Golden Royal ဆိုတဲ့စကားလုံးအား ဝင့်ဝင့်ထည်ထည်နဲ့ပုံဖော်ထားတဲ့ အဆောက်အဦးရှေ့ ခြေစုံရပ်ချလိုက်သည်။ တမျှော်တခေါ်မြင့်မားလွန်းတဲ့ အကြီးဆုံးကုန်တိုက်တွေထဲကတစ်ခုဖြစ်တဲ့ ပါးပါးပိုင်တဲ့ အကြီးမားဆုံးသောပိုင်ဆိုင်မှု။ ရိပေါ် ဘေးလွယ်အိတ်ကို စလွယ်သိုင်းလွယ်ချရင်း ခပ်သွက်သွက်လျှောက်ဝင်ခဲ့လိုက်သည်။ ဦးထုပ်ကိုလည်း မျက်နှာမမြင်ရလောက်အောင်အထိ ငိုက်ဆောင်းထားသေးသည်။
အပေါ်ဆုံးက ပါးပါးရဲ့ရုံးခန်းရောက်သည်အထိ လမ်းတစ်လျှောက်လုံးကဝန်ထမ်းတွေနဲ့ စျေးဝယ်သူတွေကို သူစိုးရိမ်မိပေမဲ့ အလုပ်ကိုယ်စီနဲ့သူတို့မှာ သူ့ကိုဂရုမစိုက်နိုင်အား။
နောက်ဆုံး ပါးပါးရဲ့အခန်းရှေ့အရောက်လို့ အခန်းထဲဝင်ထိုင်ရတော့မှ သက်ပြင်းလေးမသိမသာချလိုက်မိတော့သည်။
"ဘယ်လိုပုံစံနဲ့ရောက်လာတာလဲ။ "
ပါးပါးက ခပ်ပေါ့ပေါ့အသံနဲ့ သူ့ကိုမျက်လုံးပင့်ကြည့်ရင်း မေးလာသည်။ ရိပေါ် သူ့ခေါင်းပေါ်ကဦးထုပ်ကိုဆွဲချွတ်ရင်း ပါးပါးရှေ့ကခုံမှာဝင်ထိုင်ကာ မနေတတ်စွာပြုံးပြမိသည်။ နည်းနည်းတော့ အူကြောင်ကြောင်နိုင်တယ်။ သူကိုယ်တိုင်က မလုံမလဲဖြစ်တာလဲ ပါမည်ထင်သည်။
"ဒီက မန်နေဂျာနဲ့ မတော်တဆတွေ့မှာစိုးလို့ပါ။ ပြီးတော့ ပါးလွှတ်ထားတဲ့ ဘော်ဒီဂတ်တွေရော။ သူတို့ ဒီမှာ ဘယ်လောက်ကြာအောင်လုပ်ခဲ့တယ်ထင်လဲ။ သားကိုတွေ့တာနဲ့ သူဌေးသားဆိုပြီး လိုက်ခေါ်မဲ့သူတွေချည်းပဲ။ "
"ဟားဟား...အဲ့တော့ ဘာဖြစ်လဲကွ။ အရင်ကလဲ သားဒီကိုလာတိုင်း အဲ့လိုဖြစ်နေကျပဲမလား။ သား ငယ်ငယ်ကဆို ဒီကုန်တိုက်ထဲပြေးလွှားဆော့ကစားနေလို့ သူတို့ပဲလိုက်ထိန်းခဲ့ရတယ်လေ။ "
"အခုက မတူတော့ဘူးလေ ပါး။ သူတို့နဲ့စကားစပ်မိလို့ မေးခွန်းတွေမေးလာရင် သားမှာဖြေစရာအဖြေမရှိမှာမျိုး သားရင်မဆိုင်ချင်ဘူး။ "
သူ့စကားမှာ ပါးပါးက ခေါင်းတငြိမ့်ငြိမ့် ခပ်ရေးရေးသာပြုံးရင်း တည်ငြိမ်သွားတယ်။ ဘာကိုနားလည်ပေးလိုက်သလဲ အတိအကျမသိပေမဲ့ ပါးပါးက အချိန်ခဏတော့ တိတ်ဆိတ်သွားခဲ့သေးတာ။
YOU ARE READING
တယောကြိုးလေးထက်ရစ်ပတ်နှောင်ဖွဲ့သည်(Completed)
Fanfiction' ကျွန်တော်က ကောအတွက် ချိုသာတဲ့ချစ်ခြင်းသံစဉ်တွေသာ ထုတ်လွှတ်ပေးမဲ့ တယောကြိုးလေး '
