ရိပေါ်ဟာ ကြယ်သီးတပ်ပေးရင်း အဲ့ဒီသွေးရောင်နဲ့ အရောင်အဆင်းလှနေသော ရင်ဘတ်ကို မဝံ့မရဲကြည့်ကာ ပူပူလောင်လောင်ဖြစ်နေတဲ့စိတ်ကို အတင်းဖယ်ထုတ်နေရသည်။ သူ့လက်က ကြယ်သီးတစ်လုံးတပ်ပေးဖို့အရေး ဟိုချော်သည်ချော်နဲ့။ အင်္ကျီဝတ်ပေးတဲ့အလုပ်ဟာတော်တော်ကိုကြာမြင့်နေသည်။
"မနက်ဖြန်....မနက်ဖြန်...ကျွန်တော့အတွက်အဖြေက အဆင်သင့်ဖြစ်ပြီမလား။ "
"........"
အဖြေပြန်မလာတဲ့ ရှောင်းကျန့်ကို သူမော့ကြည့်လိုက်တော့ ရဲရဲတောက်နေပြီဖြစ်တဲ့ ပါးလေးနှစ်ဖက်။ ပြီးတော့ မျက်တောင်လေး ပုတ်ခတ်ပုတ်ခတ်နဲ့ တစ်ခုခုကိုတင်းထားသလို ချုပ်ထားသလိုဖြစ်နေသည်။
"ကျန့်ကောလို့..."
"အမ်! "
"ဘာလို့တိတ်နေတာလဲ။ အဆင်သင့်ဖြစ်ပြီမလားလို့။ "
"အင်း...အင်းပါ။ "
ရှောင်းကျန့် ခေါင်းတငြိမ့်ငြိမ့်နဲ့ ဝှီးချဲဘီးကို မသိမသာလေး နောက်ပြန်လိမ့်လိုက်သည်။ မမြင်ရပေမဲ့လည်း ရိပေါ်နဲ့သူဟာ အတင်းကိုထိကပ်တော့မလို အခြေနေဖြစ်နေတယ်လို့ ခံစားမိနေတယ်။
"မင်း အခုရေမချိုးရသေးဘူးမလား။ သွားချိုးတော့လေ။ ပါးပြန်လာရင် ထမင်းစားကြတော့မှာ။ "
"မနက်က တစ်ခါချိုးသွားပြီးပြီလေ။ အခုမချိုးလဲဖြစ်ပါတယ်။ ကျွန်တော့ခန္ဓာကိုယ်က မနံပါဘူး။ ဒီမှာနမ်းကြည့်။ "
ဝှီးချဲလက်တန်းပေါ် လက်နှစ်ဖက်ထောက်ကာ ကိုယ်ကိုငုံ့ချလာတဲ့ ရိပေါ်က တကယ်ကြီးသူ့ကိုယ်နံ့ကို အနံ့ခံခိုင်းနေပါရဲ့။ ရှောင်းကျန့် တွန့်ခနဲဖြစ်သွားရင်း နှာခေါင်းဝမှာဝင်လာတဲ့ ကိုယ်နံ့သင်းသင်းကို ရှူရှိုက်မိသည်။
အင်း...သိပ်မဆိုးရှာပါဘူး။
သို့ပေမဲ့ သူမျက်နှာရှုံ့ကာ ရိပေါ်ရဲ့ရင်ဘတ်ကို ခပ်ဖြေးဖြေးပဲ တွန်းထုတ်လိုက်သည်။
"ဘာလို့မနံရမှာလဲ။ ရေသွားချိုးဆိုသွားချိုး။ "
"လိမ်နေပြန်ပြီ။ ဘာအနံ့မှတောင်မရတာကို။"
YOU ARE READING
တယောကြိုးလေးထက်ရစ်ပတ်နှောင်ဖွဲ့သည်(Completed)
Fanfiction' ကျွန်တော်က ကောအတွက် ချိုသာတဲ့ချစ်ခြင်းသံစဉ်တွေသာ ထုတ်လွှတ်ပေးမဲ့ တယောကြိုးလေး '
