THE ROOMMATES|Completed

پارت یازدهم:ماجرای نیمه شب

ما اینجاییم که آبجو بنوشیم

جنگ را تمام کنیم

به نابرابری ها بخندیم

و آنقدر خوب زندگی کنیم که مرگ از گرفتن جانمان بر خود بلرزد!

*بوکفسکی

.....................................

بیخوابی به سرش زده و یکی دو ساعتی میشد که بی حرکت به سقف زل زده بود.هر وقت دیگه ای بود،نصفه شبی به ذخیره ی آبجوهای الکی مثلا پنهان یونگی هیونگ دستبرد میزد و از اتاق جیم میشد تا حسابی مست کنه ولی امشب؟

رسما توو اتاق گیر افتاده بود و راهرو پر از آدمهایی بود که منتظر بودن خودش رو نشون بده تا از خجالتش درآن!

جونگکوک،توی خواب عطسه زد و ناخودآگاه لبخند کمرنگی روی لب های تهیونگ نشوند،نگاهش رو از سقف گرفت و به پسر داد.

دهنش که ب طرز بامزه ای باز مونده بود،نشون دهنده بینی گرفته ش بود و جوری ک به دیوار چسبیده و از لبه ی تخت حداکثر فاصله ی ممکن رو داشت،نشون می داد که هنوز به تخت طبقه بالا عادت نکرده و همچنان کمی میترسه!

نگاهش رو به جسم برجسته و تاریک تخت پایین داد.یونگی،با هدفن روی گوش و گوشی توو دستش درحالیکه منتظر تماس هوسوک بود،خوابش برده بود و گردنش در وضعیت ناراحتی قرار داشت.

آهی کشید و روی تخت نشست و موهاش رو کلافه بهم ریخت!فایده نداشت،قرار نبود خوابش ببره.

تهیونگ عادت های مستی افتضاحی داشت،به شدت پرانرژی و پرسر و صدا میشد و بالا پایین میپرید، نمی خواست مخل آسایش بقیه باشه،به وضوح همه با وجود درد،سرماخوردگی و نگرانی برای هوسوک به سختی خوابشون برده بود پس به خودش قول داد فقط کمی مینوشه و تخت رو به مقصد کمد یونگی ترک کرد.

دستش به اولین بطری نرسیده،صدای پیام گوشی یونگ بلند شد ولی تهیونگ بی اعتنا به جستجو و زیر و رو کردن کمد ادامه داد.

امکان نداشت یونگی با همچین صدایی از خواب بیدار شه.درنهایت پیداشون کرد،نیشخند پیروزی زد و پیرو تصمیم "فقط کمی نوشیدن"یکی شون رو برداشت و چرخید که با یونگی مواجه شد که درحالیکه خمیازه می کشید بهش خیره شده بود!

دستپاچه لبهاش رو به طرفین کشید و لبخند دندون نمایی زد.شبیه پسربچه ای که مچش رو حین پنجر کردن لاستیک ماشین معلم ریاضی شون گرفته باشند!

یونگی پچ پچ کرد:

_خاک توو سر تک خورت!

تهیونگ،مظلوم بطری رو به سمت یونگی گرفت و با صدای کنترل شده ای جواب داد:

+خواب بودی خب!

درحالیکه مشغول تایپ کردن چیزی میشد، گفت: