*ဒီကေန႔မနက္မွာ စတင္ထြက္ခြာတဲ့ ေပက်င္းမွအေမရိကားေလေၾကာင္းခရီးစဥ္မွာ ထြက္ခြာၿပီး မၾကာခင္မွာပဲ လမ္းခရီးမွာ စက္ခ်ိဳ႕ယြင္းမႈေၾကာင့္ ပ်က္က်သြားခဲ့ပါတယ္ရွင္။ ကယ္ဆယ္ေရးအဖြဲ႕ေတြကေတာ့ သတင္းရရခ်င္းသြားခဲ့ၾကေပမဲ့ ျပာက်လုနီးပါး ေလယာဥ္က မီးေလာင္သြားခဲ့တာေၾကာင့္ လက္ရွိသတင္းအရ အသက္ရွင္က်န္ရစ္သူမရွိပဲ
ခရီးသည္မ်ားမွာ မည္သူမည္ဝါဆိုတာ အတည္ျပဳယူလို႔မရေလာက္ေအာင္ ပ်က္ဆီးေနခဲ့ပါၿပီ။ ဒီသတင္းကိုေတာ့.....*
"သား....ရီေပၚ သားေလး !!!! "
ဧည့္ခန္းထဲကေန အလန္႔တၾကားထြက္ေျပးသြားတဲ့ ရီေပၚေနာက္ သူမအေျပးလိုက္ရေတာ့သည္။
ရီေပၚေျပးသြားတဲ့ပံုက အသိစိတ္လႊတ္သြားတဲ့ လူတစ္ေယာက္လိုပဲ။ သူ႔ပံုစံက ဘာကိုမွ ဂရုမစိုက္နိုင္ေတာ့ေလာက္ေအာင္ကို တုန္လႈပ္သြားဟန္ရွိတယ္။
မၾကာေသးခင္ကပဲ ေလဆိပ္ကေန ေရွာင္းက်န္႔ကိုနႈတ္ဆက္ၿပီးျပန္လာတဲ့ ရီေပၚက သူမသတင္းၾကည့္ေနတဲ့ဆီ ပ်င္းတိပ်င္း႐ြဲနဲ႔ ပူးကပ္လာထိုင္ရင္း
မ်က္နွာက မၾကည္မသာနွင့္။
ေမြးေန႔မွာပင္ စိတ္ပင္ပန္းေနတဲ့ သားေလးကို ခဏေနရင္ တေနရာရာလိုက္ပို႔ဖို႔စီစဥ္ထားေပမဲ့ မႏူးညံ့တဲ့ ကံၾကမၼာက မည္သူကိုမွ မ်က္နွာမလိုက္ေပးပါေလ။
အိမ္ဘက္လမ္းေလးကေန ေျပးထြက္လာတဲ့ ေကာင္ေလးရဲ႕ မ်က္နွာေပၚမွာေတာ့ မ်က္ရည္ေတြအျပည့္နဲ႔။
ေကာေကာ ဆိုတဲ့နာမ္စားေလးကို စိတ္ထဲမွာ အႀကိမ္ႀကိမ္တမိရင္း သူ႔ေျခလွမ္းေတြ ျမန္မွန္းမသိျမန္လာသည္။
အရူးလိုပဲ ဘာမွမေတြးမိနိုင္ေလာက္ေအာင္ သူေျပးထြက္လာခဲ့တာ။ ေလယာဥ္ပ်က္က်တဲ့ ေနရာအထိ သူဘယ္လိုေျပးသြားနိုင္မွာတဲ့လဲ ။ ေနရာေတာင္အတိအက်မသိပဲနဲ႔ေလ။
အိမ္ေရာက္ကတည္းက မခြၽပ္ရေသးတဲ့ ေရွာင္းက်န္႔ေပးထားတဲ့ ေခြးနား႐ြက္ေလးနဲ႔ဦးထုပ္ေလးကို သူအေသအခ်ာျပန္ေဆာင္းလိုက္ရင္း ေျခလွမ္းေတြက အိမ္ဘက္ကို ျပန္ဦးတည္လာခဲ့သည္။
*ဟုတ္တယ္...မားနဲ႔ အတူသြားရမယ္။ ဟိုေရာက္ရင္ ေကာေကာကို မရရေအာင္ရွာၿပီး အိမ္ျပန္ေခၚလာမယ္။ သတိေမ့ရံုေလးပဲေနမွာပါ....သတိေမ့ၿပီး ဒဏ္ရာေလးပဲ ရထားမွာပါ။ ပါးတို႔မားတို႔က ခ်မ္းသာတယ္။ ေကာေကာရဲ႕ ဒဏ္ရာေတြကို အရွင္းေပ်ာက္ေအာင္ ကုေပးမွာ*
YOU ARE READING
တယောကြိုးလေးထက်ရစ်ပတ်နှောင်ဖွဲ့သည်(Completed)
Fanfiction' ကျွန်တော်က ကောအတွက် ချိုသာတဲ့ချစ်ခြင်းသံစဉ်တွေသာ ထုတ်လွှတ်ပေးမဲ့ တယောကြိုးလေး '
