Love Bites: Mansion Of Vampires

Chapter 15: Memories

Author's Note: Aaraw-arawin ko na ata ang pag-uupdate guys kasi thankful talaga ako sa inyo dahil we made it too 1K reads kahit hanggang Chapter 14 palang ang nagagawa ko. Kaya....

Maraming maraming maraming maraming maraming (100 billion times) salamat sa inyo guys. Sana you'll continue reading my story until the end kasi ineexpect ko talaga yun eh. So without further ado...

Gusto niyong araw-arawin ko ang pag-uupdate o gusto niyong araw-arawin ko ang pag-uupdate? Ang daming choices noh! Hihihi...

Wag na kayong choosy, aaraw-arawin ko na talaga. Bakit? Ewan, kasi gusto ko lang. Peace :)

But siyempre pag busy tayo baka hindi rin ako makapag-update but I'll try to update everyday so sana suportahan niyo ako! Thanks in Advance!

If you like you can also read my other story titled My Perfectionist Husband kung gusto niyo. Labyah!!!!

So eto na nga, para sa mga nahihintay nang update, ayan na! Enjoy Reading!!!
_____________________

Dave's POV

"Sh*t!" Lumabas na lang sa bibig ko nang hindi ko namamalayan. Fuck! Naiinis ako dahil sinasaktan nila si Human! At mas naiinis ako dahil hindi na namin siya mababantayan dahil tinanggal na yung nilagay naming camera sa damit niya!

Napasabunot ako sa buhok ko. Hindi ko alam kung bakit ako naiinis ng ganito! I'm worried! Oo! Pero bakit ba kasi ako nag-aalala?! Wala akong dapat ipag-alala! Sh*******t!!!

"Boss! Chill lang! Hindi natin hahayaang masaktan si Claire." I glared at Jacob. Siya ang nagplano nang lahat nang ito. Ang paglalagay ng camera sa damit ni Human para mabantayan siya at ang pagiging pain niya. Sabi ko na, dapat hindi na lang ako pumayag!

"Nag-aalala ka ba kay ate Claire, Dave?" Tanong sa akin ni Tristan. Kitang-kita rin sa mata niya na nag-aalala rin siya. Teka! 'Rin'?! Ako, nag-aalala?! No!

"No!!!" Sigaw ko. Hindi ako nag-aalala!

"Tss, defensive." Sabi ni Mark. Minsan na nga lang magsasalita, nakakaasar pa! Padabog akong tumayo sa upuan ko at lumabas ng basement. Pero bago pa ako lumabas nagsalita muna ako.

"Make another plan. Huwag na huwag niyong hayaang masaktan si Human." Pagkasabi ko nun ay lumabas na ako.

Dire-diretso lang ang lakad ko papuntang kwarto ko nang tinawag ako ni Miss Lea. Naglakad siya papalapit sa akin. Napalunok na lang ako. Hindi alam ni Miss Lea ang pinaggagagawa namin, kasama na dun ang pagiging pain ni Human. I inhaled deeply. Humalukipkip siya.

"Do you have something to tell me, Dave?" Tanong niya. Sasabihin ko ba? Siyempre hindi! Umiling ako.

"Wala Miss Lea." Naglakad na ako palagpas kay Miss Lea pero nagsalita ulit siya. Sumigaw pala.

"Ginawa niyong pain si Claire!" Sigaw niya. Kumuyom ang kamao ko. Nagiguilty ako kasi ako ang nag-utos sa kaniyang maging pain siya. Hindi ko naman alam na ganito ang mangyayari!

"Miss Le---" she cut me off.

"Paano na?! Paano kapag nalaman nila ang totoo?!" Kumunot ang noo ko. Anong totoo?

"Anong totoo, Miss Lea?" Tanong ko. Nakita ko ang gulat sa mukha ni Miss Lea. Anong problema? At ano ang totoong sinasabi niya?

"H-Ha?" Napapakurap-kurap pa si Miss Lea. Weird! Something's not right! Parang may mali! Parang may kahina-hinala! Lumapit ako kay Miss Lea at mas nagulat pa siya. Nagtataka talaga ako dahil ngayon lang natakot si Miss Lea ng ganito.