14

1.1K 61 2
                                    


Rain

NASANAY na akong makarinig ng mga harsh words sa mga kaklase ko. Usually, they will ask me questions and I just bowed my head as a sign that I won't talk to them.



"Uy, kagrupo natin si Ms. Mausisa!" masayang wika ng isang lalaki pagkaalis ng prof natin.



"So, saan natin gagawin ang assigned task? Pwede rin naman sa bahay, if gusto niyo," dagdag nito.



Rinig ko ang pagsang-ayon ng mga kagrupo ko. Natahimik sila sandali at parang ang sagot ko na lamang ang hinihintay.



"Uh, sasabihin ko na lang kay prof kung pwedeng ako na lang mag-isa sa project. Kaya ko naman..."



I heard them gasped. Nakarinig agad ako ng mapanuyang bulungan.



"Sayang mo, girl. Maganda ka pa naman, selfish nga lang. And mind you, kapag kakausapin mo si Prof Cañola, baka masabihan ka pa nun ng pabida. Ayaw pa naman nun ng mga pabidang estudyante," sambit ng babaeng katabi ng lalaking nagtanong sa amin.



Napapahiyang nagyuko ako ng ulo. Naiintindihan ko naman pero hindi naman pwedeng ipapaliwanag ko sa kanila ang dahilan.



"Uhm, kung p-papayag kayo na sa bahay na lamang tayo," I awkwardly said.



"We're in. Wala namang problema sa amin kahit saan basta maisagawa lamang ang project."



I want to change my suggestion and gonna tell them na sa malapit na lamang na cafe. But I doubt if they will agree. From their posture, I can say that they're more fond of fancy restaurants and didn't like to be in a minimal coffee shop.



Sa Sabado ay sa mansyon na kami nagtitipon. We're in my terrace's room. Naiinis ako dahil wala namang ambag ang iba. They were just taking pictures.



"Oh my! There's a rat! Is this your pet?"



"Y-Yes."



"Oh wow! Nice!" 



Tahimik kaming nakatutok sa bawat laptop namin. Inabot ko ang cellphone ko nang tumunog ito.



Bigla akong nataranta nang mabasa ang message ni Marcaun. He's here! Nasa labas siya! Paano kung makita siya ng mga kagrupo ko? Kilalang-kilala pa naman siya sa Mintdale.



"Wait lang, bababa muna ako."



"Bakit ka nandito?!" agad kong tanong nang mapagbuksan siya ng gate.



He raised his brow and scanned my whole body. Nakasuot pa ako ng sleepwear na may mga mukha at sulat na hello kitty.



"Nasa itaas ang groupmates ko. B-Baka makita ka pa nila kaya umuwi ka na..."



"So? What's the matter with that?"



Napaismid ako.



"You just don't get it. May Clarna ka na tapos may iba kang babaeng kinikita..."



Humagalpak siya sa tawa. His perfect set of white teeth showed up while laughing. Hindi ko maiwasang mapatitig ng matagal sa mukha niya. This is my first time seeing him laughing this way.



"So, you're saying?"



"Baka paghinalaan tayo..."



Natatawang tinapik niya ang balikat ko.



Every Paint Matters ✔Where stories live. Discover now