို လက်သုတ်ပဝါနှင့် သုတ်ပေးခြင်း ခံလိုက်ရသည်။ ကြီးကြီးသည် သူ့ထက် ခေါင်းတစ်လုံးစာ အရပ်ပိုမြင့်သည့် ကျွန်တော့ကို ကလေးဟုပင် ထင်မှတ်နေပုံရသည်။ ဤကဲ့သို့ပြုမူခြင်းကို မကြိုက်တော့သော်လည်း ကြီးကြီးစန်း စိတ်မကောင်းဖြစ်မည်စိုး၍ ငြိမ်နေလိုက်သည်။