ေငြမိႈင္းလင္းေဝ...(ငွေမှိုင်းလင်းဝေ....)Z/U(Completed)

Part 7(Unicode)

မှိုင်းခေါင်ဝေဦးသည် နွေရီရီနွယ်တစ်ယောက် သူ့ရှေ့သို့ရောက်ရောက်ချင်း ဖော့ဘူးကို လက်ထဲသို့ထည့်ပေးကာ....

"နွေရီ....ဒါလေးကို ရှိုင်းငယ်ဆီ သွားပေးပေးပါ..." ဟု ပြောလိုက်သည်။

အတန်းရှေ့တွင် မှိုင်းခေါင်ဝေဦး ရပ်စောင့်နေခဲ့သည်ကို မြင်ရစဉ်တွင် နွေရီ့စိတ်ထဲ၌ ပျော်ရွှင်သော ခံစားချက်မျိုး ဖြစ်ပေါ်ခဲ့သည်။သို့သော် ဤကဲ့သို့ ရပ်စောင့်နေခဲ့ခြင်းသည် နွေရီ့ကိုမျှော်နေခြင်းမဟုတ်ဘဲ ငွေရှိုင်းအတွက် မျှော်နေခဲ့ခြင်းသာ ဖြစ်နေသောအခါ နွေရီ့စိတ်ထဲမှ ပျော်ရွှင်ခြင်းသည်လည်း ချက်ချင်း ပျောက်ကွယ်သွားရလေပြီ။

"သူထမင်းမစားရသေးဘူး..အဲ့တာ...ဗိုက်ဆာနေမှာစိုးလို့
ဘဲလ်မတီးခင် နင်မြန်မြန်သွားပို့ပေးပါ..."

တစ်ဆက်တည်းပြောလိုက်သော စကားသံများ၌ စိုးရိမ်နေခြင်းတို့မှာ ထင်ပေါ်လှသော်လည်း မှိုင်းခေါင်ဝေဦးသည် အပေါ်ယံတွင်တော့ ဟန်ဆောင်နေမြဲဖြစ်သည်။

"ရှိုင်းငယ်က သူ့အစ်ကို စိတ်ဆိုးသွားပြီထင်လို့ စိတ်မကောင်းဖြစ်နေတာ...နင်ကိုယ်တိုင်သွားပေးရင် သူလည်းပျော်သွားမှာ...ကိုယ့်ဘာသာသွားပါလား..."

"ငါသွားရင် သူရောင့်တက်သွားမှာပေါ့...."

ထို့နောက် ခဏတာ တွေဝေသွားသော မျက်နှာထက်တွင် တင်းခံထားမှု တစ်စုံတစ်ရာကိုလည်း နွေရီမြင်နေရသည်။

*နင့်အကြောင်းကို နွေရီရီနွယ်မှမသိရင် ဘယ်သူသိတော့မှာလဲ...*

"တော်ပါပြီဟာ...ငါသွားပေးလိုက်မယ်..စိတ်ထဲက
ပါတာလည်းမဟုတ်ဘဲနဲ့...ကြားထဲက ငါပဲအလုပ်ရှုပ်တယ်.."

နွေရီသည် ဒေါသမပါသော မျက်စောင်းလေးနှင့် ခပ်ဟဟ ပြုံးရယ်ကာ လှည့်ထွက်လာခဲ့သည်။ မှိုင်းခေါင်ဝေဦးကို ကျောခိုင်းလိုက်သည်နှင့် နွေရီ၏ ပြုံးနေသောမျက်နှာလေးမှာ ချက်ချင်းတည်ခဲ့သည်။

သူမသည်ကား ငယ်ငယ်လေးကတည်းက မှိုင်းခေါင်ဝေဦးအတွက် အဖြည့်ခံသက်သက် ဖြစ်ခဲ့ရသည်သာ....။

သူငယ်ချင်းမရှိသည့် ကောင်လေးတစ်ယောက်အတွက် ပတ်ဝန်းကျင်၏ အပြောအဆိုကိုခံပြီး တစ်ဦးတည်းသော သူငယ်ချင်းဖြစ်ပေးခဲ့ရသည်။ ထိုမျှမကသေးဘဲ. မှိုင်းခေါင်ဝေဦးသည် ငွေရှိုင်းကို ဂရုစိုက်မှုပေးလိုသည့် အချိန်တိုင်း၌လည်း သူမကပင် ကြားဝင် ဆောင်ရွက်ပေးခဲ့ရသည်။