Arc 3.3

6.7K 1K 52
                                    

{Zawgyi}

"မိုရု.....ဒီလိုပဲထိုင္ေနေတာ့မွာလား....ဒီဖက္လွည့္ဦး....အေပၚဘယ္လိုျပန္တက္မလဲ စဥ္းစားရမယ္ေလ..."

မိုရု ခုနထဲက သူ႔ကိုေက်ာေပးၿပီး ဟိုဖက္လွည့္ထိုင္ေနတာ ေတာ္ေတာ္ေလးကုိၾကာေနၿပီ.....

ေကာင္းကင္က လမင္းႀကီးကေတာင္ လင္းလြန္းလို႔ တြင္းထဲမွာေတာင္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းျမင္နိုင္သည္အထိ.....

"ငါမင္းကို မႀကိဳက္ဘူးေနာ္ အာရာ...."

"ေအး မႀကိဳက္နဲ႔....မင္းကိုဘယ္သူမွမႀကိဳက္ခိုင္းဘူး......အခုအေပၚတက္ဖို႔လုပ္မယ္....ထေတာ့... "

"ဘယ္လိုတက္မွာလဲ......တြယ္တက္လို႔လည္းမရဘူး...မင္းပင့္တင္တာလည္းမရဘူးေလ....."

"ရတယ္....ငါ့ပခုံးေပၚကေနတက္ရင္ေတာ့မွီလိမ့္မယ္......ျမန္ျမန္လုပ္....မိုးခ်ဳပ္ေနၿပီ....ဒီထက္ေနာက္က်လို႔မေကာင္းဘူး.....ေခါင္းေဆာင္စိတ္ပူေနလိမ့္မယ္...."

"ဒါေပမဲ့...အခုအေပၚတက္နိုင္လည္း.....ညဖက္မို႔ ေတာေကာင္နဲ႔ေတြ႕ရင္ အခက္ေတြ႕လိမ့္မယ္.....ၿပီးေတာ့ဒီေနရာကေတာနက္ပိုင္း အျပင္ထြက္နိုင္ဖို႔ကိုပဲ ေတာ္ေတာ္သြားရမွာ...."

"ဒါဆို....မင္းကဒီမွာတစ္ညလုံးေနမယ္ေပါ့.....ငါနဲ႔ေလ....."

အာရာ ထိုဇာတ္လိုက္ကိုစရတာ ေတာ္ေတာ္သေဘာက်ေနသည္။

ေဒါသထြက္တဲ့ပုံစံက နည္းနည္း ကေလးနဲ႔တူသလိုပဲ။

အာရာ၏စကားကို မိုရုသိပ္နားမလည္....

"ေအးေလ....အနည္းဆုံးတြင္းထဲမွာဆိုေတာ့သားေကာင္ႀကီးေတြလည္းမလာနိုင္ဘူးေလ....အေပၚတက္လည္း ေတာထဲမွာပဲအိပ္ရမဲ့အတူ...ဒီထဲေနလိုက္တာပိုမေကာင္းဘူးလား"

"ေကာင္းပါတယ္....မင္းကငါနဲ႔ဒီမွာတစ္ညလုံးေနခ်င္တယ္ဆိုေတာ့လည္း...."

အာရာ၏ ျပဳံးစိစိမ်က္နွာထားေၾကာင့္ မိုရုတစ္ခုခုကိုသေဘာေပါက္သြားကာ...

"အာရာ!!!"

"ဟား ဟား.....စတာ စတာ...စိတ္ေလ်ွာ႔....."

"မင္း....အာရာမဟုတ္ဘူးမလား....."

မိုရုစကားေၾကာင့္ အာရာ ရယ္ေနတာပင္ရပ္သြားသည္။

Rebounding System(OC)Where stories live. Discover now