ညဆယ့်နှစ်နာရီထိုးနေပြီဖြစ်သည်။ အပြင်ဘက်ပတ်ဝန်းကျင်တွင် တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်နေသော်လည်း ငွေရည်မိုးစံအိမ်၏ အတွင်းဘက်တွင်ကား tvသံတချို့ဖြင့် ဆူညံနေဆဲ...။
ဧည့်ခန်းထဲတွင် မှိုင်းခေါင်ဝေဦးသည် ပါပီလွန်နှင့်ဗင်ဂိုစာအုပ်ကို စိတ်ပါဝင်စားစွာ ဖတ်ရှုနေသည်။ ငွေရှိုင်းသည် မှိုင်းခေါင်ဝေဦး ဘေးတွင်ပင် ငြိမ်သက်စွာထိုင်၍ ဟယ်ရီပေါ်တာ ဇာတ်ကားအပေါ်တွင် အာရုံဝင်စားနေသည်။ ဦးမင်းခေါင်ဦးကတော့ ထမင်းစားခန်းထဲမှာ အရက်ထိုင်သောက်နေသည်။
သူတို့အားလုံး တစ်ခုခုကို စောင့်ဆိုင်းရင်း အချိန်ဖြုန်းနေကြခြင်းဖြစ်သည်။ ညဆယ်နှစ်နာရီ ကျော်လွန်သွားသည်နှင့် ဆယ်တန်းအောင်စာရင်း
ထွက်တော့မည် မဟုတ်လား...။
"ဆယ့်နှစ်နာရီကျော်ပြီပဲကို ဘာလို့ဖုန်းမဆက်သေးတာလဲမသိဘူး...
ကိုကို...ကျောင်းမှာသွားကြည့်ကြမလား..."
"ဆက်မှာပါ...အခုမှ ကျော်ရုံလေးရှိသေးတာပဲ..."
*ကျောင်းမှာသွားကြည့်ကြမလား*ဆိုသော အမေးကိုကျ မသိချင်ယောင်ဆောင်လိုက်သော မှိုင်းခေါင်ဝေဦးသည် ငွေရှိုင်းကို အကဲခတ်လိုသဖြင့် မျက်လုံးစောင်းကြည့် လိုက်သည်။ ထို့နောက် နောက်တစ်နေ့မနက်ကျ အောင်စာရင်းသွားကြည့်မည်ဟု ဆိုလာလျှင်လည်း ဤကဲ့သို့ပင် ပြုမူရမည်ဟု ကြိုတွေးထားမိသည်။
ကလင်....ကလင်....ကလင်....။
ငွေရှိုင်းသည် ဖုန်းမြည်သံ သုံးချက်အရောက်မှာပင်
ဖုန်းခွက်ကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။
"ဟယ်လို...."
ဖုန်းပြန်ထူးလိုက်သော သူ့ရဲ့အသံမှာ တုန်နေသည်ဟု ခံစားလိုက်ရသည်။ မှိုင်းခေါင်ဝေဦးကို ငေးကြည့်မိသောအခါ စာအုပ်ထဲတွင်သာ အာရုံစိုက်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ သို့သော်လည်း စာမျက်နှာမပြောင်းသေးသည်ကို ကြည့်လျှင် မှိုင်းခေါင်ဝေဦးရဲ့အာရုံမှာ ဖုန်းလာကတည်းက ငွေရှိုင်းထံသို့ ရောက်သွားပြီဟုပင် ယူဆရသည်။
"တကယ်လား တီချယ်....ဟုတ်...ဟုတ်ကဲ့ခင်ဗျ...
ကိုကိုလည်း ဘေးမှာရှိနေပါတယ်..။.ဟုတ်...
သားပဲပြောလိုက်ပါ့မယ် တီချယ်.ဟုတ်ကဲ့.ကျေးဇူးပါနော် တီချယ်.."
YOU ARE READING
ေငြမိႈင္းလင္းေဝ...(ငွေမှိုင်းလင်းဝေ....)Z/U(Completed)
General Fiction(Zawgyi) ေနရယ္...လရယ္....ၾကယ္ရယ္... တစ္မိုးေအာက္မွာ အတူ႐ွိၾကေပမယ့္ မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္နဲ႔ယွဥ္ရင္ ေပ်ာက္ကြယ္ေပးရတဲ့ ငါ့အျဖစ္က...ေနလို.... (Unicode) နေရယ်...လရယ်....ကြယ်ရယ်... တစ်မိုးအောက်မှာ အတူရှိကြပေမယ့် မင်းတို့နှစ်ယောက်နဲ့ယှဉ်ရင် ပျောက်ကွယ်ပေးရတဲ့...
