Every Paint Matters ✔

36

Tough

I chose to paint a realism style. The picture is about the London Eye. Well, this place is my favorite so far. Ginanap ang unang pelikula namin ni Nest sa London. And that was the time we bloomed.

"Where's his father?"

Bumigat ang pakiramdam ko. I coolly shrugged and ignored his question. Hindi niya ba kami napanood sa interview with Tito Boy? Baka iniisip niya pa rin na anak ko si Rhian sa ibang lalaki.

"Uhmm, how was your tooth Rhian? You lost one tooth. But you're still cute though," he pinched Rhian's left cheek.

"I'm okay po! Hindi naman pala masakit ang magpabunot po!"

"I'm gonna buy that..."

Nilingon ko ang seryosong mukha ni Marcaun at itinuro ang kasalukuyang ipininta ko.

"Ito?" paninigurado ko.

"Pwede ring ikaw..."

Kagat-labing umiwas ako ng tingin. The audacity of him, spitting those words! Hindi ko tuloy matukoy kung bakit kailangan niya pang pumasok dito sa working area ko.

At dahil medyo malaki-laki ang art studio ko ay syempre malaki rin ang lugar na kung saan ako nagpipinta. Iba rin kasi ang mga painting na naka-display in piblic. May ibang gawa rin kasi akong ayaw kong ipakita sa iba at baka matipuhan at bilhin.

Well, he's now a good dentist. Siya ang nagdala dito kay Rhian since nagmamadaling iniwan ko kanina si Rhian sa kanya habang pinabunutan ko ang ngipin ni Rhian na malapit na rin namang matanggal. I received a call kasi sa isa sa mga customer ko na kukunin na ang pinapagawa nitong portrait.

Rinig ko ang mahinang tawa niya kaya napaismid ako.

"Hindi nakakatawa..."

"Pero bakit natatawa ako ngayon?" pagbara niya sa sinabi ko.

"Just go back to your work now. Ang dentista ay hindi dapat gumagala kung saan-saan."

"Tss. I'm not. I want to know more about you first before I leave."

Kunot-noong inilibot ko ang upuan paharap sa kanya. Anong pinagsasabi niya?!

I smirked playfully.

"Kilala mo na ako, noon pa."

His jaw moved in a firm way. Madilim ang mga mata niya habang nakipagtitigan sa akin. We're actually acting civil to each other. Hindi ako nagtanim ng sama ng loob sa kanya noon pa man. Siguro siya, may galit pa rin sa akin. After all, I'm the only one to blame.

"Kailan 'yan matatapos?" tanong niya at binalewala lamang ang sinabi ko.

"I don't know. Pero if rush, pwede ko namang tapusin for about three days. Baka nga bukas, tapos na 'to."

"You're not busy..."

Hindi patanong ang pagkakasabi niya na parang may gusto pa siyang idadagdag.

"Yes, I'm not. Nest and I discussed that we shouldn't accept another contract right now. Break muna para sa sarili namin."

"You have that big fanbase. Lalo na tungkol sa inyong dalawa..." he said randomly.