Arc 7.11

3.6K 593 211
                                    

{Zawgyi}

ေျမေအာက္ရဲ႕ေဆးေပးခန္းလိုအခန္းတစ္ခုထဲမွ တစ္ခုထဲေသာကုတင္ေပၚတြင္လဲေလ်ာင္းေနတဲ့လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္..။

ကိုယ္တိုင္ေတာင္အသက္မရွဴနိုင္ရွာပဲ Oxygen Maskအကူအညီျဖင့္သာ ရွဴေနရသည့္ဘဝ။

ခႏၶာကိုယ္ရဲ႕ေနရာအနွံ႔မွာသြယ္တန္းထားတဲ့ ေဆးပိုက္ေတြကလည္းရႈပ္ေထြးလွစြာ....။

ေဘးကတတီတီျဖင့္မည္ေနတဲ့နွလုံးခုန္စက္အသံကလည္း အတက္အက်ၿငိမ္ေနေလသည္။

"၆ႀကိမ္ေျမာက္ခြဲစိတ္ျခင္းေအာင္ျမင္ပါတယ္...အခု အသက္အႏၱရာယ္အတြက္စိုးရိမ္စရာမရွိေတာ့ပါဘူး လုံးဝစိတ္ခ်လို႔ရပါၿပီ...."

ကုတင္ေဘးနားကခပ္ငယ္ငယ္ဆရာဝန္ေလးက ေဆးမွတ္တမ္းကိုကိုင္ကာ ေဘးကအမ်ိဳးသားနွင့္အမ်ိဳးသမီးကိုေျပာသည္။

"ေက်းဇူးပဲကြာ...မင္းအေပၚငါတို႔အေႂကြးတင္သြားၿပီ..."

"အမေလး...မလုပ္ပါနဲ႔...ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးႀကီးက Healerအႀကီးအကဲရဲ႕ ေက်းဇူးတရားကိုမခံယူဝံ့ပါဘူး...."

ဆရာဝန္လူငယ္ေလးကရယ္ေသြးလႊမ္းလ်က္ေျပာေတာ့ က်န္နွစ္ေယာက္၏နႈတ္ခမ္းဖ်ားက အနည္းငယ္ေတာ့ေကာ့တက္သြားသည္။

"သားေလးက ေခ်ာလိုက္တာရွင္....အခုမွေသခ်ာၾကည့္မိတယ္....ကြၽန္မတို႔သားေလးကလူေခ်ာေလးပဲ..."

အမ်ိဳးသမီးကထိုေကာင္ေလး၏ပါးကိုခပ္ဖြဖြကိုင္ၿပီး အရည္လဲ့ေနေသာမ်က္ဝန္းအစုံျဖင့္တယုတယၾကည့္ကာေျပာသည္။

"ဒါေပါ့ Julieအသက္ရဲ႕...ကိုယ္တို႔ကေလးပဲ...သားေလးက Johnဆိုတဲ့ကိုယ့္ဆီက ေခ်ာေမာမႈရယ္ အသက္ဆီက လွပမႈရယ္ေပါင္းထားတာ...."

Johnကဇနီးျဖစ္သူJulieကို ေဘးကပခုံးကိုပုတ္ကာနွစ္သိမ့္သည္။

"Eger...ငါတို႔သားေလး ဘယ္ေတာ့သတိရနိုင္မလဲေရာမွန္းနိုင္ၿပီလား...."

Johnကဆရာဝန္ျဖစ္တဲ့သူ႔သူငယ္ခ်င္းEgerကိုလွည့္ေမးလုိုက္ေတာ့ Egerကသူတို႔သားေဘးကိုေရာက္လာသည္။

"ငါမေျပာတတ္ဘူးJohn...ဒီအတိုင္းဆို အကူပစၥည္းေတြသုံးရင္ေတာင္နွစ္ခ်ီၾကာနိုင္တယ္...တစ္သက္လုံးမနိုးဘဲဒီတိုင္းေမ့ေျမာေနတာလည္းျဖစ္နိုင္တယ္"

Rebounding System(OC)Where stories live. Discover now