{Zawgyi}
(စာရွည္ပါမယ္...သည္းခံၿပီးဖတ္ေပးပါ...စိတ္မပါလို႔မဖတ္ခ်င္ရင္ေတာ့ ေက်ာ္သြားေပးပါ ဒါကြၽန္ေတာ့္အေၾကာင္းေျပာမွာဆိုေတာ့...)
ကြၽန္ေတာ္စာေရးတာ အေၾကာင္းတစ္ခုထဲေၾကာင့္ေရးေနတာပါ...။
စာေရးတာကကြၽန္ေတာ့္ကိုေပ်ာ္ေစလို႔ ေရးေနတာပါခင္ဗ်။
အဲ့ေတာ့ေလ ေျပာခ်င္တာကကြၽန္ေတာ္ဖန္တီးထားတဲ့ဇာတ္ေကာင္က ေသးေသးေလးျဖစ္ေနရင္ေတာင္မွတ္မိပါတယ္။
တန္ဖိုးလည္းထားသလို ခ်စ္လည္းခ်စ္ပါတယ္။
ဘယ္ေလာက္ထိလဲဆိုရင္ ေရးေနရင္းနဲ႔သူတို႔ခံစားရတဲ့အခန္းေတြဆို လိုက္ငိုမိတဲ့အထိပါပဲခင္ဗ်။
ကြၽန္ေတာ္ကဆတ္ဆတ္ထိမခံပါ ေဒါသလည္းႀကီးသလို ဘယ္သူ႔ကိုမွလည္းသည္းမခံတတ္ပါဘူး အိမ္ကညီမအရင္းကိုေတာင္မထင္ရင္မထင္သလိုေအာ္ေငါက္ေနတဲ့လူစားပါ...။
တစ္ကိုယ္ေကာင္းလဲဆန္ပါတယ္...။
မသိတဲ့လူဆိုရင္လည္းစကားတစ္ခြန္းေျပာဖို႔ကို အေသကပ္စီးကုတ္ပါတယ္...။
ေခ်မိုးေနတဲ့လူစား...လူ႔ဂြစာပါ။
ဒါေပမဲ့ စာစေရးထဲက နည္းနည္းစီျပန္ေျပာင္းလဲသြားပါတယ္..(ဒါတကယ္ပါမလိမ္ပါဘူး...)
တျခားသူေတြကိုဂရုမစိုက္ဘဲကိုယ္ထင္ရာကိုယ္လုပ္တတ္တဲ့ကြၽန္ေတာ္က စာဖတ္သူေတြကိုေတာ့ဂရုစိုက္ပါတယ္....။
ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ဒုတိယမိသားစုလိုမ်ိဳးမို႔ ခ်စ္လည္းခ်စ္ပါတယ္။
စာဖတ္သူေတြ ႀကိဳက္ပါ့မလား ဘယ္လိုအျမင္ေတြမ်ားျဖစ္ၾကမလဲဆိုၿပီးအၿမဲေတြးၿပီးရင္တထိတ္ထိတ္နဲ႔ပါပဲ။
cmtေတြေပးတဲ့အခါမွာလည္း ကြၽန္ေတာ္အေသေပ်ာ္ပါတယ္...။
cbတို႔wp mes boxတို႔မွာစကားတစ္သီးတစ္သန္႔မေျပာျဖစ္ရင္ေတာင္ Cmtမန္႔တဲ့လူတိုင္းကို ကြၽန္ေတာ္ရင္းရင္းနွီးနွီးပဲreplyျပန္ပါတယ္... ။
သူငယ္ခ်င္းလို ေမာင္နွမလိုေပါ့...။
အဲ့တာခင္ဗ်ားတို႔နဲ႔ရင္းနွီးခ်င္လို႔ပါ။
ခင္ဗ်ားတို႔နဲ႔စကားေျပာရတာေပ်ာ္လို႔ပါ။
YOU ARE READING
Rebounding System(OC)
Romance(Myanmar*system fic) When MC and the Final Boss was the same person...... What about the boy who gave his soul to save the Final boss? What do you think whether villain could love someone or not? This is { own creation } ❌❌NOT TRANSLATION❌❌
