ေငြမိႈင္းလင္းေဝ...(ငွေမှိုင်းလင်းဝေ....)Z/U(Completed)

Part 8(Unicode)

"မေမေလေ...ဒီဝဋ်တွေကနေ ကျွတ်ချင်ပါပြီ...."

ဘုရားသခင်ဟာ မေမေ့ရဲ့ဆန္ဒကို ဒီလိုနည်းနဲ့ ဖြည်းဆည်းပေးခဲ့သတဲ့လား....။

မေမေအသက်ရှင်စဉ်အချိန်အထိ မေမေ့ရဲ့မျက်ရည်တွေက ဖေဖေ့အတွက်ဖြစ်ခဲ့သော်လည်း ဖေဖေကတော့ မေမေ့အတွက် မျက်ရည်တစ်စက်ပင် မကျခဲ့။ ဖေဖေသည် မှိုင်းခေါင်ကိုလည်း ထွေးပွေ့ကာ နှစ်သိမ့်ပေးခြင်း မပြုပေးခဲ့ပေ။

မှိုင်းခေါင်ရင်ထဲတွင် နာကျင်မှုများသာ အတိုင်းအဆမရှိ ကြီးထွားလာပြီး ဖေဖေ့ကိုလည်း ကြောက်ရွံ့လာခဲ့သည်။ ထို့ကြောက်ရွံ့မှုများ များပြားလာလေ ၊ ဖေဖေ့ကို ချစ်ခင်မှုများက နည်းပါးလာလေဖြစ်သည်။

အမေမရှိတော့သော မှိုင်းခေါင်၏ဘဝသည် အမိုးမရှိသော အိမ်တစ်လုံးတွင် နေထိုင်ရသူနှင့်တူ၏။

အိမ်နှင့်တူသော ဖေဖေသည် မှိုင်းခေါင်အတွက် နေထိုင်စရာ ဖြစ်ပေးသော်လည်း မေမေသည်က မှိုင်းခေါင်အပေါ်တွင် ကျရောက်လာမည့် နေပူသည့်ဒဏ်၊ မိုးရွာသည့်ဒဏ် ကဲ့သို့သော အန္တရာယ်အပေါင်းမှ ကာကွယ်ပေးသူဖြစ်ကာ မှိုင်းခေါင်ကို လုံခြုံစေသည်၊ နွေးထွေးစေသည်၊ အေးမြစေသည်။

မေမေ့၏သေဆုံးခြင်းသည် မှိုင်းခေါင်အတွက် အကြီးမားဆုံး ဆုံးရှုံးမှုကြီးဖြစ်သည်။ ထို်ကြောင့်ပင် မေမေ့ကို စိတ်ထိခိုက်အောင်လုပ်သွားခဲ့သော ငွေ့ရည်မိုးဆိုသည့် နာမည်ပိုင်ရှင် အမျိုးသမီးကိုလည်း မုန်းတီးနေခဲ့မိသည်။

မှိုင်းခေါင်သည် သူ၏အမုန်းတရားကို ငွေ့ရည်မိုးထံတွင်သာမက သူမနှင့်ပတ်သတ်သော အရာမှန်သမျှအပေါ်တွင်လည်း ထားရှိခဲ့သည်။

ဒေါ်ငုဝါစိုး၏ ရက်လည်နေ့တွင် ဦးမင်းခေါင်ဦးကို အရိပ်အယောင်ပင် မမြင်ခဲ့ရချိန်မှစ၍ မှိုင်းခေါင်ဝေဦး၏ ဒေါသများ ပေါက်ကွဲထွက်လာရသည်။

မှိုင်းခေါင်သည် မိခင်ဖြစ်သူကို လွန်စွာမှ သနားနေခဲ့သည်။ မေမေသည် သေဆုံးသွားပြီးသော်ငြား ဖေဖေ့ရဲ့ဥပေက္ခာပြုမူတွေကို ခံစားနေရဆဲပင်။

အသွားအပြန်မရှိသော မေတ္တာဆိုလျှင် နှစ်ဖက်စလုံး နာကျင်ရသည်ဟု မေမေပြောခဲ့သော်လည်း အခုတော့နာကျင်ရသူက မေမေတစ်ယောက်တည်းသာ ဖြစ်နေပါလား...။